Missing in Action: Iceland's Hydrogen Economy

Once aimed boldly at the 21st century, Iceland's hydrogen dream seems to have been hijacked by privateers with a 19th-century vision.

In 1998, the tiny country of Iceland (population 300,000) stunned the world by announcing its intention to be the vanguard of the scientific and engineering quest to achieve a hydrogen energy economy-that is, to eliminate its dependence on fossil fuels in favor of the limitless possibilities of clean hydrogen. An article in the November/December 2000 issue of World Watch described Iceland's activity and aspirations: the Icelandic Hydrogen and Fuel Cell company had been formed; a prototype ship was expected to be launched by 2006; the energy transformation could be completed by 2030 or 2040. A leading proponent was Bragi Árnason, a chemist nicknamed "Professor Hydrogen," who had argued as early as 1993 that Iceland was an ideal laboratory for showing the way toward the energy economy of the future. Árnason was "something of a national hero," wrote author Seth Dunn.

"Many people ask me how soon this will happen," Árnason said in 2000. "I tell them, ‘We are living at the beginning of the transition. You will see the end of it. And your children, they will live in this world.'"

Perhaps-but events of the last few years suggest that Professor Árnason might have cause for disillusion. Officially, the national hydrogen agenda is unchanged, and Iceland continues to receive tremendous favorable media attention for its hydrogen plans. But the only material evidence of the transition is three hydrogen-powered buses that have roamed the streets of Reykjavík since 2003, fueled by a single electrolyzer station. No fleet expansion seems imminent, despite promises, nor are there any hydrogen ships or cars. More importantly, no research facilities have been built and no hydrogen industry is materializing. In fact, Iceland's hydrogen production is actually declining. The country used to produce a fair amount of hydrogen from electrolysis, which was combined with atmospheric nitrogen to make ammonia-based fertilizer. But the fertilizer plant was shuttered in 2004. As a result, hydrogen production has fallen to almost negligible levels in 2006-just enough to power those three buses, the lonely harbingers of Iceland's presumed new hydrogen future.

There seem to be no concrete plans to alter any of this, either. In mid-2006, Jón Björn Skúlason of Icelandic New Energy (INE), a company owned in part by the National Power Company (NPC) and ostensibly formed to promote Iceland's hydrogen economy, was quoted repeating a common refrain: "People are asking when it will be a reality, and it will take some more time.... I think it will be about 10 to 15 years ahead." A visit to INE's website reveals a plethora of acronyms representing past and current projects such as the hydrogen bus demonstration, many of which appear to be European Commission-funded initiatives where INE merely tags along. There seem to be little or no tangible deliverables in these projects, nor concrete timetables. A faint ray of light is a proposed Hydrogen Energy Technology Centre, which promises, in some undetermined future, collaboration between Icelandic academic and research facilities and INE. Considering that INE was founded in 1999, the pace of progress is unhurried.

Indeed, it seems that Iceland is passively relying on others to shoulder the initiative and the critical funding of research, while merely offering the country as a staging ground. In a 2003 ministerial meeting of the International Partnership for the Hydrogen Economy in Washington, D.C., industry and commerce minister Valgerður Sverrisdóttir said of Iceland's plans, "Our contribution would be to offer the country as a suitable base for hydrogen demonstration projects and a technical testing ground."

All this is disappointing enough. But worse, Iceland's government is now engaged in a blitzkrieg against its beautiful wilderness, working furiously to dam some of the country's most powerful and scenic rivers and erect hydroelectric power plants to supply electricity for polluting aluminum smelters owned by foreign interests.

The country's first aluminum smelter, built in 1970 outside Reykjavík and now owned by Alcan, was expanded to 160,000 metric tons per year in 1997 and has been authorized to produce as much as 460,000 tons per year, provided the electricity becomes available. Norðurál, owned by Century Aluminum, has operated a smelter that uses geothermal co-generation power since 1998. Its capacity was expanded earlier this year from 90,000 tons to 220,000 tons, and a further expansion of 40,000 tons is expected next year. Another 150-250,000-ton smelter utilizing geothermal power has been proposed for the Reykjanes peninsula west of Reykjavík, to be built by 2010. Alcoa and Icelandic authorities have been discussing an additional large aluminum smelter with associated power projects for the north of Iceland.

But the largest of all of these projects, and arguably the one of the greatest ecological consequence, is the 690-megawatt hydropower plant Kárahnjúkavirkjun, soon to be completed north of the Vatnajökull glacier in the northeast of Iceland. It will dam two major glacial rivers, Jökulsá á Dal and Jökulsá í Fljótsdal, both to service an aluminum smelter being built by Alcoa that will double the country's energy use in metals industries. When this project was presented to the parliament for a vote in 2002, the economic arguments for it were an expected 1-percent increase in GDP, a 14-percent increase in exports in the first decade, and 1,000 permanent new jobs in the aluminum industry and secondary services. It was said that the project would bolster the economy of the eastern part of the country and stabilize a population decline caused by a lack of economic opportunities.

By itself, if its electricity output were devoted to the production of hydrogen, Kárahnjúkavirkjun would be large enough to supply all land and sea vessels of Iceland with hydrogen fuel. Instead, the development path chosen by the country's leaders leaves the promise of the hydrogen economy languishing in utter neglect with no tangible government support. It remains little more than a quick coat of paint on an industrial model that is starting to resemble Victorian England more than the progressive development path that many expected.

Elemental Choice

A sound energy and industrial policy for Iceland (or any country) should strive for an optimal balance among various objectives, such as economic growth, job creation, diversification of the economy, and an improved balance of trade. (Many would also add resource conservation, environmental protection, and the promotion of public health and wellbeing.) Proponents of expanded metals smelting in Iceland might argue that all these objectives are being served in optimal balance.

They would be wrong, however. Expansion of the aluminum industry presents lesser opportunities for economic and social benefits than channeling the equivalent energy and capital into the buildup of a true hydrogen economy entailing not only fuel production but also research, science, and associated industries.

An economy that builds industry and research facilities around hydrogen would require a large number of highly skilled workers in both. This contrasts with the transient plant construction jobs (mostly filled by foreign workers), jobs in metals smelting, and mere translocation of auxiliary service industries offered by smelting expansion. Any economist can confirm that, in the end, it is the high-value-added industries and businesses that contribute most to economic prosperity, while commodities such as aluminum are seldom engines of spectacular growth and longterm economic and social advancement.

What about economic diversification and balance-of-trade benefits? Iceland's fisheries have always been, by far, the largest source of export earnings. Nevertheless, and despite the metals industry gaining ground, the country's trade deficit was a huge 26 percent of GDP in the first quarter of 2006, in large part due to the cost of constructing hydropower plants. The currency was buoyed for a while as the inflationary pressure of the construction boom forced the government to raise interest rates to over 13 percent. Yet the fear of a post-boom recession has driven currency speculators away, causing extreme oscillations. Recently, the Financial Times said Iceland was jumping out of the frying pan and into the fire by seeking to "escape the capricious capital markets by becoming reliant on a single commodity." Export potential in hydrogen-related manufacturing industries and technology would seem more promising in the long term, in addition to reducing gasoline imports.

The economic value added per unit of energy would tend to be much larger from advanced industries, research, and technology development than from the commodity trade, especially considering that the NPC (which is jointly owned by the national government and the City of Reykjavík) is taking on most of the risks of the commodity markets. The Icelandic Nature Conservation Association (INCA) recently confirmed an earlier assertion that the expected return on investment for the new hydropower plants would be far below what a private investor would demand, so the NPC will be effectively subsidizing power sales to aluminum smelters. INCA concluded that the projected net present value of revenue would be US$420 million below the initial construction cost (assuming a 9-percent average cost of capital instead of the NPC's unrealistically low 6.9 percent). Moreover, the NPC typically negotiates variable rates for power that are indexed to the market price of the commodity; if the price of aluminum drops, so does the price of power to the smelters, which are wholly foreign owned. The government has thus not only subsidized the power but also effectively assumed most or all of the operational risk of the smelters.

Aluminum Cant

The catalog of disaster goes on. Subsidized aluminum production is economically inefficient and harmful because it postpones unnecessarily the transition into advanced materials, such as carbon fiber, that have far greater fuel efficiency benefits. Subsidies also weaken otherwise strong economic incentives to recycle aluminum. Despite the huge potential energy savings, only a fraction of the used metal is ever recycled.

This nonsense prevails in Iceland, and in many developing countries, because of "national" power companies that have no real accountability to any shareholders. When it comes to resource extraction, these companies proceed in the name of the public interest as "government agencies," with limited scrutiny and absolute power. But when their business decisions are questioned, they turn secretive as they switch labels and claim business confidentiality as "corporations."

Resources and capital are squandered when national power companies absorb commodity risk and subsidize power prices, thus keeping commodity prices artificially low. The resulting environmental damage is pronounced in both its scale and in its futility. If thousands of hectares of land eventually are to be submerged to fuel the nation's future prosperity, should this land be wasted and practically given away in a mindless competition with developing countries for the investment dollars of Alcan and Alcoa? Or should the power be allocated to the highest value-added economic activity that truly encourages a more sustainable and progressive future for the next generation?

The vast lands being flooded under hydropower reservoirs appear, to some, to be barren wasteland. But other more perceptive observers correctly identify varied flora, critical migratory bird habitat, and intense natural beauty. Aluminum plants emit enormous quantities of greenhouse gases such as sulfur hexafluoride (SF₆) and roughly two tons of carbon dioxide (CO₂) for every one ton of aluminum. As a result, Iceland's greenhouse gas emissions have grown tremendously in recent years. The environmental cost is significant, but what is most painful is that the land and climate are being sacrificed to subsidize heavy industry rather than to bring about any real progress for the nation.

In sum, through its expansion of the aluminum industry and its low and variable power prices, the NPC is subsidizing resource waste, hastening environmental degradation, and holding back implementation of superior advanced materials. It may be a drag on national and global prosperity rather than an engine of progress. Meanwhile, the promised hydrogen economy is left to stagnate.

Rum Punches

Extractive economies are often prone to focus on easy shortterm profits at the expense of longterm viability. Poor nations may do this out of desperation, but wealthier governments that should have a clear view of the danger may do it as well, driven by ideology or the chance for personal gain. Could this be true of Iceland's energy policy?

Many Icelanders became suspicious of government intentions when the NPC was less than forthcoming about the economic viability of Kárahnjúkavirkjun. But that is not the only reason. In 2001, the National Planning Agency, which is responsible for environmental impact assessments and advises the government on planning and building issues, recommended against the project, but the minister of the environment nullified the agency's recommendation and the agency capitulated. An official information request by Árni Finnsson, president of INCA, revealed in January 2003 that National Power Authority geophysicist Grímur Björnsson had voiced doubts to his superiors in February 2002 about NPC's own environmental impact assessment and suggested that geological instability might be a threat to the integrity of the proposed dams, contrary to the NPC's assertions. In the context of a statement by Björnsson on national television in August 2006 that his superior had stamped his report confidential back in 2002, Finnsson noted that the findings were never shared with the parliament before the project was approved. When the NPC acknowledged this summer that the dams would need structural reinforcements at a significant cost, Björnsson's current employer, the municipal power company of Reykjavík, ordered him to stay mute on the topic, according to the Icelandic newspaper Morgunblaðið. Following that public revelation, the gag order was reversed.

Why would the government be pursuing Kárahnjúkavirkjun and other projects like it if it means subsidies to the aluminum industry, covering-up of risk assessments, foolhardy dam construction, scrapping of environmental impact assessments, and generally sidelining the hydrogen economy? Are the projected new jobs and export growth reasons enough to justify the government's intensive construction schedule for new power projects during the past few years?

It is my firm belief that the reason for the hurried construction agenda is an impending plan for the full privatization of the electricity sector of Iceland. There has been no public discussion of this possibility that I am aware of and the government has stated that it has no specific plans to sell generating assets to private parties. But the circumstances are compelling.

In 2003, a new law created an administrative separation between power production and power distribution, as has been done in the United States and elsewhere, as a first step towards wholesale competition in electricity generation. As noted earlier, the NPC can construct power plants essentially at will as a government agency, yet claim corporate secrecy privileges when queried on negotiated terms and power prices to industry. After deregulation and privatization, private power producers would initiate all new power projects. No nongovernment agency or corporation is empowered to simply appropriate land and hydropower resources without taking the matter to the nation (the owners) and negotiating a fair price. If the buyer were not the government-which presumably would act in the best interest of the nation-then any potential deal would be very closely and publicly scrutinized. The price demanded by a more inquisitive public might be too high for any deal to be reached and the power project might come to a stop. However, if by that time the government has already dammed most of the large rivers, the possibility of the nation ever negotiating a fair price for its resources would be gone. So privatization is likely to be initiated only after the huge construction boom is complete and all the most valuable hydropower resources are already tapped and under government control.

At that point, the government will auction off the power plants. The bid prices will be lower than those the nation would have demanded from a private party under open market conditions at the time the plants were originally built, and they will be lower than the initial construction cost. This follows from the fact that the terms of current power deals are an effective subsidy to the aluminum plants. Future buyers of the hydro plants might not be able to fetch a much higher price for the power, even if they tried to renegotiate. But they would also require a higher return on equity than the government because they are investors and not a government that simply wants to utilize resources at any cost. They will also have to borrow money for the purchase and most likely at a higher rate than the government of Iceland pays. They will therefore demand a higher return on debt as well to cover their cost and risk. The result is that their bids for the assets need to be very low to generate a high-enough return-certainly lower than the initial construction cost to the government. In other words, the new plants would be sold below book value at a net loss to the nation.

This is a devastating one-two punch. First, the government taps energy resources that probably would not have been economic to pursue, at least for aluminum production. This robs the nation of the opportunity to allocate the resources later (or leave them untouched) under transparent conditions and in a manner that creates the greatest value. Then the government sells those same resources at a loss, as dictated by the "free" and "rational" market.

The environmental and social losses, and the greater loss to the future prospects of Iceland, are unquantifiable. Moreover, if, as some metals proponents claim, the plan is to pursue the hydrogen economy (even at a leisurely pace) alongside the metals industry development, that opportunity may be waning. The resources are rapidly being co-opted by the government and tied to the metals industry indefinitely.

Ironically, this is happening at the hands of the politically conservative proponents of "free markets" who, on this occasion, are more than willing to set aside their ideals of letting the markets dictate resource allocation, at least until they have had an opportunity to personally manipulate the outcome through their economically questionable construction frenzy and power price subsidies. Thus, political or economic ideology alone cannot explain current policies, and Icelanders are left to wonder what other motivations might account for them. One explanation may be that a certain oligarchy in Iceland's elite circles of power and finance sees an opportunity to transfer national resources into private hands at bargain prices. It happened in Russia with its oil and gas resources after the fall of the Soviet Union and, at this rate, it may happen in Iceland in the next few years.

Emperor Narcissus

Icelanders are proud of their relatively clean environment, but it is largely a product of natural conditions rather than any actions of our own. The cold wind from the north has done more than any native of Iceland to maintain the pristine views. Our small population-lacking the coal, iron ore, and other mineral resources for the polluting industries typical of the 19th century and enjoying relatively abundant renewable energy and clean water-barely needs to lift a finger to sit so pretty.

Maybe too pretty. You may stop minding your looks when you take them for granted. Iceland is starting to make mistakes as the government abrogates the responsibility and initiative to fully fund and support a new development path. The favorable image it still manages to project globally with its presumed hydrogen plans only encourages this indolence, as the nation gazes adoringly, like Narcissus in Greek myth, at its own reflection in the media mirror. Thus Iceland slides backward toward the exhausted development model of a bygone era.

Why are people not outraged? A few Icelanders are very upset about the power projects themselves, because of their environmental effects and questionable economic justification. But most do not see the second blow coming, when the losses will be cemented through privatization. My countrymen are on the brink of selling their most precious assets, the energy, the land, and all its beauty at a net economic loss-not to mention the loss of pride, opportunity, and promise for the generations to come. Three shiny hydrogen buses blind the rest of the world to the threadbare nature of the emperor's new clothes. That's why I hang my head these days whenever I am asked about the promising new hydrogen economy of Iceland.

Freyr Sverrisson, a native Icelander, is an independent energy policy consultant in the United States.

Published in World Watch Magazine, November/December 2006, Volume 19, No. 6

Η παγκόσμια λύση έρχεται από την Ελλάδα. Ολική επαναφορά της ΕΛΛΑΔΑΣ και ΤΕΛΙΚΗ ΛΥΣΗ σε όλα τα επίπεδα.

                           Hellagen ...από το Hydrogen

Ζούμε σε μια εποχή, την οποία πολλοί θα χαρακτήριζαν "οριακή" για την πορεία τής ανθρωπότητας ...Αναμφισβήτητα "κομβική", εφόσον όλα δείχνουν ότι ως "είδος" βρισκόμαστε μπροστά σε μεγάλα διλήμματα και τα μεγάλα διλήμματα σημαίνουν και μεγάλες αποφάσεις. Σε τέτοιους καιρούς "κόπωσης" η ανθρωπότητα αντιδρά με περίεργους τρόπους και ένας απ' αυτούς είναι η "παραίτηση" ...Μια "παραίτηση", η οποία οδηγεί στη μοιρολατρία και την αναζήτηση των "απαντήσεων" στον "χώρο" τού μεταφυσικού και βέβαια στη θρησκεία ...Την όποια θρησκεία ακολουθεί ο καθένας. Δεν έχει σημασία η θρησκεία. Δεν διαχωρίζονται μεταξύ τους οι πιστοί. Αυτό, δηλαδή, το οποίο περιγράφουμε, δεν είναι κάτι που αφορά μόνον τους χριστιανούς, αλλά αφορά καί τους μωαμεθανούς καί τους Εβραίους.

Η ακατάσχετη "εσχατολογία" είναι το βασικό "σημάδι" των καιρών ...Ένα φαινόμενο, το οποίο είναι κάτι παραπάνω από εμφανές στην καθημερινότητά μας. Όροι, οι οποίοι στον εικοστό αιώνα τής ανθρώπινης χειραφέτησης και της αποθέωσης της τεχνολογίας είχαν εξαφανιστεί, "επέστρεψαν" με μεγάλη "δύναμη". Όροι, όπως "Μεσσιανική Εποχή", "Εποχή τού Υδροχόου", "Ημέρα τής Κρίσεως" ή "Αρμαγεδδών", οι οποίοι ήταν για δεκαετίες "ξεχασμένοι", "επέστρεψαν". Προφήτες - γνωστοί και άγνωστοι στο κοινό - κάνουν καθημερινά "παρέλαση" στις διάφορες ιστοσελίδες τού διαδικτύου. Άλλος προβλέπει το τέλος του κόσμου ανάμεσα σε "ματωμένα" φεγγάρια, άλλος μιλάει για "χιλιάρμενα" και άλλος για ρώσικα "άλογα" στην Πόλη.

Όλα αυτά - ακόμα κι αν δεν αξιολογηθούν πάνω σε κάποια γνωστική βάση - αν μη τι άλλο δείχνουν μια αλλαγή ...Μια τεράστια αλλαγή, όμως, η οποία - όπως είπαμε - οφείλεται κυρίως στην "κόπωση" της ανθρωπότητας ...Στην παραίτησή της ...Στην έλλειψη "αυτοσυγκέντρωσης". Οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τον ψυχοφθόρο αγνωστικισμό και "επιστρέφουν" μαζικά στην "ασφάλεια" και την ηρεμία τής θρησκείας. Όχι τόσο γιατί ικανοποιούνται από τις "απαντήσεις" της όσο γιατί δεν αντέχουν άλλο τις "ερωτήσεις" που απαιτούν απαντήσεις.

Αναζητούν την ασφάλεια του "κοπαδιού" και αποφεύγουν την "κόπωση" της μονάδας. Αυτή η αλλαγή συμπεριφοράς έχει τα αποτελέσματα που βλέπουμε. Οι θρησκείες παραμένουν αναλλοίωτες μέσα στον χρόνο και αυτό δίνει στην ανθρωπότητα χαρακτηριστικά μοιρολατρικά. Όλα αυτά οφείλονται στην "κόπωση" της. Η ανθρωπότητα δεν έχει "δυνάμεις" να πάρει πάνω της το "βάρος" τού "παιχνιδιού" και να συνεχίσει την πορεία της με την ίδια "ταχύτητα". Εκφράσεις, όπως "μόνον ο Θεός μπορεί να μας σώσει" ή "ο Θεός να βάλει το χέρι Του", ακούγονται και από στόματα, τα οποία μέχρι πριν από λίγα χρόνια αναγνώριζαν μόνον τον Δαρβίνο και τη θεωρία του.

Όλα αυτά κάτι δείχνουν ...Δείχνουν ότι ο άνθρωπος έχει φτάσει σε ένα επίπεδο, που θέλει να αλλάξει τον τρόπο σκέψης του. Συνειδητοποιεί την κατάστασή του και, αξιολογώντας την ως αρνητική ή μάταιη, θέλει να αλλάξει τρόπο ζωής. Αυτήν τη θέλησή του για αλλαγή εκφράζει η αλλαγή τής στάσης του απέναντι στα πράγματα και κυρίως απέναντι στην ίδια τη ζωή. Ο υπερκαταναλωτισμός αρχίζει και υποχωρεί και στην θέση του μπαίνει μια φιλοσοφία ζωής πολύ πιο πνευματική. Οι ανθρώπινες σχέσεις αλλάζουν και παύει το χρήμα να είναι το βασικό συνεκτικό στοιχείο που ξεχωρίζει και ομαδοποιεί τους ομοίους ανθρώπους. Όλοι κάνουν "βουτιές" στο παρελθόν τους, για να ανακαλύψουν τη χαμένη τους "αθωότητα" ...Να "θυμηθούν" τους παλιούς τους εαυτούς, τους φίλους τους αλλά και την οικογένειά τους, την οποία στο κυνήγι για την "επιτυχία" αμέλησαν και αποξένωσαν.

Όλα όσα περιγράψαμε είναι "οιωνοί", οι οποίοι προμηνύουν αλλαγές στην πορεία τής ανθρωπότητας ...Αφηρημένοι "οιωνοί", τους οποίους αν θέλει κάποιος τους πιστεύει και αν δεν θέλει δεν τους πιστεύει ..."Οιωνοί" αφηρημένοι και όχι ασφαλείς, εφόσον δεν είναι η πρώτη φορά που η ανθρωπότητα "λαχανιάζει" και δείχνει έτοιμη να παρατήσει την "κούρσα". Όμως, αυτό έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν ...Έχει συμβεί πολλές φορές και κυρίως στους πρώτους αιώνες τού χριστιανισμού, όπου οι ελληνιστικές "μνήμες" ήταν ακόμα "νωπές" και δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στη σκληρή πραγματικότητα της νέας θρησκείας της Ρώμης ...Έχει συμβεί τον έβδομο αιώνα ...Έχει συμβεί με την Άλωση της Πόλης ...Έχει συμβεί με τη Γαλλική Επανάσταση. Ακόμα και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο εμφανίστηκε μια τέτοια κόπωση, κατά την οποία ο άνθρωπος "ορκιζόταν" ότι δεν θα ξανάκανε ποτέ καμία θυσία και για κανέναν λόγο ...Λίγα χρόνια μετά και όλοι είδαμε πόση αξία είχαν εκείνοι οι "όρκοι".

Αυτό, δηλαδή, το οποίο βλέπουμε σήμερα να συμβαίνει, δεν είναι πρωτοφανές. Ούτε καν σπάνιο δεν είναι ...Συνέβαινε πάντα και συμβαίνει και σήμερα. Κατά τις παραμονές όλων των μεγάλων γεγονότων, τα οποία έδωσαν νέα "ώθηση" στην πορεία τού ανθρώπου, προηγήθηκε ένα διάστημα κατά το οποίο υπήρχε "κόπωση", μοιρολατρία και βέβαια "παραίτηση". Λίγο πριν αρχίσει και πάλι να "τρέχει" η ανθρωπότητα με μεγάλη "φόρα", ήταν έτοιμη να τα "παρατήσει" και να "καταρρεύσει". Γι' αυτόν τον λόγο θεωρούμε αυτήν την κατάσταση "οιωνό" και όχι "απόδειξη" του ότι πλησιάζουμε στο οριστικό τέλος τής πορείας μας ...Αποτελεί ένδειξη ότι μπορεί να πλησιάζουμε, αλλά όχι απόδειξη ότι αυτό είναι πραγματικό.

Εμείς είμαστε απ' αυτούς οι οποίοι πιστεύουν ότι ΕΦΤΑΣΕ η Μεγάλη Ώρα των αλλαγών ...Ότι ΕΦΤΑΣΕ η Ώρα των Μεγάλων Αλλαγών και ότι αυτή η Ώρα είναι τώρα ...Των Πολύ Μεγάλων Αλλαγών στην πορεία τής ανθρωπότητας ...Των Αλλαγών αυτών, οι οποίες προβλέφθηκαν από τις Προφητείες τού Θεού. Απλά, εμείς "κοιτάμε" σε διαφορετική κατεύθυνση, για να διαπιστώσουμε την "ωρίμανση" του χρόνου. Δεν κοιτάμε, για παράδειγμα, το "χρώμα" του νερού, αλλά κοιτάμε τη "θερμοκρασία" του. Δεν κοιτάμε τόσο τη "φυσική" κατάσταση της ανθρωπότητας - και άρα την "κόπωσή" της - , όσο κοιτάμε το "φορτίο" που αυτή έχει συγκεντρώσει εξαιτίας αυτής της κόπωσης.

Θεωρούμε, δηλαδή, την τεχνολογική ανάπτυξη ως τον μόνο ασφαλή "δείκτη" ωρίμανσης της ανθρωπότητας, προκειμένου να υπολογίσουμε με ασφάλεια τον χρόνο κατά τον οποίο θα είναι εφικτή η ΛΥΣΗ των ανθρωπίνων προβλημάτων ...Το "ΤΕΛΟΣ", το οποίο προφητεύουν οι Γραφές και το οποίο στην πραγματικότητα είναι μια Νέα "ΑΡΧΗ". Εφόσον πιστεύουμε σε ένα ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΪΚΟ ΣΧΕΔΙΟ, που είχε ως στόχο την ανάπτυξη της ανθρώπινης τεχνολογίας - με όλη τη θυσία που αυτή συνεπάγεται - , ευνόητο είναι ότι "εστιάζουμε" σ' αυτό. Κι άλλες φορές έφτασε δηλαδή στα όριά της στο επίπεδο της "κόπωσης", αλλά δεν βλέπαμε το "τέλος", γιατί δεν βλέπαμε να κατέχει εκείνο το "προϊόν" του κόπου της, το οποίο θα της επέτρεπε να "λυτρωθεί" με κέρδος την αιώνια αποκατάστασή της.

Αν ζούσαμε δηλαδή το 666 μ.Χ., δεν θα θεωρούσαμε ότι η ανθρωπότητα πλησιάζει στο ΤΕΛΟΣ, γιατί απλούστατα δεν είχε επιτύχει τους επιθυμητούς στόχους ενός τέτοιου ΣΧΕΔΙΟΥ. Όταν η τεχνογνωσία σου το 666 μ.Χ. δεν διαφέρει σχεδόν σε τίποτε από την τεχνογνωσία των "πρωτόπλαστων" του 4000 π.Χ., δεν έχει νόημα να σταματήσεις την πορεία τής θυσίας, γιατί σε αυτήν την περίπτωση θα παραδεχόσουν εμμέσως πως ήταν λάθος που την ξεκίνησες. Περίμενες 4.666 χρόνια, για να καταλάβεις το λάθος; Είναι δυνατόν αυτό να συμβεί, όταν υπεύθυνος του σχεδιασμού είναι ο Ίδιος ο ΘΕΟΣ; ...Ο Φωστήρας από τον Οποίο περιμένεις Σωτηρία, θα σου πει "συγνώμη, λάθος"; Ματώνεις εξαιτίας Του επί αιώνες, για να μην κερδίσεις τίποτε ουσιαστικό;

Ο Θεός δεν σε βάζει σε διαδικασία στέρησης και θυσίας για να σε τιμωρήσει ή να σε βασανίσει ...Σε εργασία σε βάζει ...Σε βάζει σε μια κοπιώδη κατάσταση, για να ολοκληρωθεί ένα ΣΧΕΔΙΟ, το οποίο ευνοεί εσένα και όχι Αυτόν ...Ένα ΣΧΕΔΙΟ, το οποίο θα "παράγει" ένα αποτέλεσμα-προϊόν, το οποίο ο άνθρωπος το έχει ανάγκη για να ζήσει ΚΑΛΥΤΕΡΑ και για ΠΑΝΤΑ. Το μόνο πράγμα το οποίο έλλειπε πάντα από τον άνθρωπο και μας διαφοροποιεί από το παρελθόν, είναι η τεχνολογία που έχουμε στη διάθεσή μας. Αν δηλαδή εμείς οι άνθρωποι θυσιαζόμαστε για κάτι - του οποίου τον όγκο βλέπουμε μέσα στον χρόνο να αυξάνεται διαρκώς - , αυτό είναι η τεχνολογία. Ούτε ως είδος "εξελισσόμαστε" ούτε οι ανώτερες ψυχικές μας ανάγκες μεταβάλλονται. Αυτό, το οποίο "εξελίσσεται", είναι το μόνο μεταβλητό στις ζωές μας και αυτό είναι η τεχνολογία που έχουμε στη διάθεσή μας για την κάλυψη των "κατώτερων" υλικών μας αναγκών.

Αν δηλαδή υπάρχει ένα ΣΧΕΔΙΟ τέλειο, το οποίο δεν αποκλίνει ποτέ από τους στόχους του επειδή είναι ΘΕΪΚΟ, τότε αυτό το σχέδιο μόνον έναν στόχο μπορεί να έχει ...Να αναπτύξει την μόνη παράμετρο η οποία επιδέχεται βελτίωση στη ζωή τού ανθρώπου και είναι αυτή της τεχνολογίας. Όλο αυτό το σχέδιο γίνεται για να δημιουργήσει ο άνθρωπος τεχνολογία ...Να δημιουργήσει την τεχνολογία αυτή, η οποία θα του επιτρέψει να ζήσει σαν Θεός ...Να κοπιάσει αναλογικά κάποιον λίγο χρόνο, προκειμένου να ζήσει τέλεια στους αιώνες οι οποίοι θα ακολουθήσουν ...Να "κοπιάσουν" κάποιες αναλογικά λίγες γενιές, για να απολαύσουν οι άπειρες του μέλλοντος.

Όταν λοιπόν αυτό το ΣΧΕΔΙΟ δρομολογείται από τον ΘΕΟ, ευνόητο είναι πως δεν υπάρχει "δίοδος" διαφυγής, καθώς δεν είναι δυνατόν να εγκαταλειφθεί στην πορεία του και χωρίς να έχουν επιτευχθεί οι στόχοι του. Ως εκ τούτου, όταν - ως ανθρωπότητα - δεν έχεις αυτού του είδους το "προϊόν" στα χέρια σου, δεν υπάρχει περίπτωση να την "κοπανήσεις". Δεν είναι δυνατόν να σου μείνει μόνον μια άδικη θυσία για ένα αποτυχημένο σχέδιο, το οποίο, ενώ ξεκίνησε, στη συνέχεια εγκαταλείφτηκε και δεν απέφερε κανένα κέρδος. Η μόνη ελπίδα που έχεις ως ανθρωπότητα - και όχι ως άνθρωπος, ο οποίος έχει την επιλογή να απέχεις ως πρόσωπο από τις διαδικασίες - είναι να είσαι η τυχερή "γενιά", η οποία θα ζήσει το τέλος τού ΣΧΕΔΙΟΥ ...Να είσαι η γενιά που ο ΘΕΟΣ θα κρίνει ότι έχει "ικανό και αναγκαίο" φορτίο τεχνολογίας, για να πορευτεί "άκοπα" στους αιώνες των αιώνων.  

Όταν λοιπόν διαπιστώσουμε πως η τεχνολογία τού ανθρώπου έφτασε σε ένα σημείο τέτοιο, το οποίο να μπορεί να θεωρηθεί ως "ικανό" και απολύτως "αναγκαίο", τότε είμαστε πολύ κοντά στη μεγάλη αλλαγή ...Είμαστε πολύ κοντά στο "τέλος", που - όπως είπαμε - είναι μια νέα "αρχή" ...Η Μεγάλη Αρχή, εφόσον το ανθρώπινο είδος θα ζήσει μια ζωή που δικαιούται όχι μόνον εξαιτίας τής θεϊκής "καταγωγής" του, αλλά και εξαιτίας της δικής τους δημιουργικής ικανότητας. Εκ των δεδομένων λοιπόν μια τέτοια Μεγάλη Αρχή πρέπει να περιλαμβάνει την τεχνολογική ανάπτυξη στον μέγιστο βαθμό και βέβαια κι αυτή η ανάπτυξη δεν θα ήταν τέτοια, αν δεν εμπεριείχε μέσα της και τη λύση τού ενεργειακού προβλήματος...

...Μια λύση, η οποία, όταν μας "δοθεί", θα αποτελεί μια ένδειξη του ότι θα είμαστε πολύ κοντά. Να μας "δοθεί" είναι μια έννοια πολύ σχετική, εφόσον υπάρχουν πολλές παράμετροι μέσα σ' αυτήν. Μία από αυτές είναι και το να μας "επιτραπεί". Δεν μας ενδιαφέρει, δηλαδή, αν υπήρχε νωρίτερα μια τέτοια λύση - και απλά κάποιοι την απέκρυπταν - ή μόλις τώρα εφευρέθηκε ...Μας ενδιαφέρει να γνωρίζουμε πότε θα είμαστε πολύ κοντά, ώστε να μας "επιτραπεί" να την απολαύσουμε ...Είτε δηλαδή να μας δοθεί από μια νέα εφεύρεση είτε να πάψουν να έχουν τη δυνατότητα να την αποκρύπτουν αυτοί, οι οποίοι την κατείχαν εξαιτίας παλαιότερων εφευρέσεων. Όταν λοιπόν θα βρισκόμαστε κοντά στη λύση τού ενεργειακού προβλήματος σημαίνει ότι πλησιάζουμε στην ολοκλήρωση αυτού, το οποίο ονομάζουμε "πακέτο" ανθρώπινης τεχνολογίας και το οποίο ήταν και το ζητούμενο για όλες αυτές τις χιλιετίες τής ανθρώπινης θυσίας.

Όταν λοιπόν δούμε με τα μάτια μας λύση εφαρμόσιμη για το ενεργειακό πρόβλημα, τότε πιστεύουμε ότι φτάνουμε στο τέλος. Όχι επειδή έχουμε στην κατοχή μας κάποιες Προφητείες ή επειδή ερμηνεύουμε "οιωνούς", αλλά επειδή ακριβώς πιστεύουμε στον Θεό ...Πιστεύουμε στην Υπόσχεσή Του ότι θα σωθούμε ...Πιστεύουμε πως, όταν η ανθρωπότητα φτάσει στο σημείο ν' αγγίξει το "ταβάνι" τής τεχνολογικής της εξέλιξης, θα τελειώσει για πάντα ο πόνος και η θυσία.

Άρα, αυτό το οποίο "κοιτάμε" μονίμως, είναι το "ύψος" τής τεχνολογικής ανάπτυξής μας. Αυτός είναι ο αλάνθαστος "δείκτης" τον οποίο παρακολουθούμε σε ένα νοητό "αναπτυξιόμετρο". Αν λοιπόν το ζητούμενο της πορείας τής ανθρωπότητας ήταν αυτή η τεχνολογική ανάπτυξη, τότε μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι ΣΗΜΕΡΑ πιάσαμε ήδη τα όρια αυτά. Η ανθρωπότητα έφτασε σε αυτό το υψηλό σημείο, όπου είναι θέμα χειρισμού πλέον αν με αυτήν τη γνώση θα σωθεί για πάντα ή θα καταστραφεί για πάντα. Έχει τη γνώση όχι μόνον τον εαυτό της να καταστρέψει, αλλά και ολόκληρο τον Πλανήτη.  ...Πιάσαμε λοιπόν τα "κόκκινα" και ως γνωστόν σε αυτήν τη "ζώνη" περισσότερες "στροφές" δεν έχουν περισσότερη "απόδοση", παρά μόνον περισσότερη άνευ λόγου "κατανάλωση".

 Το "γκάζι", το οποίο πλέον μπορεί να "πατήσει" η ανθρωπότητα για να συνεχίσει την "κούρσα" της, δεν έχει πλέον νόημα. Έχει μόνο περισσότερη "κατανάλωση" και όχι απόδοση. Κοινώς, δεν αξίζει πλέον να μοχθεί και να θυσιάζεται παραπάνω η ανθρωπότητα, γιατί το επιπλέον κέρδος στον τομέα τής τεχνολογίας είναι ασήμαντο. Έχει ανακαλύψει τα απαραίτητα και έχει την υποδομή γνώσης ν' ανακαλύψει και τα υπόλοιπα, χωρίς να βρίσκεται σε κατάσταση θυσίας. Τώρα, λοιπόν, που λειτουργούμε στα τέρμα "γκάζια", πρέπει να αλλάξουμε ως "είδος" την "ταχύτητά" μας και αυτό μπορεί να το κάνει μόνον Αυτός που μας έθεσε σε "κίνηση" ως είδος ...και Αυτός είναι ο Θεός. Με αυτόν τον τρόπο η θεολογική γνώση τής εσχατολογίας "συναντά" την απλή ανθρώπινη λογική ...Έτσι απλά ...Αυτό θεωρούμε εμείς ως αλάνθαστο "σημείο" των καιρών.

Στις 19 Μαΐου του 2015 δημοσιεύσαμε το κείμενο με τον τίτλο:

Πετρέλαια και ΑΟΖ... το μεγάλο "δούλεμα"

Και υπότιτλο:

Τι έγινε ρε παιδιά;

...πώς έτσι ξαφνικά βρέθηκαν τόσα πολλά κοιτάσματα;

...Θα φοβόμαστε να σηκώνουμε τις πέτρες, μη τυχόν και μας λερώσει το αναβλύζον πετρέλαιο;

...Η εποχή του Υδροχόου θα είναι και εποχή του Υδρογόνου;

Ποιο ήταν το νόημα εκείνου του κειμένου; ...Να αποκαλύψουμε το "δούλεμα" της ανθρωπότητας γενικά επάνω στο "ενεργειακό" ζήτημα και το "δούλεμα" του ελληνικού λαού σε σχέση με το πρόβλημα αυτό. Κάποιοι "δουλεύουν" συστηματικά το ανθρώπινο είδος, εκμεταλλευόμενοι τις ανάγκες του σε ενέργεια. Σε εκείνο το κείμενο κάναμε λόγο για έναν πανανθρώπινο τεχνολογικό σχεδιασμό, ο οποίος είχε από την αρχή ως στόχο του να εγκλωβίσει τον άνθρωπο στην "ομηρία" των εμπόρων τής ενέργειας. Η προτεραιότητα της τεχνολογίας, με τον τρόπο με τον οποίο είχε επιλεγεί από τους ισχυρούς τού Κόσμου ν' αναπτύσσεται, ήταν να δημιουργεί ακόμα και νέες ανάγκες, οι οποίες ήταν ενεργοβόρες και όχι η επίλυση του ενεργειακού προβλήματος.

Δημιουργούσαν διαρκώς νέα τεχνογνωσία νέων προϊόντων, τα οποία για τη λειτουργία τους απαιτούσαν όλο και περισσότερη ενέργεια και η οποία "έδενε" ακόμα πιο σφικτά τον άνθρωπο σ' αυτήν - και άρα στις "πετρελαιοπηγές" τους - και δεν τον βοηθούσαν στην απελευθέρωσή του. Ξόδευαν απίστευτα ποσά για να βρουν νέα προϊόντα - και άρα νέους τρόπους να καταναλώνεται ενέργεια - και δεν έδιναν ούτε ένα δολάριο για να επιλύσουν το ενεργειακό πρόβλημα. Γιατί; ...Γιατί δεν τους συνέφερε η επίλυσή του ...Γιατί ήθελαν την ανθρωπότητα "όμηρο" των αναγκών της ...Γιατί φέρονταν στην ανθρωπότητα όπως φέρεται ο έμπορος ναρκωτικών σε ένα ναρκομανή ...Ήθελαν να την "εθίσουν" στην τεχνολογία και άρα στην ενεργειακή κατανάλωση, ώστε να την έχουν συνέχεια εξαρτώμενη από τη "δόση" της, που μόνον αυτοί μπορούσαν να της παράσχουν.

 ...Ήθελαν την ανθρωπότητα να τρέμει στην ιδέα ότι με μία τους απόφαση θα μπορούσαν να της στερήσουν το επίπεδο ζωής το οποίο απολάμβανε και οφειλόταν στα τεχνολογικά προϊόντα και τα οποία λειτουργούσαν χάρη στα δικά τους ενεργειακά αποθέματα.

Σε εκείνο το κείμενο, δηλαδή, ισχυριζόμασταν ότι η ανθρωπότητα είναι θύμα μιας τεράστιας συνωμοσίας τού "αδελφάτου" των πετρελαίων. Θεωρούσαμε πως είναι αδύνατον η ανθρώπινη επιστήμη - με τις γνώσεις που έχει στην κατοχή της - να μην έχει βρει λύση στο ενεργειακό ζήτημα και ότι είναι επίσης αδύνατον να δοθεί αυτή η λύση στους ανθρώπους να την απολαύσουν για όσο διάστημα οι πετρελαιάδες θα έχουν "σαβούρα" να πουλάνε. Για όσο διάστημα δηλαδή οι ιδιοκτήτες των πετρελαιοπηγών θα έχουν καύσιμη "ύλη" να πουλάνε, θα είναι αδύνατον να δοθεί λύση στο ενεργειακό πρόβλημα ...Απαγορευτική θα είναι η λύση για όσο διάστημα αυτοί οι πετρελαιάδες θα έχουν τα άπειρα χρήματα να αγοράζουν τεχνογνωσία και να τη "θάβουν" στα ιδιόκτητα "συρτάρια" τους ...Οι πετρελαιάδες, που, όπως αποκαλύψαμε στο κείμενό μας, είναι οι ίδιοι οι τοκογλύφοι οι οποίοι εμφανίζονται σήμερα ως "δανειστές" μας ...Ο ίδιος δηλαδή Ροκφέλερ και η συμμορία του, που είναι οι ιδιοκτήτες των "επτά αδερφών" στο πετρέλαιο, είναι οι ίδιοι που είναι ταυτόχρονα και ιδιοκτήτες των μεγάλων τραπεζών και funds - που ελέγχουν τον κόσμο - και βέβαια των διεθνών Οίκων Αξιολόγησης.

Πώς περιμένουμε λοιπόν να δοθεί λύση στα προβλήματα του κόσμου, όταν το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα και το πετρελαϊκό "καρτέλ" ανήκει στους ίδιους ανθρώπους; Όταν η J.P. Morgan, η Goldman Sachs ή η Citibank ανήκουν στους ίδιους ανθρώπους, στους οποίους ανήκουν η TEXACO, η SHELL, η BP κλπ.; Ποιο κράτος και ποια εταιρεία θα αντισταθεί και θα προχωρήσει σε τεχνολογική "επανάσταση", όταν αυτοί - εκτός των άλλων - ελέγχουν και τους "κριτές" Standard & Poor's, Moody's κλπ. και άρα την πιστοληπτική ικανότητα αυτών, οι οποίοι θα ήθελαν τεράστια χρηματικά ποσά για να ξεκινήσουν μια τεχνολογική "ανατροπή"; Όταν μια μικρή συμμορία πετρελαιάδων τραπεζιτών έχει καί το καρπούζι καί το μαχαίρι, ευνόητα είναι μερικά πράγματα.

Ειδικά εμείς οι Έλληνες αυτήν τους την τακτική τη βιώσαμε όσο κανένας άλλος στο "πετσί" μας. Κανένας δεν πόνεσε παραπάνω από την απειλή "στέρησης" των ναρκεμπόρων όσο οι Έλληνες. Όταν αποφάσισαν να μας βάλουν στο Μνημόνιο της λεηλασίας, εκμεταλλεύτηκαν την πολυτιμότητα της ενέργειας, ώστε να πετύχουν εύκολα τον στόχο τους. Μας έβαλαν μπροστά μας το "καρότο" τής ΑΟΖ, για να μας αποπροσανατολίσουν. Εκμεταλλεύτηκαν την πολυτιμότητα της ενέργειας, ώστε να υποβαθμίσουν την αμύθητη αξία τής ελληνικής "λείας", προκειμένου να αποφύγουν τις αντιδράσεις.

...Η ΑΟΖ και τα δήθεν τεράστια κοιτάσματα πετρελαίων θα ήταν ικανά να αποπροσανατολίσουν τον ελληνικό λαό. Από εκεί και πέρα θα έπαιζαν με τα ένστικτα των απελπισμένων. Αυτοί θα "εγγυούταν" την ασφάλεια και την "ελληνικότητα" των πετρελαϊκών κοιτασμάτων και οι Έλληνες θα έπρεπε να τους ευγνωμονούν ...Να τους ευγνωμονούν ...και αυτοί, οι οποίοι είναι ευγνώμονες, δεν αντιδρούν απέναντι στους "ευεργέτες" τους. Αυτή η δήθεν "εγγύηση" ήταν γι' αυτούς μια καλή και προπάντων τζάμπα αντιπαροχή" προς τον ελληνικό λαό, τον οποίο λεηλατούν σήμερα και κανένας δεν αντιδρά. Αυτή η "αντιπαροχή" ήταν στάχτη στα μάτια των Ελλήνων την ώρα που ίδρυαν το ΤΑΙΠΕΔ και ετοιμάζονταν να πάρουν όλα τα "ασημικά" τους.

Γι' αυτόν τον λόγο είπαμε ότι εμείς θεωρούμε απόδειξη πως φτάνουμε στο "τέλος", όταν θα δούμε μια πρόταση λύσης στο ενεργειακό ζήτημα ...Όταν - έστω - θα επιτραπεί σε όλους εμάς να δούμε μια εφικτή πρόταση για μια τέτοια λύση. Δεν έχει σημασία δηλαδή τι είδους και τι ποιότητας τεχνογνωσία έχουν αυτοί αγορασμένη και κρυμμένη στα "συρτάρια" τους. Σημασία έχει πότε θα δει ο απλός άνθρωπος μια εφαρμόσιμη λύση ...Την όποια εφαρμόσιμη λύση ...Μια λύση, η οποία ακόμα και ατελής θα ήταν ικανή ν' ανοίξει την "κουβέντα" για την επίλυση του ενεργειακού ζητήματος, το οποίο θα βάλει ΤΕΛΟΣ στην ολέθρια πλέον πορεία τής ανθρωπότητας.

Γράφαμε επί λέξη τότε σε εκείνο το κείμενό μας:

Οι τοκογλύφοι μολύνουν τον Πλανήτη

και διατηρούν την ανθρωπότητα στην εποχή του λίθου.

Η ανθρωπότητα αυτήν τη στιγμή είναι "παγιδευμένη" σε μια θανάσιμη παγίδα, η οποία επιτρέπει σε κάποιους να την ελέγχουν απόλυτα και να την εκβιάζουν ακόμα και με θάνατο. Έφτασε η ανθρωπότητα στην τρίτη χιλιετία και ακόμα δεν έχει επιλύσει το ενεργειακό πρόβλημα ...Έχει φτάσει στο διάστημα και δεν κατόρθωσε να ξεφύγει από την "καύση". Θεωρούμε απόλυτη ντροπή για την ανθρωπότητα να έχει μπει ο άνθρωπος στην τρίτη χιλιετία και να εξαρτάται από την καύση για την εξασφάλιση της ενέργειας που χρειάζεται.

Με την καύση ασχολούνταν ο άνθρωπος του Νεάντερταλ ...Δεν είναι δυνατόν ο σύγχρονος άνθρωπος να ζεσταίνει νερό με τον ίδιο τρόπο που το έκανε ο πρωτόγονος άνθρωπος ...Δεν είναι δυνατόν να είναι εξαρτώμενος από τα ορυκτά καύσιμα και με αυτόν τον τρόπο να μολύνει τον Πλανήτη, είτε με την εξόρυξή τους είτε με την καύση τους. Για εμάς - ειδικά τους Έλληνες της σημερινής κρίσης - είναι ιδιαίτερα ταπεινωτικό που αυτήν την τρίτη χιλιετία βρεθήκαμε στην ανάγκη να γίνουμε πραγματικοί "Νεάντερταλ" ...Να καταντήσουμε να καίμε ξύλα, για να ζεσταινόμαστε. Την ώρα, δηλαδή, που κάποιοι μας "ταΐζουν" με "όνειρα" πετρελαίων, φτάσαμε στο σημείο να μην μπορούμε να απολαύσουμε ούτε τη ζεστασιά των "βρόμικων" καυσίμων.

Είναι τόσο παράδοξο αυτό το οποίο συμβαίνει σήμερα στην ανθρώπινη δραστηριότητα, που όμοιό του δεν υπάρχει. Αν "απλώσουμε" την τεχνολογική γνώση, που υπάρχει αυτήν τη στιγμή - και η οποία ξεκινάει από την πρώτη ύλη που παρέχει η φύση και φτάνει μέχρι το τελικό προϊόν που χρησιμοποιεί καθημερινά ο προηγμένος άνθρωπος - , θα διαπιστώσουμε ένα φαινόμενο, το οποίο είναι άξιο απορίας. Στο κομβικό σημείο αυτής της διαδικασίας, που λέγεται "Πρίζα", έρχονται σε επαφή δύο διαφορετικές ανθρώπινες εποχές. Πριν την "Πρίζα" κυριαρχεί η εποχή τού λίθου και μετά την "Πρίζα" η διαστημική εποχή ...Άλλος κόσμος είναι π.Π. ...και άλλος μ.Π..

Το σύνολο της ανθρώπινης τεχνολογίας μετά από αυτήν την "Πρίζα" βρίσκεται πραγματικά στην τρίτη χιλιετία και την ίδια ώρα η τρομερή αυτή τεχνολογία "τροφοδοτείται" με ενέργεια τής εποχής τού λίθου. Είναι δυνατόν να γίνεται αυτό; Διαθέτεις επιταχυντές σωματιδίων - με τρομερή τεχνολογία πάνω τους - και τους "τροφοδοτείς" με ενέργεια της εποχής του Νεάντερταλ; Επιταχύνεις σωματίδια στο CERN, ρίχνοντας ξύλα στη φωτιά; Ερμηνεύεις επιστημονικά φαινόμενα επιπέδου Θεού και παίρνεις την ενέργεια με τον ίδιο τρόπο που ο Νεάντερταλ ζέσταινε νερό, για να πλένει τον κώλο του;

Και συνεχίζαμε παρακάτω........

Δεν χρειάζεται και πολύ σκέψη, για να καταλάβει κάποιος τον λόγο που κατά σύμπτωση όλα τα μέλη της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ χρηματοδοτούνται από τους πετρελαιάδες τραπεζίτες και δείχνουν "ευαισθησία" μόνον για τις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά. Όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε, όλοι αυτοί έχουν συμφέρον να "τυφλώνουν" την ανθρωπότητα και τις λίγες φορές, που την αφήνουν να "βλέπει", την στρέφουν στη λάθος πλευρά.

Για εμάς η λύση βρίσκεται στον πυρήνα τής ύλης. Αφού η πυρηνική ενέργεια δίνει γρήγορα και αξιόπιστα τις τεράστιες ποσότητες ενέργειας που απαιτεί ο ανθρώπινος πολιτισμός, σε αυτήν θα επιμείνουμε. Όμως, εφόσον η "πυρηνική σχάση" είναι επικίνδυνη, πολυδάπανη και μολυσματική, δεν έχουμε παρά να αλλάξουμε "φορά" στην αναζήτηση της λύσης. Εφόσον δεν μας συμφέρει να "διαλύουμε" πυρήνες, θα πρέπει να αρχίσουμε να τους "συνθέτουμε".

...Απλά πράγματα. Είναι δυνατόν ο άνθρωπος να γνωρίζει τα μυστικά τής λειτουργίας του ζωοδότη Ήλιου και να μην προσπαθεί να τον μιμηθεί; Αυτή είναι η απόλυτη λύση τού ενεργειακού ζητήματος ...Η ανάπτυξη της τεχνολογίας της "πυρηνικής σύντηξης" ...Της τεχνολογίας αυτής, η οποία μετατρέπει το Υδρογόνο σε Ήλιο με "παραγωγή" τεράστιας ενέργειας ...Μια διαδικασία γνωστή στην επιστημονική κοινότητα από τη δεκαετία του 1920 ...Τη δεκαετία εκείνη, που, δυστυχώς για το ανθρώπινο είδος, δέσποζε στον δυτικό κόσμο το κτήνος με το όνομα Ροκφέλερ ...Μια διαδικασία, η οποία έχει μόνον καλά και κανένα από τα κακά και επικίνδυνα που χαρακτηρίζουν την πυρηνική σχάση ...Μια διαδικασία, η οποία δεν έχει πυρηνικά απόβλητα και η οποία - όταν υπάρχει πρόβλημα στη λειτουργία της - απλά δεν συνεχίζει να εξελίσσεται.

Είναι δυνατόν να γνωρίζεις πώς λειτουργεί ο Ήλιος και να μην επιχειρείς - έστω και στοιχειωδώς - να αναπτύξεις την αντίστοιχη τεχνολογία; Είναι δυνατόν να υπάρχει ήδη τεχνολογία "ψυχρής σύντηξης" και να μην πέφτουν οι πάντες πάνω σ' αυτήν; Ξόδεψαν άπειρα χρήματα για ν' ανακαλύψουν το σωματίδιο του Χιγκς, προκειμένου για εγκυκλοπαιδικούς λόγους να βρουν το μυστήριο της ύλης και δεν επιχείρησαν να λύσουν το ενεργειακό πρόβλημα του κόσμου; Αναζητούν με τεράστιο κόστος το σωματίδιο του "θεού" και δεν ξόδεψαν ένα ευρώ, για να κάνουν τον άνθρωπο έναν ενεργειακά αυτάρκη "θεό";

Γιατί δεν προχωράνε στην ανάπτυξη της τεχνολογίας τής σύντηξης; Μήπως γιατί από το τζάμπα-νεράκι τού Θεού θα παράγουν υδρογόνο και άρα ενέργεια; Μήπως γιατί θα μπορούσε να απεξαρτηθεί η ανθρωπότητα από τα μονοπώλια των ορυκτών καυσίμων; Φαντάζεται κάποιος ένα ενεργειακά αυτόνομο σπίτι, το οποίο για τη θέρμανσή του θα απαιτεί λίγα λίτρα νερού την ημέρα; ...Να μπορεί μια συσκευή σε μέγεθος μιας βαλίτσας να παράγει μόνη της τόσο το ηλεκτρικό ρεύμα που απαιτεί η λειτουργία της, όσο και τη θερμότητα που έχει ανάγκη το σπίτι; Φαντάζεται κάποιος ένα ενεργειακά αυτόνομο αυτοκίνητο, το οποίο θα χρειάζεται λίγα λίτρα νερού, για να ταξιδεύει επ' άπειρον;

Το υδρογόνο έχει την υψηλότερη αναλογία "ενέργειας προς βάρος" από όλα τα καύσιμα. 1 kg υδρογόνου, καιόμενο, δίνει 119.972 kJ. 1 kg υδρογόνου περιέχει την ίδια ποσότητα ενέργειας με 2.1 kg φυσικού αερίου ή 2.8 kg βενζίνης, ενώ κατά την καύση του παράγεται μόνον νερό. Ειδικοί λένε ότι μέσα σε ένα κυβικό χιλιόμετρο θαλασσινού νερού - μια "σταγόνα" δηλαδή στον ωκεανό - περικλείεται ενέργεια ίσα με όλα τα αποθέματα πετρελαίου τού Πλανήτη ...Ενέργεια καθαρή, η οποία δεν απειλεί τη ζωή πάνω σ' αυτόν και βεβαίως δεν τον βρομίζει.

Ποιοι θα έχαναν από αυτήν την τεχνολογία, η οποία θα κάνει τον άνθρωπο ελεύθερο από κάθε είδους ενεργειακό "εκβιασμό"; Τι θα έκαναν σε μια τέτοια περίπτωση οι "επτά αδελφές"; Θα περιέφραζαν τις θάλασσες, θα σκέπαζαν τα ποτάμια ή θα σταματούσαν τις βροχές; Παντού θα υπήρχε διαθέσιμη ενέργεια. Γι' αυτό δεν ανέπτυσσαν τόσα χρόνια την τεχνολογία εκείνη, η οποία θα οδηγούσε στη λύση του παγκόσμιου ενεργειακού προβλήματος. Δεν ήθελαν αυτήν τη λύση οι πετρελαιάδες, οι οποίοι είναι ταυτόχρονα τραπεζίτες και "δολαριοπαραγωγοί".

Ποιος ξέρει πόσους ανθρώπους τρομοκράτησαν, δολοφόνησαν ή τρέλαναν στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν την ανθρωπότητα στο επίπεδο της "καύσης" ...Η ανθρωπότητα "καθυστέρησε" έναν ολόκληρο αιώνα, γιατί αυτό ήταν η επιδίωξη του πιο ισχυρού ανθρώπου τη δεκαετία τού 1920 (Ροκφέλερ) ...Η ανθρωπότητα θρήνησε εκατοντάδες εκατομμύρια νεκρών, γιατί αυτός ο άνθρωπος ήθελε να επιβάλει παγκοσμίως το "δικό" του καύσιμο ...Δισεκατομμύρια ανθρώπων βιώνουν την απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση, γιατί αυτός ο άνθρωπος και οι Goldman κολλητοί του ήθελαν από το 1920 μέχρι τώρα να κονομάνε αμύθητο πλούτο.

Από τότε υπάρχει η γνώση ότι μπορεί να γίνει σύντηξη, χωρίς να απαιτούνται θερμοκρασίες Ηλίου. Το 1926 οι καθηγητές F. Paneth και Κ. Peters αποφάνθηκαν ότι το παλλάδιο ήταν αυτό, το οποίο επέφερε μεταστοιχείωση του υδρογόνου σε ήλιο κατά τα πειράματά τους ...σε θερμοκρασία δωματίου. Το 1952 πραγματοποίησαν έκρηξη βόμβας Υδρογόνου τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Σοβιετική Ένωση. Μια βόμβα 1000 φορές πιο καταστροφική από τις κοινές βόμβες πυρηνικής σχάσης. Γιατί δεν συνέχισαν την εξέλιξή της; Μήπως γιατί δεν ήθελαν να απλοποιηθεί η διαδικασία σύντηξης και απαιτήσει το κοινό την ειρηνική της χρήση, όπως έγινε και με την τεχνολογία σχάσης;

Είναι δυνατόν να μπορείς να προκαλέσεις σύντηξη - έστω και για στρατιωτικούς λόγους - και να μην μπορείς να επαναλάβεις τη διαδικασία σε ένα εργοστάσιο για παραγωγή ενέργειας; Ποιος δεν ήθελε αυτήν την τεχνολογία; Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας με εκείνη την τεχνολογία; Αν από το 1950 είχαμε διαθέσιμη την ενέργεια του Υδρογόνου, δεν θα υπήρχε πετρελαϊκή κρίση, Μεσανατολικό Ζήτημα, Σαντάμ, πόλεμος στο Ιράκ και βέβαια το "χτύπημα" στους Δίδυμους Πύργους. Δεν θα υπήρχαν όλα εκείνα τα "εργαλεία", τα οποία πλούτισαν τους τοκογλύφους-πετρελαιάδες τής Νέας Υόρκης.

Η ταυτόχρονη παύση των δοκιμών και των πειραμάτων των δύο ιδεολογικών "μονομάχων" αποδεικνύει πως είχαν κοινά "αφεντικά" ..."Αφεντικά", τα οποία δεν είχαν συμφέρον από αυτήν την υδρογονική "πορεία" τής τεχνολογικής ανάπτυξης των δύο υπερδυνάμεων. Γι' αυτόν τον λόγο τα "αφεντικά" αυτά έδωσαν εντολή και "επέστρεψαν" πάλι στην "πορεία" τής σχάσης και των ραδιενεργών αποβλήτων. Περιορίστηκαν οι πάντες στην επικίνδυνη και μολυσματική πυρηνική σχάση, η οποία βόλευε την προπαγάνδα των σχετικά ακίνδυνων και σχετικά καθαρών πετρελαίων.

Το Υδρογόνο στην Ελλάδα

...των ανεπάγγελτων, των άεργων και αμόρφωτων Πρωθυπουργών.

Η καλή "μοίρα" τής Ελλάδας θέλησε να της δώσει μια νέα "ευκαιρία", για να διατηρήσει τη "λάμψη" της και στη σημερινή παγκόσμια πραγματικότητα. Θέλησε να την "συνδέσει" και πάλι με κάτι, το οποίο αφορά το μέλλον. Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι Έλληνες επιστήμονες, οι οποίοι αντιλήφθηκαν τον "δρόμο" τού μέλλοντος και τον ακολούθησαν με πάθος ...Το Υδρογόνο και η τεχνολογία γύρω από αυτό δεν είναι άγνωστα σε πολλούς Έλληνες επιστήμονες ...Καλά και καθαρά μυαλά, που "είδαν" εγκαίρως προς ποια κατεύθυνση έπρεπε να κινηθούμε στο μέλλον.

Το Πολυτεχνείο Κρήτης σχεδίασε και κατασκεύασε ένα αυτοκίνητο, το οποίο κινείται εξ' ολοκλήρου με Υδρογόνο. Κέρδισε βραβεία στο εξωτερικό, αλλά... ...αλλά στη χώρα, όπου οι Πρωθυπουργοί είναι αργόσχολοι κι ανεπάγγελτοι, υπάρχει νόμος, ο οποίος απαγορεύει την κατασκευή, εμπορία και κυκλοφορία τέτοιων αυτοκινήτων. Προφανώς για να μην ενοχλούνται τα "αφεντικά" της Λέσχης των Γιωργάκηδων, των Κωστάκηδων και των Αντωνάκηδων, νομοθέτησαν με τέτοιον τρόπο, ώστε, οτιδήποτε πρωτοποριακό αναπτύσσεται στην Ελλάδα, να παίρνει τον "δρόμο" προς το εξωτερικό.

...Έναν "δρόμο", που μαθαίνουμε ότι πήραν κι άλλοι ...Μαθαίνουμε ότι η υποτίθεται μεγάλη επένδυση της ελληνικής εταιρείας Defkalion Green Technologies S.A. δεν ολοκληρώθηκε. Κάποιοι προφανώς δεν την ήθελαν στην Ελλάδα - και ειδικά στη Θράκη - και την "έδιωξαν" ...Μαθαίνουμε ότι στο Βανκούβερ σχεδιάζουν το μέλλον τους. Στην Ελλάδα τής "πράσινης" ενέργειας των κολλητών τού Γιωργάκη μάλλον δεν "έπεισαν" για την αποτελεσματικότητά τους ...Δεν "έπεισαν" ότι το κόστος παραγωγής μεγαβατώρας (MWh) με λιγότερο από 5 ευρώ είναι πιο συμφέρον από τα 107 ευρώ/MWh των φωτοβολταϊκών ...Δεν "έπεισαν" τους διεφθαρμένους "Δον Κιχώτες" τής εξουσίας, οι οποίοι την τρίτη χιλιετία παίζουν με "ανεμόμυλους" και αιολικά πάρκα τής πλάκας, που "φορτώνουν" κόστη στους ταλαιπωρημένους πολίτες ...Δεν "έπεισαν" την ηγεσία μιας χώρας, η οποία πληρώνει στον Μυτιληναίο το κάψιμο του πετρελαίου για "πράσινη" ενέργεια.

Πρέπει λοιπόν να γίνει ανάταξη των εθνικών μας δυνάμεων και να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τα πράγματα. Πρέπει να αναθεωρήσουμε τις εθνικές μας στρατηγικές και προτεραιότητες, για να έχουμε ελπίδες για το μέλλον. Για όσο διάστημα μας "παραμυθιάζουν" με κοιτάσματα ΑΟΖ και "πράσινα" άλογα, θα βλέπουμε να πλησιάζει το τέλος μας ...Το μέλλον μας δεν είναι στα κοιτάσματα ...Το μέλλον μας είναι στο μυαλό μας και στα χέρια μας ...Το μυαλό δόξασε την Ελλάδα και το μυαλό θα της επιτρέψει να επιβιώσει στις σημερινές πολύπλοκες καταστάσεις. Θεωρούμε εθνικά αναγκαίο να αλλάξει ο σχεδιασμός τής ανώτατης ελληνικής εκπαίδευσης ...Αυτός ο σχεδιασμός θα πρέπει να γίνει πάνω στο Υδρογόνο.

Πρέπει και η Ελλάδα να κάνει ό,τι κάνουν όλες οι σοβαρές χώρες στον κόσμο ...Να προσπαθεί να αναπτύξει την τεχνογνωσία της ως εθνικό κεφάλαιο και να μην "διώχνει" το επιστημονικό της δυναμικό εκτός συνόρων ...Το σύνολο των Πολυτεχνείων να "στοχεύσει" προς αυτήν την κατεύθυνση ...Να δοθούν υποτροφίες και να ξεκινήσουν ερευνητικά προγράμματα ...Έχουμε μερικά από τα καλύτερα Πολυτεχνεία τού Κόσμου ...Θέμα σχεδιασμού είναι να βάλουμε αυτά τα Πολυτεχνεία σε ανταγωνισμό μεταξύ τους ...Να δημιουργήσουμε νέες έδρες για νέους επιστήμονες ...Να σπάσουμε για παράδειγμα την "παρέα" των μεταπτυχιακών φοιτητών τής Κρήτης και να τους "μοιράσουμε" στα Πολυτεχνεία τής χώρας ...Να τους αναγνωρίσουμε το έργο τους ως διδακτορική εργασία και να τους δώσουμε αντίστοιχες έδρες, ώστε να δημιουργήσουν τις δικές τους ανταγωνιστικές ομάδες.

Τους κόπους εταιρειών - όπως η Δευκαλίων - πρέπει να τις "αγκαλιάσουμε" ως εθνικό κεφάλαιο ...Τους επιστήμονες, που τις στελεχώνουν, να τους προωθήσουμε στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση, για να "γεννούν" νέους, ακόμα πιο καταρτισμένους επιστήμονες. Πρέπει να ανταμείψουμε νέους επιστήμονες με πανεπιστημιακές καριέρες. Σε μια χώρα όπου έχουν γίνει καθηγητές οι Σημίτηδες, οι Λοβέρδοι και οι Βενιζέλοι, πρέπει επιτέλους να γίνουν καθηγητές και οι ικανοί. Ταΐζουμε όλα τα παράσιτα της παπαρολογίας και δεν μπορούμε να δώσουμε κίνητρα σε άξιους επιστήμονες; Πρέπει να βρούμε τρόπο να "αντλήσουμε" ό,τι πιο έξυπνο και ικανό έχει η ελληνική νεολαία.

Πού θα βρεθούν οι "πόροι", για να γίνουν όλα αυτά; Ήδη βλέπουμε ότι δρομολογείται ένα αντίστοιχο σχέδιο, όπως αυτό της "Αθηνάς". Απλά θεωρούμε ότι κι αυτό έχει λάθος προσανατολισμό. Άποψή μας είναι ότι πρέπει να γίνει από την αρχή ένα ξεκαθάρισμα και ένας επανασχεδιασμός τού Ανώτατου Συστήματος Εκπαίδευσης ...Εν ανάγκη να βάλουν "λουκέτο" σε όσες σχολές δεν έχουν λόγο ύπαρξης στην Ελλάδα των "επιστημόνων" ...Ας βάλουν "λουκέτο" στην Πάντειο ...Ας κλείσουν τα περισσότερα τμήματα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας ...Ας βάλουν "λουκέτο" στις "μεγάλες" σχολές των ΤΕΙ της Καστοριάς, του Πύργου και όλων των άλλων "μπακάλικων" της "ανωτάτης σερβιτορικής".

...Έλεος επιτέλους ...Όχι άλλους κοινωνιολόγους, πολιτικούς επιστήμονες και "μάνατζερ" ...Όχι άλλους "στοχαστές" ...Όχι άλλους "σοφούς" Γιανίτσηδες να διδάσκουν το "τίποτε" στον "κανένα" και να περιμένουν όλοι μαζί να ζήσουν με κρατικά χρήματα. Ας εγκαταλείψει το κράτος αυτού του είδους τις "επιστήμες". Ας παραδεχθεί την "ήττα" του και ας παραδώσει αυτόν τον τομέα τής "επιστήμης" στα ιδιωτικά Κολέγια, τα "εργαστήρια", τις "αποθήκες" και τα "υπόστεγα". Δεν πρέπει να ξοδευτεί ούτε ένα ευρώ για το "καλαμπούρι" τής "επιστήμης" ...Το "καλαμπούρι" των Χάρβαρντ, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από τους τοκογλύφους. Οι τοκογλύφοι επέβαλαν αυτές τις σπουδές του "χαβαλέ", για να επιβάλουν στον δυτικό κόσμο τούς καραγκιόζηδες της αρεσκείας τους.

Πρέπει το σύστημα εκπαίδευσης να στραφεί στο καλύτερο "κοίτασμα" που διαθέτει ο λαός μας και είναι τα μυαλά των νέων μας. Στόχος αυτών των νέων να γίνει η ανεύρεση λύσεων, οι οποίες έχουν σχέση με το καύσιμο του μέλλοντος. Να τεθούν από όλους απλοί και κατανοητοί επιστημονικοί στόχοι ...Φτηνή παραγωγή Υδρογόνου ...Φτηνή μέθοδος μεταφοράς και αποθήκευσής του. Τεχνολογίες, οι οποίες πρέπει να λειτουργήσουν ως μοχλοί "πίεσης" απέναντι στα μεγάλα συμφέροντα ...Αυτό είναι το ζητούμενο ...Η "πίεση".

Δεν είμαστε βέβαια αφελείς να πιστεύουμε ότι μπορούν οι Έλληνες μόνοι τους να επιλύσουν το ενεργειακό πρόβλημα του Πλανήτη. Όμως, αυτό, που πιστεύουμε, είναι ότι οι Έλληνες μπορούν με την επιλογή τους να γίνουν "οδηγοί" για τους υπόλοιπους λαούς ...Τους λαούς αυτούς, οι οποίοι υπέφεραν εξίσου από τους διεφθαρμένους "στοχαστές" των ανθρωπιστικών και κυβερνητικών Χάρβαρντ ...Αυτός είναι ο στόχος μας ...Να βάλουμε την Ελλάδα επικεφαλής μιας πανστρατιάς για την επίλυση του ενεργειακού προβλήματος της ανθρωπότητας ...Να βάλουμε τη διάσημη Ελλάδα να κάνει γνωστό ένα πρόβλημα, το οποίο πρέπει να επιλυθεί επειγόντως.

...Στόχος μας είναι να συμπαρασύρουμε τους πάντες στο πάθος για την επίλυση του ενεργειακού προβλήματος. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε ως άνθρωποι να "πιέσουμε" τους τοκογλύφους και τους πετρελαιάδες. Γιατί; ...Γιατί είμαστε απολύτως σίγουροι ότι οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες και οι τράπεζες των διεθνών τοκογλύφων έχουν στα συρτάρια τους την τεχνολογία τού μέλλοντος. Απλά δεν την δίνουν στον κόσμο για όσο διάστημα οι ίδιοι δεν έχουν διευθετήσει υπέρ των συμφερόντων τους την επόμενη "ημέρα" και για όσο διάστημα εμείς θα είμαστε τα κορόιδα, που τους πληρώνουμε ακόμα χρυσάφι, για να "καίμε" ακόμα "κάρβουνο".

Δεν είναι βέβαια η μοναδική φορά που η εβραϊκή συμμορία μάς "πουλάει" φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Δεν είναι η πρώτη φορά που μας "φορτώνει" σκουπίδια για θησαυρό. Αυτό, που κάνουν οι Εβραίοι με τα πετρέλαια, δεν διαφέρει μ' αυτό που κάνουν οι ίδιοι με τα διαμάντια. Οι ίδιοι άνθρωποι είναι και τις ίδιες πρακτικές ακολουθούν ...Όσο μας δουλεύουν με τα πραγματικά άχρηστα κοιτάσματα πετρελαίου στη χιλιετία τής γνώσης, άλλο τόσο μας δουλεύουν και με τα διαμάντια, τα οποία είναι "γυαλιστερά" κομμάτια άνθρακα. Με αίμα έπνιξαν όλα εκείνα τα κράτη, τα οποία τα έβαλαν στους σχεδιασμούς τους ως "παραγωγούς", είτε πετρελαίων είτε διαμαντιών. Γιατί; ...Για να δείξουν πόσο "πολύτιμα" είναι τα κοιτάσματα των "θησαυρών" τους και άρα πόσο πολύ πρέπει να τους ευγνωμονεί το καταναλωτικό "κοινό" για την προσφορά τους.

Όλα αυτά είναι παραμύθια ...και τα παραμύθια κάποτε τελειώνουν. Για να τελειώσει το παραμύθι του αιματοβαμμένου πετρελαίου, πρέπει η ανθρωπότητα να κινηθεί προς τη λύση τού ενεργειακού προβλήματος. Με την επιστημονική "πίεση" αυτό θα πετύχουμε ...Τον θεμιτό εκβιασμό. Αν δεν μας δώσουν τη λύση, θα τη βρούμε μόνοι μας ...Εμείς οι άνθρωποι ...Δεν είναι δυνατόν να καθόμαστε ακόμα πάνω από τη φωτιά για να ζεσταθούμε ...Δεν είναι δυνατόν να μας "δουλεύουν" οι "επενδυτές" τού Κατάρ ...Η επιστήμη είναι ο μόνος δρόμος να αποκτήσει η Ελλάδα ξανά την ελευθερία της και τη θέση της στον κόσμο ...Ο μόνος τρόπος να "εκδικηθεί" αυτούς, οι οποίοι την αδίκησαν.

Αυτά λέγαμε πολλούς μήνες πριν...

...μέχρι που είδαμε αυτό, το οποίο θεωρούμε πιθανό "σημάδι"..

Εκείνη τη χρονική περίοδο ο γράφων - όπως και οι περισσότεροι Έλληνες - δεν είχε ακούσει τίποτε για κάποιον εφευρέτη ονόματι Πέτρο Ζωγράφο. Στο κείμενό μας είχαμε αναφερθεί στην εταιρεία "Δευκαλίων" τής Θράκης - την οποία μάλλον την έφαγε το μαύρο "σκοτάδι" των τοκογλύφων - εφόσον έφυγε από την Ελλάδα και έκτοτε αγνοείται η "τύχη" της. Και εκεί που άλλη μια "λυχνία" της Ελλάδας "τρεμόσβηνε", έγινε ένα μικρό "θαύμα". Την ύστατη ώρα εμφανίστηκε ένας άλλος Έλληνας επιστήμονας - στον ίδιο τομέα - πολύ πιο προετοιμασμένος όμως και με πολύ πιο "ώριμη" εφεύρεση ...Εφεύρεση έτοιμη να μπει στην αγορά και να διαλύσει τα πάντα ...Εφεύρεση, η οποία μπορεί ανά πάσα στιγμή να επιτύχει εμπορικό θρίαμβο και να διαλύσει τα καρτέλ τού χρηματοπετρελαϊκού καρτέλ, τα οποία σήμερα "ματώνουν" το σύνολο του Πλανήτη.

Ο συγκεκριμένος άνθρωπος έκανε κάτι, το οποίο λίγα χρόνια πριν θα φαινόταν "μαγικό". Πέτυχε αυτό, το οποίο άπειροι επιστήμονες ονειρεύονταν ότι θα μπορούσαν να πετύχουν ...Πέτυχε αυτό, το οποίο κάποιοι από μικρά παιδιά και στα πιο τρελά τους "όνειρά" φαντάζονταν ότι το κατάφερναν μόνοι τους στα "υπόγεια" των σπιτιών τους ...Κάτι πολύ μεγαλύτερο από τη δουλειά των πρωτοπόρων των ηλεκτρονικών υπολογιστών, οι οποίοι στα γκαράζ των πατρικών τους σπιτιών "ονειρεύονταν" και "σχεδίαζαν" το μέλλον τής ανθρωπότητας μερικές δεκαετίες πριν.

Αυτό, το οποίο όλοι οι επιστήμονες "ονειρεύονταν", το κατάφερε - όπως φαίνεται - ο Πέτρος Ζωγράφος. Ο άνθρωπος αυτός πέτυχε κάτι, το οποίο γνώριζαν όλοι ως "λύση", αλλά που κανένας δεν είχε καταφέρει να την κάνει κατορθωτή. Αυτό είναι και το μεγαλειώδες τής υπόθεσης. Ο Ζωγράφος δεν έχει τίποτε να αποδείξει σε κανέναν. "Ανακάλυψε" αυτό, το οποίο γνώριζαν ΟΛΟΙ και "πήρε" αυτό, το οποίο δεν γνώριζε ΚΑΝΕΙΣ να το πάρει. Μια ανακοίνωση του επιτεύγματός του αρκεί - και τίποτε άλλο - για να βγουν στους δρόμους και να πανηγυρίζουν οι άνθρωποι. Δεν χρειάζεται να πείσει κανέναν για την αξία τού υδρογόνου ως καύσιμο. Την αξία τού υδρογόνου, ως το άριστο καύσιμο, για παράδειγμα, τη γνωρίζουν και τα παιδιά των δημοτικών σχολείων. Είναι το πλέον ισχυρό και "καθαρό" καύσιμο στον Πλανήτη.

Το υδρογόνο έχει το υψηλότερο ενεργειακό περιεχόμενο ανά μονάδα βάρους από οποιοδήποτε άλλο γνωστό καύσιμο. Είναι το καύσιμο το οποίο κρύβεται στο κυρίαρχο "στοιχείο" τού Πλανήτη, που είναι το νερό. Όμως, το γεγονός ότι γνώριζε κάποιος πού κρύβεται αυτό το "τζίνι", δεν σημαίνει ότι μπορούσε να το βγάλει. Τουλάχιστον δεν μπορούσε να το βγάλει με τρόπο που να συμφέρει. Η συμβατική ηλεκτρόλυση, την οποία μάθαμε όλοι στα σχολεία, το κατάφερνε αυτό, αλλά η αξία της ήταν μόνον για διδακτικούς λόγους στα εργαστήρια. Ήταν πολύ "ακριβή" για να μπει στη ζωή μας. Απαιτούσε πολύ περισσότερη ενέργεια το να "εξαχθεί" το "καύσιμο" από την ενέργεια που το ίδιο θα μας έδινε με τη χρήση του.

Ως εκ τούτου το υδρογόνο ήταν ένα "τζίνι", το οποίο παρέμενε "κλεισμένο" μέσα στο ρευστό "λυχνάρι" του ...Ένα "τζίνι", το οποίο μας επέτρεπε να το "βλέπουμε" με έναν πανάκριβο τρόπο, αλλά που δεν μας επέτρεπε να το βάλουμε στη ζωή μας ...Το "άγιο δισκοπότηρο" των φυσικών όλου του κόσμου ...Το κοινό μυστικό που όλοι θα θέλαμε ν' ανακαλύψουμε, ακόμα κι όταν γνωρίζαμε ότι το "μυστικό" μας το ήξερε όλος ο κόσμος ...Μια νέα "ήπειρος", που την γνώριζαν όλοι, αλλά ο "ωκεανός", που μας χώριζε, ήταν απροσπέλαστος. Οι αριθμοί πάντα ήταν εις βάρος μας. Η ενέργεια που καταναλώναμε, για να εξάγουμε το μαγικό "καύσιμο", ήταν πάντα περισσότερη από την ενέργεια που θα μας έδινε η "καύση" του.

Αυτόν τον "ωκεανό" πέρασε μόνος του - όπως κάνει πάντα ο λαός τού Οδυσσέα - ο Ζωγράφος. Μόνος του - με την επιμονή τού ήρωα - αγωνίστηκε για πολλά χρόνια, προκειμένου να καταφέρει αυτό το οποίο ονειρευόταν. Όπως φαίνεται τα κατάφερε ...Κατάφερε κι ανέτρεψε το "ισοζύγιο" των κοστών. Κατάφερε κι απελευθέρωσε το "τζίνι" με ελάχιστη ενέργεια. Το πέτυχε με τρόπο σχεδόν "μαγικό" ...Όχι μόνον το "απελευθερώνει" με τον πλέον φθηνό τρόπο,

αλλά το "απελευθερώνει" με τον ρυθμό που θέλει να το καταναλώσει και άρα εξουδετερώνει ένα από τα μεγάλα μειονεκτήματά του, που είναι η πανάκριβη αποθήκευσή του και βέβαια η επικινδυνότητά του ως υλικό. Λύνει με τον πιο έξυπνο τρόπο ταυτόχρονα τα δύο μεγαλύτερα μειονεκτήματά του.

Δεν είμαστε αρμόδιοι να εξηγήσουμε το τεχνικό μέρος του επιτεύγματός του, αλλά χοντρικά θα πούμε ότι εκμεταλλεύεται τη δύναμη των μικροκυμάτων και τα αποτελέσματα που παράγει το φαινόμενο του συντονισμού. Ένα φαινόμενο τρομερό, το οποίο μπορεί έναν απλό βηματισμό ενός στρατιωτικού αγήματος να το κάνει καταστροφικό "σφυρί" για μια πανίσχυρη γέφυρα. Προφανώς το μόριο του νερού, ως μια μορφή ύλης, έχει τη δική του "ιδιοσυχνότητα", και ο Ζωγράφος την έχει βρει. Με τη λογική λοιπόν που μία ηχητική συχνότητα σπάει ένα γυάλινο ποτήρι, έτσι "σπάει" και το μόριο του νερού στα στοιχεία που το συνθέτουν και τα οποία είναι το Οξυγόνο και το Υδρογόνο. Με τον τρόπο αυτόν πέτυχε μια "ψυχρή" ή "εξώθερμη ηλεκτρόλυση", όπως την ονομάζει ...Μια εξαιρετικά φτηνή μορφή ηλεκτρόλυσης, εφόσον το κύριο "βάρος" τής διάσπασης του νερού δεν το "παίρνει" η ενέργεια που διοχετεύεται πάνω στο νερό - όπως συμβαίνει στην κλασική ηλεκτρόλυση - , αλλά οι συχνότητες οι οποίες διοχετεύονται σ' αυτό και απαιτούν ελάχιστη ενέργεια για να παραχθούν.

Αυτό καταλάβαμε σε γενικές γραμμές από αυτά τα οποία είδαμε κι ακούσαμε, αλλά κι αυτό ακόμα ελάχιστη σημασία έχει, εφόσον αυτή η συσκευή λειτουργεί, είτε καταλαβαίνουμε εμείς τη λειτουργία της είτε όχι. Σημασία έχει τι κατάλαβε και τι δημιούργησε ο εφευρέτης και όπως φαίνεται τα κατάφερε άριστα. Το επίτευγμά του ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι την εξειδίκευσή του πάνω στις συχνότητες και τις κεραίες τις "εφάρμοσε" από "χόμπι" επάνω σε μια άλλη διαδικασία, όπου οι "ειδικοί" υποτίθεται σ' αυτήν δεν είχαν αυτήν τη δυνατότητα, τη γνώση ή την ιδέα να κάνουν ...Υποθέτουμε ...Δεν ξέρουμε, και ελάχιστη σημασία έχει το εάν έχουμε δίκιο ή όχι στην υπόθεσή μας.

Τώρα είναι σχεδόν έτοιμος και η εφεύρεσή του σχεδόν "ώριμη" για να βγει στην παραγωγή και να κάνει αυτό, το οποίο μας εξήγησε πως ήταν το "όραμά" του ...Να βοηθήσει την ελληνική κοινωνία και τον Κόσμο ολόκληρο να βγει από τη δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει. Σε μια κοινωνία, όπου το μεγαλύτερο μέρος του ανθρώπινου μισθού καταναλώνεται - είτε άμεσα είτε έμμεσα - για την ενέργεια, ευνόητα είναι μερικά πράγματα. Άμεσα, γιατί η ενέργεια που καταναλώνουμε είναι πανάκριβη και οι κοινωνίες είναι "όμηροι" των εμπόρων της ενέργειας. Έμμεσα, γιατί οι ανάγκες για φτηνή ενέργεια είναι ο κύριος - αν όχι ο κυριότερος - λόγος τής αστυφιλίας και της αδυναμίας για αποκέντρωση. Αυτό το πρόβλημα, απ' ότι φαίνεται, λύνεται με την καταπληκτική αυτή εφεύρεση.

Όταν ακόμα και το πιο απομονωμένο σπίτι στο πιο μακρινό βουνό μπορεί να είναι ενεργειακά αυτόνομο, μιλάμε για μια άλλη εποχή ...Μια εποχή την οποία πολλοί "μεγάλοι" της επιστήμης "οραματίζονταν" και ποτέ κανείς δεν είδε. Γιατί την ονειρεύονταν; Γιατί όταν με μια συσκευή, η οποία δεν θα ξεπερνά σε μέγεθος ένα μικρό μπαούλο, έχεις πλήρη ενεργειακή αυτονομία, κάνεις ό,τι θέλεις και στην πραγματικότητα δεν ελέγχεσαι από κανέναν. Ελαχιστοποιούνται τα έξοδα επιβίωσης του ανθρώπου. Η φτηνή ενέργεια "κατεβάζει" όλα τα κόστη. Μπορείς να έχεις ενέργεια "σπιτική". Μπορείς να έχεις δικό σου νερό από δική σου γεώτρηση με δικό σου φιλτράρισμα ...Μπορείς να διατηρείς στην αυλή σου θερμοκήπιο ολόκληρο τον χρόνο ...Μπορείς, αν είσαι σε ένα ξερονήσι, να αφαλατώνεις νερό και να δημιουργείς έναν προσωπικό "κήπο της Εδέμ" εκεί όπου μέχρι τότε δεν επιβίωναν ούτε τα κατσίκια ...Όλα αυτά μέσα από ένα "κουτί", που θα "βγάζει" το "τζίνι" στο σπίτι τού καθενός από εμάς.

Όμως, το πιο σπουδαίο είναι ότι το "κουτί" αυτό δεν είναι μια μακρινή "υπόσχεση" ...Είναι "ώριμη" εφεύρεση, η οποία μπορεί ανά πάσα στιγμή να βγει στην παραγωγή και να διατεθεί στο κοινό. Στην Ελλάδα τής απόλυτης κρίσης μπορεί αυτό από μόνο του να αλλάξει όλη την κατάσταση υπέρ τού λαού ...Μπορεί να αλλάξει όλες τις "αξίες" ...και μια αποκεντρωτική κίνηση του λαού μπορεί να ανατρέψει όλους τους σχεδιασμούς των δανειστών και των ιμπεριαλιστών, τους οποίους εφαρμόζουν εις βάρος των Ελλήνων. Ξαφνικά τα "περιουσιακά" στοιχεία, τα οποία διεκδικούν οι δανειστές, δεν έχουν την αξία που νόμιζαν ...Την αξία που τους έδινε η "ομηρία" τού λαού σε μια ΔΕΗ, σε έναν ΟΤΕ ή σε μια ΕΥΔΑΠ. Όλα αυτά τα διεκδίκησαν οι δανειστές υπό την προϋπόθεση ότι ο λαός θα παρέμενε σιδηροδέσμιος των αναγκών του εκεί όπου θα μπορούσαν αυτοί να τον εκβιάζουν.

Όμως, όλα αυτά αλλάζουν άρδην με την εφεύρεση αυτήν. Αλλάζουν ακόμα και οι αξίες των ακινήτων τού "κέντρου", τα οποία διεκδικούν τα "όρνεα" της τοκογλυφίας. Ανοίγει ο δρόμος για την πραγματική αποκέντρωση, εφόσον πλήθος παραγωγικών δραστηριοτήτων μπορούν να μετακινηθούν προς την περιφέρεια, όταν είναι γνωστό ότι για λόγους ενεργειακού κόστους και ανταγωνιστικότητας τα πάντα συγκεντρώθηκαν στο Λεκανοπέδιο Αττικής. Μαζί με αυτές τις δραστηριότητες αποκεντρώνονται και οι πληθυσμοί, εφόσον αυτοί ακολουθούν τις δραστηριότητες για λόγους απασχόλησης. Αποσυνδέεται ο λαός από τα μεγάλα αστικά κέντρα και τα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών στην πραγματικότητα μηδενίζονται.

Όλα αυτά μπορούν να γίνουν άμεσα ...Πιο γρήγορα απ' όσο φαντάζονται μερικοί ...Πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι θα ήθελαν και κάποιοι κύκλοι, οι οποίοι βολεύονται από τα ορυκτά καύσιμα. Εδώ δεν μιλάμε μόνον για μία συσκευή, η οποία παράγει Υδρογόνο. ...Δύο είναι οι συσκευές που μας παρουσίασε ο Ζωγράφος ...Η μία είναι αυτή η οποία παράγει Υδρογόνο και η άλλη είναι εκείνη η οποία παράγει απευθείας ηλεκτρικό ρεύμα ...Ρεύμα, σε ικανή ποσότητα να τροφοδοτήσει σήμερα κιόλας τις ανάγκες ενός νοικοκυριού ...Ανάγκες, τις οποίες σε δοκιμαστική εφαρμογή καλύπτει ήδη επιτυχώς, σύμφωνα με τις μαρτυρίες κάποιων που το χρησιμοποιούν στα σπίτια τους.

Σε μια εποχή λοιπόν που η ΔΕΗ κλείνει διακόπτες και οδηγεί στον θάνατο ακόμα και ανθρώπους οι οποίοι ζουν με μηχανική υποστήριξη, είναι τρομερό να σκεφτεί κάποιος ότι μπορεί ο μέσος πολίτης να ξεφύγει από την εξάρτησή της. Είναι ακόμα πιο τρομερό να σκεφτεί κάποιος ότι η πολύφερνη "νύφη" με το όνομα ΔΕΗ, την οποία ονειρεύονται οι δανειστές, μπορεί να γίνει ένας άχρηστος "δεινόσαυρος" μιας εποχής που "πεθαίνει" μαζί του ...Ένα αδειανό "πουκάμισο", που θα έλεγε κι ο ποιητής. Ας σκεφτεί κάποιος πόσο θα "πέσει" η σημερινή αμύθητη αξία τής ΔΕΗ, αν αρχίσει το ένα μετά το άλλο τα νοικοκυριά να αποσυνδέονται από το δίκτυό της. Αυτοί, οι οποίοι ονειρεύονται μονοπώλια και "ομηρία" ολόκληρου του ελληνικού λαού με βάση την ενέργεια, θα αρχίσουν να τα βάφουν "μαύρα".

Όμως, το ίδιο καταστροφικό θα είναι και γι' αυτούς οι οποίοι μονοπωλούν τα καύσιμα και τους οποίους καταστρέφει η δεύτερη συσκευή, η οποία παράγει Υδρογόνο. Σε μια εποχή που η Βόρειος Ελλάδα "παγώνει" εξαιτίας τής φτώχειας, βλέπουμε λύση άμεσα εφαρμοστέα. Τώρα που οι Βορειοελλαδίτες πληρώνουν μικρές περιουσίες για να "βγάλουν" τον χειμώνα, υπάρχει λύση έτοιμη. Σε μια εποχή που η Ελλάδα "παγώνει", επειδή οι Έλληνες δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν το πανάκριβο πετρέλαιο των τοκογλύφων, υπάρχει εφεύρεση, η οποία δίνει φλόγα Υδρογόνου που μπορεί να ζεσταίνει τα νοικοκυριά για μήνες ολόκληρους με κόστος μερικών δεκάδων Ευρώ.

Φαντάζεται κάποιος στην κρύα Φλώρινα να υπάρχει ένας καυστήρας Υδρογόνου, ο οποίος να λειτουργεί μέρα-νύχτα με κόστος είκοσι ευρώ τον μήνα; Να αγοράσει με λίγα χρήματα τον πάμφθηνο "αντιδραστήρα" και να τον δουλεύει στο υπόγειο; Να αγοράσει σε φακελάκια "μερίδες" τής σκόνης τού μυστικού κράματος και ανά μήνα να ξοδεύει ένα τέτοιο φακελάκι και να συμπληρώνει νερό σε μια συσκευή, η οποία θα λειτουργεί ασταμάτητα. Αντί να μετρά τόνους βρόμικου πετρελαίου, να πηγαίνει στην αγορά και να παίρνει ένα κουτάκι με φακελάκια, όπως παίρνεις φακελάκια του καφέ...

...Όπως πηγαίνεις σήμερα στα ειδικά καταστήματα της Nespresso να αγοράσεις κάψουλες-μερίδων καφέ, έτσι να πηγαίνεις σε καταστήματα να αγοράζεις αντίστοιχες κάψουλες καυσίμων ...Κάψουλες καυσίμων, οι οποίες θα περιέχουν μηνιαίες "μερίδες" κατανάλωσης. Θα έχεις μια "κασετίνα" με τέτοιες κάψουλες και θα ξέρεις για πόσο καιρό θα έχεις ενέργεια. Όπως δέχεσαι σήμερα τη μυστική "συνταγή" τού συγκεκριμένου καφέ, έτσι θα δέχεσαι και τη μυστικότητα του "κράματος" του καυσίμου. Να χρειάζεται ένας Φλωρινιώτης ένα "κατοστάρικο" για να διατηρεί το σπίτι του ζεστό ολόκληρο τον χειμώνα. Τα ίδια και όλοι όσοι έχουν παρόμοιες ανάγκες σε δυσμενείς συνθήκες ...Ψαράδες, κυνηγοί, ορειβάτες, θα κουβαλάνε μαζί τους μια τέτοια συσκευή και θα μετατρέπουν σε κατοικήσιμο το οποιοδήποτε καταφύγιο, οπουδήποτε στη χώρα. Είναι ή δεν είναι όνειρο αυτό;

Με αυτήν τη διασκεδαστική διάθεση κάναμε και το λογοπαίγνιο του τίτλου τού κειμένου. Όπως η πολυεθνική Nescafe παραποίησε για λόγους διαφήμισης και βέβαια αναγνωρισημότητας το όνομα του γνωστού ιταλικού τύπου καφέ "espresso", βάζοντας το δικό της πρόθεμα μπροστά, έτσι κάναμε κι εμείς. Για λόγους διαφήμισης και αναγνωρισημότητας της "καταγωγής" τής εφεύρεσης συνθέσαμε τις λέξεις Hellas και Hydrogen ...Το αποτέλεσμα ήταν Hellagen Το "κιτ" με το καύσιμο, το οποίο μπορεί να έχει αυτήν την ονομασία για τους λόγους τους οποίους μόλις περιγράψαμε.

Σε μια εποχή που η Ελλάδα της ανεργίας που η Ελλάδα τής ανεργίας και της φτώχειας βυθίζεται στην κατάθλιψη, βλέπουμε να γεννιέται μια ελπίδα ...Μια "χαραμάδα", η οποία θα φωτίσει τη ζωή μας σε όλες τις δραστηριότητες. Το καύσιμο Υδρογόνο δεν έχει χρήση μόνον σε λέβητες θέρμανσης. Μπορεί να κινήσει όλες τις μηχανές εσωτερικής καύσης ...Χωρίς την παραμικρή μετατροπή, εφόσον λειτουργεί ως συμβατικό καύσιμο ...Άμεσα ...Όχι σε δέκα ή είκοσι χρόνια ...Όχι για τις επόμενες γενιές, αλλά για τη δική μας γενιά ...Τώρα μπορεί να ξεκινήσει μια πιλοτική εφαρμογή, η οποία μέσα σε λίγους μήνες μπορεί να γίνει ένα καταξιωμένο προϊόν στην αγορά.

Τα περισσότερα σκούτερ ή μοτοσικλέτες, που βλέπουμε στην κίνηση σήμερα, έχουν ενσωματωμένες πάνω τους "μπαγκαζιέρες" ουράς, προκειμένου να φυλάσσονται τα κράνη των αναβατών ...Μπαγκαζιέρες, οι οποίες σε όγκο μπορούν να φιλοξενήσουν την ήδη υπάρχουσα "μηχανή" παραγωγής καυσίμου Υδρογόνου ...Μια "ενεργομηχανή", η οποία, ακόμα και στη σημερινή "πρωτόγονη" μορφή της, δεν είναι ιδιαίτερα ογκώδης.

Είναι ή δεν είναι αυτό το όνειρο του κάθε βιομηχάνου, ο οποίος βλέπει μια τεράστια αγορά να "διψάει" για ένα προϊόν και την ίδια ώρα να υπάρχει διαθέσιμη η τεχνογνωσία να της το προσφέρει; Αρκεί ο εφευρέτης και οι όποιοι "επενδυτές" του να αγοράζουν τέτοιες "μπαγκαζιέρες" και αφού θα τις "γεμίζουν" με τη "μηχανή" του, να τις πουλάνε ως "κιτ" ...Ένα "κιτ", το οποίο θα ακυρώνει το ντεπόζιτο καυσίμου ...Ένα "κιτ", που, όποιος το "φοράει", θα μπορεί με ένα σωληνάκι παροχής καυσίμου και έναν ρυθμιστή "ροής" - ο οποίος συνδέεται με τις ντίζες του γκαζιού του καρμπιρατέρ - , να λύνει άπαξ και δια παντώς το πρόβλημα του καυσίμου ...Ένα "κιτ", το οποίο στην εμπορική του λειτουργία θα θυμίζει τις συγκεκριμένες μηχανές τού καφέ, οι οποίες λειτουργούν με συγκεκριμένες κάψουλες ...Να μπορεί ο κάθε μοτοσικλετιστής να τη "βγάζει" ολόκληρο τον χρόνο με μερικά πάμφθηνα "φακελάκια" κράματος καυσίμου.

Η Ελλάδα μπορεί να γίνει η πρώτη χώρα που χρησιμοποιεί σε αυτό τον μεγάλο βαθμό πραγματικά "πράσινη" ενέργεια ...Η χώρα-πρότυπο, η οποία θα ξεχωρίσει από όλες τις υπόλοιπες. Όταν την ενέργεια που απαιτούν τα νοικοκυριά, είτε σε ρεύμα είτε σε θέρμανση, την παίρνεις από το Υδρογόνο, ευνόητο είναι ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση στα μεγάλα αστικά κέντρα περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό. Αν το ίδιο αυτό υδρογόνο χρησιμοποιείται και στα μέσα μεταφοράς, η ρύπανση σχεδόν εξαφανίζεται. Στην Ελλάδα θα μπορούν να έρχονται ακόμα και τα πιο "βρόμικα" γερμανικά αυτοκίνητα και να μετατρέπονται σε "πράσινα" με μια απλή μηχανολογική παρέμβαση. Τρομερό και μόνον να το σκεφτεί κάποιος ...Ακόμα τρομερότερο και βέβαια διασκεδαστικότερο να φανταστεί και τα μούτρα τού Σόιμπλε ταυτόχρονα.

Όλα αυτά οδηγούν σε πραγματική ανάπτυξη και όχι στην "ανάπτυξη" του ξεπουλήματος και του πλιάτσικου των δανειστών ...στην "ανάπτυξη", όπου ξεπουλάνε οι Έλληνες τη γη τους, για να γίνουν οι σερβιτόροι των επενδυτών. Μπορούν, αν το θελήσει ο εφευρέτης, να χτιστούν πολλά εργοστάσια παραγωγής των μηχανών αυτών, τα οποία θα παράγουν αποκλειστικά στην Ελλάδα το προϊόν αυτό με το παγκόσμιο ενδιαφέρον και άρα και την αντίστοιχη αγορά. Όπως οι ΗΠΑ ή η Γερμανία δεν επιτρέπουν στη στρατηγική τους βιομηχανία να μετακινείται εκτός των επικρατειών τους, έτσι θα μπορούσε και η Ελλάδα να χαρακτηρίσει το συγκεκριμένο προϊόν "στρατηγικό" και να το παράγει κατ' αποκλειστικότητα στην πατρίδα μας.

Χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας για προϊόντα, τα οποία ενδιαφέρουν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων. Ποιος όμως θα προβάλει αυτήν την είδηση; Ποιος θα την προστατεύσει; ...Ξανά δηλαδή εμφανίζεται το φαινόμενο της διαπλοκής, το οποίο στην Ελλάδα "μπλοκάρει" τα πάντα. Πώς θα παρουσιαστεί αυτή η είδηση, όταν ο ιδιοκτήτης τού μεγαλύτερου ιδιωτικού καναλιού στη χώρα είναι η οικογένεια Βαρδινογιάννη και άρα η πετρελαϊκή εταιρεία AVIN. Αυτοί στεναχωριούνται που οι Έλληνες αντέχουν στο κρύο και δεν παραγγέλνουν πετρέλαιο, θα αφήσουν το κανάλι τους να προβάλει αυτό το επίτευγμα; Το ίδιο γίνεται και με όλα τα υπόλοιπα. Όποιος δεν συνδέεται απ' ευθείας με το πετρέλαιο, συνδέεται με τους τραπεζίτες, οι οποίοι συνδέονται με το πετρέλαιο, όπως ο Λάτσης των ΕΛΠΕ, αλλά και όλοι γενικά οι τραπεζίτες, οι οποίοι είναι "υπάλληλοι" των Ροκφέλερ και των Ρότσιλντ.

ΆΡΑ; ...ΑΡΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΜΜΕ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΟΥΝ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΦΕΥΡΕΣΗ...

Τι απομένει λοιπόν;

...Οι εναλλακτικοί τρόποι ενημέρωσης της κοινωνίας

και κυρίως το ίντερνετ....

...Αυτό, το οποίο είδαμε να συμβαίνει με την ιντερνετική εκπομπή τού Τριανταφυλλόπουλου.

Οι καλεσμένοι "επιστήμονες" ...και ο δημοσιογράφος.

Αυτό, το οποίο μας έκανε τρομερή εντύπωση στην παρούσα φάση, είναι η εγκληματικά πρόχειρη παρουσίαση του μοναδικού αυτού επιτεύγματος ...Μια εγκληματική παρουσίαση, στην οποία δυστυχώς πρωταγωνίστησαν και κάποιοι καλεσμένοι "επιστήμονες". Γιατί λέμε δυστυχώς; Γιατί πίεσαν τον εφευρέτη αφόρητα να προχωρήσει σε αποκαλύψεις, ενώ θα έπρεπε να κάνουν το αντίθετο ...Θα έπρεπε να σεβαστούν το "ανοχύρωτο" της εφεύρεσής του και να τον προστατεύσουν, αποτρέποντάς τον να προχωρεί σε ανώφελες αποκαλύψεις, εξαιτίας τού πάθους και του αυθορμητισμού του ...Να τον προστατεύσουν, γιατί πρώτοι αυτοί θα έπρεπε να γνωρίζουν την οικονομική αξία μιας τόσο μοναδικής επιστημονικής ανακάλυψης.

Όμως, αυτοί έκαναν το αντίθετο. Δεν αρκέστηκαν στα αποτελέσματα της λειτουργίας της εφεύρεσης.. Θέλησαν να μάθουν δημοσίως και τις λεπτομέρειες λειτουργίας της. Γιατί; ...Για το κέρδος τής ενημέρωσης, το οποίο στο επίπεδό τους δεν είναι ανάγκη να γίνει δημοσίως; ...Για να μάθει κάτι επιστημονικό ο απλός άνθρωπος, ο οποίος παρακολουθεί την εκπομπή; Για τον απλό τον άνθρωπο η ενημέρωση που τον αφορά έχει σχέση μόνον με τη χρηστική αξία αυτού του επιστημονικού επιτεύγματος. Οι παραπάνω λεπτομέρειες δεν τον αφορούν καθόλου. Ενώ όμως γι' αυτόν οι αποκαλύψεις μπορεί να μην σημαίνουν τίποτε απολύτως, για τις πολυεθνικές εταιρείες είναι "χρυσάφι". Οι αποκαλύψεις τεχνικών λεπτομερειών γι' αυτές τις εταιρείες - οι οποίες παρακολουθούν όλους τους πιθανούς "ανταγωνιστές" τους - μπορεί να σημαίνουν τα πάντα.

Το "ΜΗΧΑΝΗΜΑ" κατά τη γνώμη μας θα έπρεπε να παρουσιάζεται "σφραγισμένο" σε ένα "περίβλημα", ώστε να μπορεί να κάνει επίδειξη λειτουργίας και ταυτόχρονα να μην αποκαλύπτεται δημοσίως ούτε η διάταξη ούτε η φύση των στοιχείων που το απαρτίζουν ...Να αποκαλύπτεται δημοσίως το αποτέλεσμα της λειτουργίας του, αλλά όχι το ίδιο. Αυτό θα έκαναν όλοι όσοι θα ήθελαν να προστατεύσουν αυτό το ελληνικό επίτευγμα ...Το μοναδικής αξίας αυτό επίτευγμα, το οποίο μπορεί να ανατρέψει τον παγκόσμιο ενεργειακό σχεδιασμό και άρα και την ίδια την πορεία τής ανθρωπότητας. Ένα τέτοιο ΜΗΧΑΝΗΜΑ παραγωγής ενέργειας με τρομερή στρατηγική και εμπορική αξία - σε έναν Πλανήτη, ο οποίος είναι "όμηρος" των "εμπόρων" της ενέργειας - δεν θα έπρεπε καν να "ξεγυμνώνεται" σε τέτοιου είδους εκπομπές ...μέχρι την "κατοχύρωσή" του.

Από εκεί και πέρα όλα τα περί διεθνούς επιστημονικής κοινότητας και επιστημονικών δημοσιεύσεων σε διεθνή περιοδικά είναι άστοχα και βέβαια επικίνδυνα. Άστοχα, γιατί μπορεί να οδηγήσουν έναν εφευρέτη στη ζημιά. Ο Έντισον έκανε "επίδειξη" της απόρρητης λειτουργίας των μηχανών του και δεν έκανε ανόητες κι επικίνδυνες δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά. Πατέντες κατοχύρωνε - πάνω από 1000 - και δεν μοίραζε δημοσιεύσεις. Ο ίδιος ο Νόμπελ, ο οποίος θέσπισε τα γνωστά ομώνυμα βραβεία, παρήγαγε την εκρηκτική "πατέντα" του με μυστική φόρμουλα και δεν έκανε δημοσίευσή της σε επιστημονικά περιοδικά. Πρώτα έγινε μεγιστάνας, εξαιτίας της "σφραγισμένης" γνώσης και μετά διέθεσε χρήματα για την επιστήμη.

Όμως, εκτός από άστοχη, η δημοσίευση των τεχνικών χαρακτηριστικών τής εφεύρεσης, είναι κι επικίνδυνη ...Επικίνδυνη εθνικά. Σε μια περίοδο όπου η Ελλάδα έχει ελάχιστα μέσα για να ελπίζει σε ένα καλύτερο μέλλον, είναι επικίνδυνο να παραδίδει οικειοθελώς το όποιο κεφάλαιο διαθέτει ...Είναι αφελές να προσφέρει δωρεάν τα επιτεύγματά της σε έναν κόσμο, όπου οι έμποροι της γνώσης πουλάνε τα πάντα. Είναι δηλαδή επικίνδυνο να φέρεσαι ΕΛΛΗΝΙΚΑ σε έναν κόσμο, ο οποίος δυστυχώς δεν λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Δεν είναι δυνατόν να χαρίζεις τέτοια γνώση σε έναν κόσμο, όπου αυτοί οι οποίοι τον κυβερνάνε δεν σου χαρίζουν ούτε μια συνταγή αναψυκτικού.

Δεν το κάνεις αυτό, όταν όλοι γνωρίζουμε πως αυτοί, οι οποίοι διαχειρίζονται την παγκόσμια γνώση, δεν έχουν απαραίτητα την ίδια φιλοσοφία ζωής με εμάς τους Έλληνες ...Εδώ στα απλά και στα φθηνά δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε με αυτούς, θα το κάνουμε με μια εφεύρεση αξίας τρισεκατομμυρίων; Εδώ ο άλλος κάθεται, τον ταΐζεις και τον ποτίζεις ως φιλοξενούμενο και μετά πηγαίνει πιο δίπλα και σε αποκαλεί κορόιδο. Μόλις έρθει η σειρά του ν' ανταποδώσει, κάνει το κορόιδο, γιατί είναι μέσα στα "δικαιώματά" του. Στα χέρια τέτοιων ανθρώπων σπρώχνουν τον Ζωγράφο και το επίτευγμά του; ...Στα χέρια αυτών, που για τα κέρδη των εισιτηρίων δέχονται να κρατάνε τα αγάλματα του Παρθενώνα ακόμα κι όταν ολόκληρος ο πολιτισμένος κόσμος τους θεωρεί κλέφτες; ...Στα χέρια αυτών, οι οποίοι, για να μην αποζημιώσουν τα θύματα των Ναζί, φέρονται σαν τον τελευταίο "φεσατζή" τής πιάτσας;

...ΠΡΩΤΑ ΣΥΝΕΝΝΟΟΥΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ σε έναν βαρβαρικό κόσμο όπου κυριαρχούν οι Ούννοι και ο οποίοι μισούν την ελληνική νοοτροπία και ως εκ τούτου εκμεταλλεύονται τους Έλληνες, αρχαίους ή σύγχρονους ...Οι Ούννοι, οι οποίοι κυβερνάνε τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τη Γερμανία ...Οι απόλυτοι κυρίαρχοι της εποχής του πετρελαίου ...Αυτοί, οι οποίοι διατηρούν όλα τα κράτη και όλους τους λαούς υπό την ενεργειακή τους "ομηρία" ...Αυτοί, οι οποίοι αποδεδειγμένα σκοτώνουν όποιον απειλεί τα καρτέλ τους ...Οι "διοργανωτές" όλων των "ανθρωποσφαγών" των τελευταίων εκατό χρόνων. Εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων σκοτώθηκαν γι' αυτήν τους την κυριαρχία. Στα δικά τους "επιστημονικά" περιοδικά στέλνουν οι "επιστήμονες" τον Ζωγράφο; Στα περιοδικά εκείνα, τα οποία χρηματοδοτούνται από τους ίδιους, για να "κλέβουν" τους επιστήμονες όλου του πλανήτη; Γι' αυτόν τον λόγο υπάρχουν αυτά τα περιοδικά. Με "καθρεφτάκια" επαίνων και βραβείων κατακλέβουν την παγκόσμια παραγωγή γνώσης. Με αυτά παρακολουθούν την πρόοδο της ανθρωπότητας, την οποία εκμεταλλεύονται.

Ο δημοσιογράφος Τριανταφυλλόπουλος.

Όλα αυτά όμως τα εξόχως επικίνδυνα δεν έγιναν μόνα τους. Οι "επιστήμονες" δεν συνάντησαν τον εφευρέτη στα παγκάκια κάποιας πλατείας ...Τον "συνάντησαν" σε κάποιο τηλεοπτικό στούντιο ...Τον συνάντησαν, γιατί κλήθηκαν να τον συναντήσουν ...Κλήθηκαν από τον "οικοδεσπότη" και αυτός δεν είναι άλλος από τον δημοσιογράφο Τριανταφυλλόπουλο ... Μπορεί να είναι ο μόνος δημοσιογράφος που αυτήν τη στιγμή βοηθά τον εφευρέτη - προς τιμήν του - , αλλά αυτό δεν αποτελεί "άλλοθι" για μια σωρεία λαθών από την πλευρά του. Ένα μεγάλο μέρος της συμπεριφοράς του - αλλά και των χειρισμών του - είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ τόσο για τη σοβαρότητα της εφεύρεσης όσο και για το μέγεθος του εφευρέτη.

Θα ξεκινήσουμε από τα βασικά και άρα τα ανθρώπινα. Κατ' αρχήν θεωρούμε πως η όλη συμπεριφορά του πολλές φορές εκτροχιάζεται και γίνεται απαξιωτική και ταπεινωτική απέναντι στον μέγα αυτόν επιστήμονα. Ίσως, εξαιτίας τής προηγούμενης συνεργασίας τους - όπου ο δημοσιογράφος ήταν εργοδότης τού επιστήμονα - η συμπεριφορά του ξεπερνά τα "όρια" της οικειότητας και αγγίζει άλλα όρια, στα οποία δεν θέλουμε να αναφερθούμε. Το γεγονός ότι κάποιος γνωρίζει στο προσωπικό επίπεδο κάποιον ΜΕΓΑΛΟ άνδρα, δεν σημαίνει ότι στη δημόσια επαφή τους θα παίζουν "καρπαζιές" μεταξύ τους. Αυτό προφανώς δεν το αντιλαμβάνεται ο Τριανταφυλλόπουλος και του μιλάει δημόσια όπως θα μιλούσε ιδιωτικά πριν από κάποια χρόνια με τον τεχνικό του.

Ο δημοσιογράφος έπρεπε εξ' αρχής να προστατεύσει τον επιστήμονα και αυτό γίνεται με τη διατήρηση των "αποστάσεων". Έπρεπε να ξεχάσει τη μεταξύ τους γνωριμία και να του φερθεί όπως θα φερόταν σε έναν μεγάλο επιστήμονα, τον οποίον δεν γνώριζε ...Πραγματικά μεγάλο επιστήμονα, γιατί ένας άνθρωπος σαν τον Ζωγράφο σε οποιαδήποτε άλλη χώρα τού κόσμου θα αντιμετωπίζονταν από τους δημοσιογράφους ως ο νέος "Τέσλα" ...Θα αντιμετωπίζονταν με σεβασμό και δέος, όπως θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ένας ζωντανός μικρός "θεός", ο οποίος έχει θέσει τα θεμέλια της "αθανασίας" του

...Ένας μικρός "θεός", ο οποίος είναι "εύθραυστος" και πρέπει να τον "προστατεύσεις", διατηρώντας οικειοθελώς τις "αποστάσεις". Αυτή η "προστασία" είναι απαραίτητη, γιατί άνθρωποι τόσο παθιασμένοι με τον σκοπό που "υπηρετούν" δεν διαθέτουν συνήθως άμυνες ισχυρές και είναι αγαθοί, αυθόρμητοι και αγνοί σαν μικρά παιδιά. Ο Τριανταφυλλόπουλος δεν διατήρησε τις πρέπουσες "αποστάσεις" από τον εφευρέτη και αυτό θεωρούμε πως είναι απολύτως αρνητικό ...Απολύτως αρνητικό και άδικο, εφόσον θεωρεί μάλιστα πως είναι και φίλος του. Όταν εσύ ο ίδιος ως "οικοδεσπότης" δεν σέβεσαι το τιμώμενο πρόσωπο - που είναι και φίλος σου - , πώς θα το σεβαστούν οι υπόλοιποι "φιλοξενούμενοι"; Όταν ο δημοσιογράφος θα τον αποκαλέσει "Πετράν", πώς ο ανάγωγος "επιστήμονας" δεν θα μιλήσει για "χοντράδες", όταν θα έρθει η σειρά του;

Πέρα όμως από τη συμπεριφορά ως πρόσωπο, ο Τριανταφυλλόπουλος κάνει λάθη και ως δημοσιογράφος.

Ως δημοσιογράφος οφείλει να γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ τής θετικής ενημέρωσης και της καταστροφικής αποκάλυψης. Οφείλει να γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ ενός μοναδικού προϊόντος, το οποίο περικλείει μυστική επιστημονική τεχνογνωσία - και η οποία δεν πρέπει να "αγγίζεται" - , από μια κοινή επιστημονική μελέτη, η οποία δεν κρύβει μυστικά και άρα δεν θίγεται η αξία της από το "ξεψάχνισμά" της. Οφείλει να γνωρίζει, δηλαδή, ως δημοσιογράφος, ότι ένα προϊόν με τεράστια εμπορική αξία πρέπει να προστατεύεται ως "κόρη" οφθαλμού και να μην αποτελεί ύλη εκπαιδευτικού σεμιναρίου ...τουλάχιστον μέχρι τη "διασφάλισή" του μέσω των Πνευματικών Δικαιωμάτων. Όπως δεν θα είχε απαίτηση, αν είχε φιλοξενούμενό του τον ιδιοκτήτη τής Coca-Cola, να του φτιάξει τη "συνταγή" μπροστά σε εξειδικευμένους χημικούς τροφίμων, έτσι δεν πρέπει να οδηγεί και τον Ζωγράφο σε ανώφελη επίδειξη κρίσιμων δεδομένων.

Μια τέτοια συσκευή μπορεί να διαφημίζεται δημοσιογραφικά, αλλά όχι να "ξεγυμνώνεται" επιστημονικά. Ο καλός δημοσιογράφος, δηλαδή, γνωρίζει πόσο εκμηδενίζεται μια αξία, όταν λεηλατείται μια γνώση απροστάτευτη. Από ένα ταχυδακτυλουργικό τρυκ, το οποίο δίνει σε κάποιον ένα μεροκάματο "μάγου", μέχρι τη συνταγή της Coca-Cola, η οποία δίνει στην εταιρεία κέρδη δισεκατομμυρίων, όλα αυτά λειτουργούν με την ίδια λογική. Αν "αποκαλυφθούν", μπορεί να μην χάνουν τη χρηστική τους αξία, αλλά σίγουρα καταστρέφονται ως εκμεταλλεύσιμες μορφές κεφαλαίου για τους ιδιοκτήτες τους.

Δεν προσφέρει δηλαδή κάτι επιπλέον στην ενημέρωση του κοινού ο δημοσιογράφος. Μπορεί να ενημερώνει πολυεθνικές και ανταγωνιστές, αλλά αυτό το "κέρδος" δεν αφορά τον μέσο τηλεθεατή. Δηλαδή, για ποια ενημέρωση ενδιαφέρεται ο Τριανταφυλλόπουλος, όταν φέρνει τον εφευρέτη σε δύσκολη θέση και επιμένει να μετρήσει μια "τιμή", την οποία είναι φανερό ότι ο εφευρέτης δεν θέλει να δώσει; Πώς είναι δυνατόν ένας έμπειρος άνθρωπος της τηλεόρασης και του τύπου να μην καταλαβαίνει τα μεγάλα συμφέροντα, τα οποία απειλούνται εξαιτίας μιας μοναδικής εφεύρεσης; Πρέπει δηλαδή ο εφευρέτης να τον επαναφέρει στην πραγματικότητα;

Πώς είναι δυνατόν να του ζητάει να του δώσει ένα σκούτερ "φορτωμένο" με όλα του τα μυστικά, για να περιφέρεται δήθεν διαφημιστικά σε ολόκληρη την Αθήνα; ...Επειδή είναι φίλοι; Τολμά ένας δημοσιογράφος ν' αναλάβει αυτό το ρίσκο και τη μέγιστη ευθύνη να περιφέρεται στην Αθήνα με ένα μηχάνημα, το οποίο θα ήθελαν να το αρπάξουν όλα τα μεγάλα κράτη και όλες οι πολυεθνικές τού κόσμου; ...Ένα μηχάνημα, το οποίο μπορεί να ανατρέψει τις ισορροπίες αυτού του κόσμου; ...Ένα μηχάνημα αξίας δισεκατομμυρίων; Και αν κάποιοι αρπάξουν το μηχανάκι; Και αν κάποιος από τους συνεργάτες του μπει σε πειρασμό να το "πουλήσει"; Είναι πονηρός και συνομωσιολόγος ο εφευρέτης ο οποίος το αρνείται και είναι "αγαθός" ο δημοσιογράφος που το ζητά;

Με λίγα λόγια ...και για να τελειώνουμε αυτό το θέμα άπαξ:

Πρέπει, όλοι όσοι εμπλέκονται σε αυτήν την υπόθεση να αυτοπεριορίζονται στους ρόλους τους. Τόσο οι "επιστήμονες" όσο και ο δημοσιογράφος. Είναι πολύ μεγάλο το θέμα, για να τύχει αυτής της προχειρότητας που είδαμε. Έχουμε να κάνουμε με μια "βόμβα" και με αυτές δεν παίζουμε.

...ΤΟ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΛΑΘΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΝΑ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΙΣΧΥ.

Πρέπει να προστατευτεί η εφεύρεση και πρέπει να προστατευτεί ο ίδιος ο εφευρέτης ...Ένας επιστήμονας, ο οποίος αποτελεί υψίστης σημασίας ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ του ελληνισμού.

Οι καιροί δείχνουν Ελλάδα.

Στην εισαγωγή αυτού του κειμένου είπαμε ότι πιστεύουμε πως βαδίζουμε προς το τέλος μιας μεγάλης "πορείας" ...Μιας "πορείας", η οποία δεν είναι καθόλου τυχαία, εφόσον επιβλέπεται "Άνωθεν" ...Μιας "πορείας", της οποίας το τέλος αναζητούμε σε "σημάδια", τα οποία τα θεωρούμε αλάθητα ...Σημάδια τέτοια, τα οποία οδηγούν σε αναγκαστικές αλλαγές τού συστήματος, είτε το θέλουν οι ισχυροί του είτε όχι. Στην εποχή λοιπόν της παγκόσμιας παντοδυναμίας των εμπόρων τής ενέργειας, ποιο είναι καλύτερο "σημάδι" ότι φτάνουμε προς ένα τέλος από την εμφάνιση της λύσης στο ενεργειακό ζήτημα; Αν δηλαδή κάποιος ψάχνει να δει πότε θα επιτραπεί "Άνωθεν" να αλλάξει σελίδα η ανθρωπότητα, ποιο μπορεί να είναι καλύτερο σημάδι πέρα από αυτό της "ακύρωσης" της δύναμης των ισχυρών αυτού του κόσμου;

Στο Μυστικό Σχέδιο τού Θεού τίποτε δεν είναι τυχαίο και αυτό δεν αφορά μόνον τα σημαντικά γεγονότα που το "κατευθύνουν", αλλά αφορά και τους πρωταγωνιστές του. Σε αυτό το Σχέδιο οι πρωταγωνιστές είναι πολύ συγκεκριμένοι. Ακόμα και οι τραγικοί ήρωες, οι οποίοι είναι τα πρώτα και μεγαλύτερα θύματα του κάθε σχεδιασμού, δεν είναι τυχαίοι. Είναι "επιλεγμένοι" να πρωταγωνιστήσουν, γιατί οι πρωταγωνιστές πρέπει να έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, προκειμένου να φέρουν εις πέρας τους δύσκολους ρόλους τους ...Οι ήρωες, που η Θεία Πρόνοια θα τους προστατεύσει και την ύστατη ώρα θα φροντίσει να υπάρξει γι' αυτούς ένας "από μηχανής Θεός".

Οι Έλληνες είναι ένας τέτοιος λαός, ο οποίος έχει "επιλεγεί" για να πρωταγωνιστήσει σε έναν πολύ συγκεκριμένο ρόλο ...Έχει "επιλεγεί", όπως έχουν "επιλεγεί" επίσης και οι Εβραίοι για τον δικό τους ρόλο. Οι Έλληνες είχαν πάντα αυτόν τον βασικό ρόλο στο Σχέδιο του Θεού. Είναι αυτοί, οι οποίοι ως λαός έδωσαν τα πιο πολλά στην ανθρωπότητα και πήραν τη μεγαλύτερη φήμη μέσα σ' αυτήν. Όμως, αυτό δεν σημαίνει πως είναι ευνοημένοι από τον Θεό ...Τραγικά πρόσωπα είναι στο Σχέδιο του Θεού ...Είναι αυτοί, οι οποίοι νίκησαν όλους τους αντιπάλους τους και έχασαν από τους "εαυτούς" τους ...Αυτοί, οι οποίοι πάντα έπαιρναν τον πιο πολύ πόνο από τους ίδιους τους τούς εαυτούς ...Τους ανικανοποίητους εαυτούς τους, που τελικά τους οδηγούσαν στην αυτοκαταστροφή...

...Ο λαός-"κόλαση" για τα μέλη του, ο οποίος επί αιώνες παράγει ό,τι πιο "ισχυρό" υπάρχει σε επίπεδο ατόμου ...Ο λαός-"θυσιαστήριο" για όποιο μέλος του προσπαθούσε να ξεχωρίσει μέσα από τις τάξεις του ...Ο λαός, του οποίου τα μέλη ήταν πάντα έτοιμα να "αλληλοσπαραχθούν" μόνο και μόνο για να διατηρήσουν το "γονιδιακό" τους όνειρο να είναι αυτοί οι ίδιοι που θα ξεχωρίσουν ...Ο λαός, ο οποίος με τη λειτουργία του "μάτωνε" στο εσωτερικό του, αλλά στον περίγυρό του αποθέωσε τον άνθρωπο-"μονάδα" ...Ο λαός, ο οποίος "σκοτώνει" τα παιδιά του, αλλά όποιο από αυτά επιβιώσει σε αυτό το περιβάλλον είναι έτοιμο να "κατακτήσει" τον κόσμο...

...Ο λαός, του οποίου οι μύθοι προσφέρουν ισχυρά ατομικά πρότυπα, όπως αυτά του Οδυσσέα και του Αχιλλέα ...Ο λαός, ο οποίος "γέννησε" έναν Αλέξανδρο, έναν Περικλή, έναν Λεωνίδα, έναν... ...έναν ...έναν ...έναν Παπανικολάου ...έναν Ζωγράφο ...ΠΑΝΤΑ Έναν, ο οποίος, αφού πρώτα προκάλεσε θεούς κι ανθρώπους με τις φιλοδοξίες του, μπήκε μόνος του στην Κόλαση, για να την περάσει μόνος του ...Έναν, ο οποίος μπήκε μόνος του στην προσωπική του "Οδύσσεια", για να διεκδικήσει την προσωπική του αθανασία ...Είτε αυτή η "Οδύσσεια" είναι το πεδίο της μάχης για έναν στρατηγό είτε ένα εργαστήριο για έναν επιστήμονα.

Αυτή είναι η ιστορία τής Ελλάδας και του ελληνισμού ...Αυτή είναι η ιστορία ενός "συνόλου" πολλών προσωπικών ιστοριών ...Η ιστορία τού λαού των πολλών "μονάδων", οι οποίες κυνηγούν το "άπιαστο" και όταν δεν πεθαίνουν πάνω στην προσπάθειά τους, τους θαυμάζει όλος ο κόσμος ...Η τραγική ιστορία ενός λαού, που αν θα ευτυχήσει ή αν θα δυστυχήσει εξαρτάται από τη "φάση" του θεϊκού Σχεδίου, το οποίο επιτρέπει ή απαγορεύει τέτοιες ανθρώπινες "εξάρσεις" ...Η τραγική ιστορία ενός λαού, ο οποίος, όταν δεν μπορεί να γεννήσει το θαύμα, κάθεται και τρώει τις σάρκες του, αλληλοσπαρασσόμενος...

...Ο μόνος λαός στον κόσμο, ο οποίος θα γεννήσει έναν "τρελό" Καζαντζάκη να πει: "Ν' αγαπάς την ευθύνη ...να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω" ...και οι υπόλοιποι να το δουν αυτό ως λογικό. Δεν υπάρχει Γερμανός, Βρετανός ή Αμερικανός να το πει αυτό ...όχι γιατί δεν μπορεί να το σκεφτεί, αλλά γιατί απλούστατα δεν έχει νόημα στην κοινωνία του να το πει. Δεν θα το καταλάβει και δεν θα το εκτιμήσει σε όλο του το "βάθος" κανένας όμοιός του. Γιατί; ...Γιατί δεν προετοιμάζονται από τις κοινωνίες τους και από τις οικογένειές τους στην ατομική μέχρις εσχάτων δράση. Ακόμα ο Πρώσος Βίλχλεμ Ράιχ, ο οποίος βρισκόταν σε αυτό το "μήκος" κύματος, τους Έλληνες "έδειχνε" όταν έλεγε ό,τι έλεγε. 

 Αυτό το χαρακτηριστικό, το οποίο οι Ρωμαίοι είχαν αντιληφθεί ως μοιραίο σφάλμα τού ελληνισμού, ήταν το "σφάλμα" εκείνο, το οποίο τους έκανε να λατρεύουν τους Έλληνες ...Τους αυτοκαταστροφικούς Έλληνες ...Τους "ανάδελφους" Έλληνες ...Τους τραγικούς ήρωες της παγκόσμιας ιστορίας ...Αυτούς, οι οποίοι κουβαλάνε μια τεράστια "ευχή" και μια επίσης τεράστια "κατάρα" ...Αυτούς, οι οποίοι κουβαλάνε ένα τόσο τεράστιο "Εγώ", το οποίο τις περισσότερες φορές τους "πλακώνει" και τους "συνθλίβει" ...Αυτούς, οι οποίοι μέσα στον "ωκεανό" τού χώρου και του χρόνου της παγκόσμιας ιστορίας και κοινωνίας είναι οι πιο διάσημοι, τεράστιοι, μοναχικοί και επικίνδυνοι "κυνηγοί" του ...Οι ολιγάριθμοι "καρχαρίες", που ως "είδος" έχουν ίσως τη μεγαλύτερη θνησιμότητα, αλλά που αν καταφέρουν και επιβιώσουν από την απειλή των εχθρών τους - αλλά κυρίως από την απειλή των ομοίων τους - γίνονται τα πιο φοβερά θηρία που γνώρισε ποτέ ο κόσμος.

Για να μην γίνει καμία παρεξήγηση επί του θέματος, χρήσιμο είναι να πούμε εδώ το εξής: Η διαφορά που κάνει τους Έλληνες φοβερούς και τρομερούς δεν είναι το DNA τους ...Δεν μιλάμε δηλαδή για "ανώτερους" και "κατώτερους" ανθρώπους. Η διαφορά έχει να κάνει με την παιδεία τους. Η παιδεία τους είναι διαφορετική και αυτή είναι που τους κάνει διαφορετικούς ...Μια παιδεία, όμως, η οποία είναι επικίνδυνη πρωτίστως γι' αυτούς που τη λαμβάνουν. Γιατί; ...Γιατί με αυτόν τον χαρακτήρα έχεις πιθανότητες χίλιες φορές να "χαθείς" ...και μία να "δοξαστείς". Όταν η παιδεία σου σού επιβάλει το υπεράνθρωπο ρίσκο, το πιο πιθανό είναι να κλάψεις και όχι να γελάσεις.

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά και πώς εμφανίζεται η διαφορά των Ελλήνων από τους υπόλοιπους λαούς στην καθημερινότητα; Η διαφορά των Ελλήνων δεν έγκειται σε κάποιο φυσικό χαρακτηριστικό που διαθέτουν ...Επίκτητο είναι το χαρακτηριστικό που λαμβάνουν και τους διαφοροποιεί από τους υπόλοιπους. Οι Έλληνες είναι έξυπνοι ή κουτοί όσο και οι υπόλοιποι άνθρωποι. Είναι όμως αθεράπευτα - σε βαθμό αρρώστιας - εγωιστές. Ιδέες έξυπνες και τρομερές δεν έχουν μόνον οι Έλληνες ...Έχουν και οι άλλοι. Όμως, η διαχείριση της ιδέας είναι διαφορετική. Ένας Γάλλος ή ένας Γερμανός μπορεί επίσης να έχει μια ιδέα πρωτοποριακή. Όμως, ο τρόπος που σκέφτεται είναι διαφορετικός. Από την παιδεία του έχει μάθει να πιστεύει ότι μόνον η ομαδική δουλειά βγάζει αποτέλεσμα και όχι η ατομική προσπάθεια. Υπάρχουν λαοί, οι οποίοι "απεχθάνονται" την προσωπική προσπάθεια, γιατί αυτό επιβάλει η λογική τής παιδείας τους.

Για έναν τέτοιον άνθρωπο λοιπόν είναι απολύτως φυσιολογικό το να πάει σε μια μεγάλη εταιρεία και είτε να πουλήσει την ιδέα του είτε να την ανταλλάξει με κάποια πρόσληψη, για να εργαστεί πάνω στην ιδέα αυτήν, η οποία όμως δεν θα του ανήκει πλέον. Αυτό του φαίνεται το εύκολο, το έξυπνο, το ασφαλές και το προσοδοφόρο. Θα ζήσει μια άνετη ζωή χωρίς υπερβολές και θα του αρκεί ότι θα είναι εκείνος, ο οποίος έβαλε κάπου ένα "λιθαράκι". Δεν κάνει όνειρα τρελά, γιατί το απαγορεύει η παιδεία του. Η παιδεία του πολλές φορές του λέει πως είναι και "αμαρτία" να προκαλεί την κοινωνία, τους συνανθρώπους του και άρα και τον ίδιο τον Θεό ...Σεμνά και ταπεινά θα εργαστεί, και τέλος. Είναι "έξυπνος", όταν από την ιδέα του θα ζήσει καλά και χωρίς κανένα ρίσκο.

Σε μια αντίστοιχη περίπτωση ο Έλληνας δεν λειτουργεί με τον τρόπο αυτόν. Πολλές φορές, όταν βρίσκεται σε μια τέτοια θέση, παραλογίζεται. Σε αυτήν την περίπτωση θεωρεί τον εαυτό του "κορόιδο" αν παραδώσει την ιδέα του ...Την άρνηση λήψης ρίσκου την εκλαμβάνει ως έκφραση προσωπική δειλίας ή προδοσίας και αμφισβήτησης της ιδέας του. Θα συνεχίσει λοιπόν μόνος του, γιατί είναι εγωιστής.  Η παιδεία του τον κάνει να "ονειρεύεται" δόξες ...Με τον Αχιλλέα και τον Οδυσσέα έχει μεγαλώσει. Δεν θέλει να μοιράζεται τίποτε και κυρίως τη δόξα.

Η έξυπνη ιδέα του τον κάνει να ονειρεύεται μοναδικές δόξες και μεγαλεία ...Βλέπει τη δική του "Τροία" να κατακτήσει ...Βλέπει τη δική του "Οδύσσεια" να διανύσει ...Δεν θα την πάει πουθενά την ιδέα του ...Θα την κρύψει ...Θα μπει και ο ίδιος μέσα σε ένα εργαστήριο-κρυψώνα και δεν θα βγει από εκεί μέχρι να "πετύχει" ...Μέχρι να αποδείξει σε ολόκληρο τον κόσμο πόσο μοναδική ήταν ιδέα του και άρα πόσο μοναδικός είναι και ο ίδιος. Πόσες είναι οι πιθανότητες να πετύχει ένας άνθρωπος έναν τέτοιο στόχο και μάλιστα σε έναν κόσμο σαν τον σημερινό με τόσο την πολυδιάστατη και πολυεπίπεδη επιστημονική γνώση; ...Ελάχιστες; ...Αυτές είναι ...Αυτός, όμως, δεν αλλάζει ...Αρρωσταίνει και μόνον που σκέφτεται ότι κάποιος άλλος μπορεί να καρπωθεί τη δόξα, η οποία ξεκίνησε από το δικό του "σπέρμα".

Αν βγει όμως νικητής μέσα από την "Κόλαση", ευνόητο είναι ότι δεν έχει αντίπαλο ...Σε κανένα επίπεδο και για κανένα λόγο ...Ευνόητο είναι ότι ο καλοκάγαθος Ζωγράφος δεν είναι με τίποτε αυτό το οποίο φαίνεται ...Ο άνθρωπος είναι ένα "θηρίο" εγωισμού, πάθους, πείσματος και επιμονής ...Είναι ένας επιστήμονας "δεκαθλητής", που τα κάνει όλα μόνος του, όταν οι "επιστήμονες" συνάδελφοί του, αλληλοβοηθούμενοι, απλά "τρικλίζουν" ανάλογα με την "ειδικότητά" τους.

..."Μπορεί να μην ξέρει τι έκανε, αλλά "μπράβο" του..." είπε ο αστός τενεκές, ο οποίος παριστάνει τον δυτικού τύπου επιστήμονα και έχει τη "μεγαλοψυχία" να μοιράζει τα "εύσημα" ...Δεν ξέρει τι έκανε ένα παθιασμένο άτομο, το οποίο αν τύχαινε και "έμενε" από ηλεκτρολύτη, θα μπορούσε να συνεχίσει το πείραμά του με τα δάκρυα και το αίμα του; ...Δεν ξέρει τι έκανε αυτός, ο οποίος μπορεί - για να μην μοιραστεί τίποτε - να κάθισε και να διάβασε και άλλων ειδικοτήτων τη γνώση ίσα με άλλα πέντε πανεπιστημιακά πτυχία; ...Δεν ξέρει τι έκανε αυτός, ο οποίος τα έχει φτιάξει όλα με το χέρι του στην κυριολεξία; ...Αυτός, ο οποίος μπορεί να μην πήρε τίποτε "έτοιμο" από την αγορά, για να μην "νοθεύσει" τη "ζωγράφεια" εφεύρεση ...Μπαταρία δεν έβαλε στη συσκευή ηλεκτρόλυσης μόνο και μόνο για να μην "μειώσει" την τελειότητα της εφεύρεσης. Πόσο "επιστημονικός" τενεκές μπορείς να είσαι και μόνον να σκεφτείς ότι αυτός ο άνθρωπος, ο οποίος μπήκε είκοσι χρόνια στην "κόλαση", μπορεί να μην γνωρίζει τι έκανε;

Το σύστημα όλους αυτούς τους αιώνες γνώριζε τον κίνδυνο από τέτοιους ανθρώπους ...Ανθρώπους ακραίους σε βαθμό παραλογισμού, οι οποίοι, όταν ήταν και έξυπνοι, ήταν υπερεπικίνδυνοι. Δεν ήθελε να τους αντιμετωπίσει και ως εκ τούτου τους έλεγχε πολύ "στενά". Αυτός ο λαός βρίσκεται σήμερα στο στόχαστρο όλων των βαρβαρικών δυνάμεων του κόσμου. Σε αυτόν τον λαό των μοναχικών "θηρίων" έρχεται και επιτίθεται λυσσαλέα όλο το βαρβαρικό σύστημα των οργανωμένων "κοπαδιών" ...Όλα τα "κοπάδια" όλων των ανθρώπινων "ειδών" ...Όλα τα "κοπάδια", με επικεφαλής το πιο ισχυρό, φονικό και οργανωμένο "κοπάδι" που γνώρισε ποτέ ο κόσμος, και το οποίο είναι το εβραϊκό. Αυτό το "κοπάδι" επιτίθεται σήμερα στην Ελλάδα και απλά, επειδή του λείπει ο "όγκος", εκμεταλλεύεται τα "ένστικτα" των "ειδών" και χρησιμοποιεί τα υπόλοιπα έθνη - και κυρίως το θηριώδες γερμανικό "χαϊβάνι"—.

Πίσω λοιπόν από την επίθεση στο "είδος" των πιο ισχυρών μοναχικών θηρίων κρύβεται μόνιμα το πιο ισχυρό αγελαίο "είδος" ... Το "είδος" που δάνεισε την ποιμαντική "τεχνογνωσία" του στο σύστημα και μετέτρεψε το σύνολο της παγκόσμιας κοινωνίας σε εβραϊκού τύπου "κοπάδι" ...Οι σιωνιστές ηγέτες του - συγκεκριμένα - , που την απόλυτη εξουσία που εξασκούν στην κοινωνία τους κατόρθωσαν και την εφαρμόζουν πάνω στην κοινωνία των εθνών. Μετατρέποντας το κάθε έθνος σε έναν "εβραίο", ελέγχουν τα πάντα. Αυτό λοιπόν το σύστημα, το οποίο υποδουλώνει τον άνθρωπο και τον υποτάσσει στην αγελαία συμπεριφορά - η οποία συμφέρει τους ισχυρούς του - , αντιλαμβάνεται την Ελλάδα ως τη μέγιστη απειλή και εκεί "ξεσπά" όλο το μένος του. Αυτοί - Goldman Sachs, Στρος Καν, Παπανδρέου, Σαρκοζί - παγίδευσαν τους Έλληνες στη δίνη τού χρέους και αυτοί, μέσω του χρέους, προσπαθούν να τους καθηλώσουν στην αδυναμία.

Γιατί  το κάνουν αυτό; ...Γιατί στην εποχή τής σιωνιστικής παντοδυναμίας υπάρχει φόβος απέναντι στους Έλληνες. Φοβούνται οι απόγονοι των Μακκαβαίων τους απογόνους του Αντίοχου ...Φοβούνται αυτό, το οποίο μπορεί να "γεννηθεί" από αυτήν την κοινωνία και θα είναι ικανό να κάνει το "καζαντζάκειο" άλμα ....Αυτό, το οποίο θα επιχειρήσει να "σώσει" τον κόσμο, γιατί το αντιλαμβάνεται ως δική του προσωπική ευθύνη ...Αυτό, το οποίο, αν προλάβει και γεννηθεί, δεν θα μπορεί να το σταματήσει κανένας. Γι' αυτόν τον λόγο βλέπουμε τα σημερινά παράδοξα. Η Ελλάδα είναι σε οικονομικό μέγεθος πιο μικρή και από μια ιδιωτική τράπεζα της Νέας Τάξης, και όμως με αυτήν ασχολούνται όλοι οι ισχυροί ...Αυτήν "δείχνουν" ως πρόβλημα που απειλεί την παγκόσμια οικονομία και άρα την παγκόσμια ευημερία, που τόσο τρομοκρατεί την ανθρωπότητα.

Σε μια παγκόσμια κοινωνία, η οποία διέρχεται τη μεγαλύτερη οικονομική, πολιτική, πολιτισμική και θρησκευτική κρίση, η Ελλάδα είναι η χώρα η οποία βάλλεται από παντού. Ποτέ και κανένας λαός δεν έχει προσφέρει δωρεάν τόσα πολλά στην ανθρωπότητα και ποτέ και κανένας λαός δεν συκοφαντήθηκε όσο αυτός ο λαός για "χρέη" απέναντι σ' αυτήν. Ποτέ και κανένας λαός δεν έδωσε τόσο πρόθυμα "μέλι" στην ανθρωπότητα, για να πάρει μέσα σε λίγα χρόνια τόση πολύ "χολή" απ' αυτήν. Οι ίδιοι πλέον το ομολογούν ότι φέρονται στην Ελλάδα απάνθρωπα. Η ίδια η γερμανική Süddeutsche Zeitung το "ομολογεί" σε άρθρο της και κάνει έκκληση για πιο επιεική μεταχείρισή της, γιατί θεωρεί ότι ξέφυγαν πέρα από κάθε όριο. Η ίδια η γερμανική εφημερίδα "βλέπει" ύποπτη την τόσο σκληρή συμπεριφορά της Ε.Ε. απέναντι στην Ελλάδα. Τέλος, θεωρεί πως οποιοδήποτε κράτος κι αν βρισκόταν στη θέση της Ελλάδας, θα είχε "διαλύσει" με τα "μέτρα" τα οποία έχουν παρθεί εις βάρος του λαού της.

 Και ενώ ομολογούνται αυτά, τα οποία θα μπορούσαν να θεωρηθούν ακόμα και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, κάποιοι - κυρίως Προτεστάντες - έχουν "ξεσαλώσει" και φέρονται ιδιαίτερα προκλητικά εναντίον τής Ελλάδας. Προφανώς νιώθουν ιδιαίτερη ηδονή, βλέποντας την ευκαιρία να την κατηγορήσουν και να της κουνήσουν το "δάκτυλο". Ο πιο εργατικός λαός στην ανθρώπινη ιστορία συκοφαντήθηκε στην παγκόσμια κοινωνία σαν ο πιο τεμπέλης ...Ο πιο "μικρός" λαός, του οποίου του φορτώθηκαν ΟΛΑ τα βάρη τής σημερινής παγκόσμιας κρίσης. Ένας λαός δέκα εκατομμυρίων εμφανίστηκε να κουβαλάει όλες τις "αμαρτίες" 6 δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Οι λίγοι αυτοί Έλληνες έζησαν "πάνω" από τις δυνατότητές τους και θα τους χρεώσουν μέχρι και αλλαγή της τροχιάς τού Πλανήτη.

Ακόμα και την επιστήμη τής στατιστικής τείνουν να ακυρώσουν οι εχθροί τους. Οι ΗΠΑ χρωστάνε ποσά, τα οποία μόνον η αστρονομική επιστήμη μπορεί να περιγράψει το μέγεθός τους και θεωρούν ότι το ελληνικό χρέος μπορεί να τινάξει στον "αέρα" την παγκόσμια οικονομία. Ολόκληρη Κίνα κινδυνεύει να καταρρεύσει και το ΔΝΤ ασχολείται με τις συντάξεις των Ελλήνων. Η Ιαπωνία είναι έτοιμη να πτωχεύσει και αυτοί χτυπάνε τον παγκόσμιο συναγερμό, γιατί δεν βρίσκει η Ελλάδα τα "ισοδύναμα" για ν' ανάψει μερικά καλοριφέρ στα σχολεία. Μια ολόκληρη DEXIA έβαλαν κάτω από το "χαλί" και συγκαλούν το Eurogroup, γιατί η Ελλάδα θέλει να προσλάβει ωρομίσθιους καθηγητές.

Όλα αυτά δεν είναι τυχαία ...Είναι σημεία των καιρών. Η Ελλάδα είναι ο στόχος τους και αυτήν χτυπάνε μέχρι να την ισοπεδώσουν. Τα θηρία τής βαρβαρότητας γνωρίζουν από πού και από ποιους κινδυνεύουν. Προκαταβολικά "χτυπάνε" το θηρίο, ελπίζοντας να το τρομάξουν πριν αυτό στραφεί εναντίον τους. Οι Έλληνες είναι το μεγαλύτερο θηρίο τού πνεύματος που γνώρισε ποτέ ο κόσμος. Αυτό το θηρίο φοβούνται οι πάντες. Στην κυριολεξία το τρέμουν, γιατί σε έναν ενιαίο κόσμο με κοινά και άλυτα προβλήματα είναι κακό να περιφέρονται οι Έλληνες ανεξέλεγκτοι. Αν υπάρχει περίπτωση κάποιος λαός να βρει μια λύση και να παρασύρει όλους τους υπόλοιπους έξω από το "σφαγείο" τής Νέας Τάξης, αυτοί είναι οι Έλληνες.

Μόνον με αυτήν τη γνώση μπορεί να εξηγηθεί το μίσος και το πάθος αυτών, οι οποίοι καθημερινά επιτίθενται και προσβάλουν την Ελλάδα και τους Έλληνες. Αυτοί, οι οποίοι εγκλωβίζουν τα ανθρώπινα "κοπάδια" με τους "φράχτες" τού κομμουνισμού και του ναζισμού, φοβούνται εκείνους, οι οποίοι μπορούν να τους "σπάσουν" ...Τους "φράχτες" αυτούς, τους οποίους έχουν "κατασκευάσει" εξ' ολοκλήρου οι Εβραίοι "ειδικοί" τής δημιουργίας και της χρήσης φόβητρων. Αυτοί, λοιπόν, οι οποίοι έχουν μάθει να ελέγχουν τους λαούς με τη λογική των "ποιμνίων", φοβούνται τους λαούς, οι οποίοι έχουν απείθαρχα μέλη και ως εκ τούτου απειλούν τον σχεδιασμό τους.

Αυτοί, οι οποίοι έχουν εξειδικευτεί σε "φράχτες" ισχυρούς να εγκλωβίζουν "πρόβατα", φοβούνται τα μεμονωμένα - έστω και ολιγάριθμα - "βόδια". Περί αυτού πρόκειται. Μέσα στον χριστιανικό κόσμο των "προβάτων" οι Έλληνες είναι απίστευτα ισχυρά "βόδια" ..."Βόδια", τα οποία πρέπει να παγιδευτούν, γιατί δεν υπάρχει δύναμη να τους περιορίσει αν αρχίσουν να γίνονται απειλητικοί. Αυτό το γνωρίζει το σύστημα και γι' αυτό ακολουθεί πονηρή τακτική απέναντί τους. Για να ελεγχθούν αυτοί, δεν αρκεί η "μαγκούρα", είτε της βίας είτε της διαφθοράς. Ως εκ τούτου έχουν φόβο απέναντι σ' αυτούς που δεν τους φοβίζει το πρώτο και δεν τους ενδιαφέρει το δεύτερο ...Αυτούς, οι οποίοι διεκδικούν τόσο βασανιστικούς και υψηλούς στόχους, που ούτε η βία μπορεί να τους τρομάξει - εφόσον μόνοι τους "πονάνε" περισσότερο - ούτε η διαφθορά μπορεί να εκτροχιάσει - εφόσον αυτά τα οποία ονειρεύονται είναι απίστευτα—.

Όμως, το πρόβλημα τώρα είναι πως ο σχεδιασμός τους είναι λάθος και είναι θέμα χρόνου η σύγκρουσή τους με τους Έλληνες, και άρα η ήττα τους. Ο σύγχρονος σχεδιασμός ακύρωσε όλα τα πλεονεκτήματα, τα οποία έδινε στην εξουσία ο αιώνιος σχεδιασμός τού συστήματος. Τα κουτορνίθια, τα οποία κυβέρνησαν τον Πλανήτη το δεύτερο μισό τού τελευταίου αιώνα, έκαναν αλλαγές στο "λειτουργικό" τού συστήματος, τις συνέπειες των οποίων δεν γνώριζαν. Ακύρωσαν μόνοι τους όλα τα δικά τους πλεονεκτήματα, τα οποία επί αιώνες τους επέτρεπαν τον έλεγχο των Ελλήνων. Δημιούργησαν εν αγνοία τους συνθήκες, οι οποίες ευνοούν τους Έλληνες και τις οποίες η αρχαία Ρώμη τις είχε εξουδετερώσει με μεγάλη μαεστρία.

Πού χάθηκε το πλεονέκτημά τους; ...Στο γεγονός ότι δεν κατάλαβαν ότι η δύναμή τους σε σχέση με τους Έλληνες ήταν πάντα θέμα "όγκου". Ο έλεγχος δηλαδή της ελληνικής κοινωνίας επιτυγχάνεται εξαιτίας τού μικρού της "όγκου" ...Ήταν λίγα τα "βόδια" σε σχέση με τα πολλά "πρόβατα". Τα δισεκατομμύρια των "προβάτων", τα οποία πανικοβαλλόταν από τους εξουσιαστές, μπορούσαν να "καταπατήσουν" τα πολύ πιο μεγαλόσωμα αλλά λιγοστά ελληνικά "βόδια". Το πιο ισχυρό οξύ "εξουδετερώνεται" όταν το πετάς μέσα σε μια θάλασσα ...Έτσι εξουδετερώνονταν οι Έλληνες. Με πολύ πονηριά και αίμα τούς συγκέντρωσαν σε ένα μικρό κράτος, το οποίο το έβαλαν μέσα σε μια "θάλασσα" κρατών. Από εκεί και πέρα τους ήταν εύκολο να ρυθμίζουν τις εξελίξεις που την αφορούσαν.

Ισχύει αυτό που γνωρίζουμε όλοι με τα μεγάλα βουβάλια, τα οποία μαλώνουν στους βάλτους και την "πληρώνουν" τα μικρά βατράχια. Η μικρή Ελλάδα, όσο ιδιόμορφη κι αν είναι, δεν παύει να έχει αυτήν την αδυναμία τού μεγέθους. Σε έναν κόσμο τεράστιο είναι ελάχιστη σε μέγεθος. Σε ένα κόσμο θηριωδών κρατικών δυνάμεων, είναι ένα μικρό κράτος. Όταν σε αυτόν τον επικίνδυνο και σκοτεινό κόσμο συγκρούονται αυτά τα τεράστια συστήματα, ελάχιστα μπορεί να κάνει ένα μικρό κράτος, όπως η Ελλάδα. Αυτό ήταν το μυστικό τού σχεδιασμού. Κάθε φορά που η κατάσταση ερχόταν στα άκρα εκείνα, τα οποία ευνοούσαν την ελληνική ιδιαιτερότητα, αυτοί άλλαζαν τα δεδομένα και ξεκινούσαν πολέμους.

Ήταν λοιπόν εύκολο να απειλούν και να εκβιάζουν τη μικρή Ελλάδα, εφόσον κινδύνευε να "πατηθεί" σαν "βατράχι", όταν κατόρθωναν οι ισχυροί να βάλουν τα μεγάλα "βουβάλια" να "μαλώσουν". Αυτό ήταν το κόλπο. Φρόντιζαν πάντα στους σχεδιασμούς τους να έχουν τους Έλληνες στον δικό τους πολύ μεγαλύτερο "κόσμο" ...Στον δικό τους "βάλτο", τον οποίο έλεγχαν μόνοι τους και χωρίς να γνωρίζουν οι Έλληνες τι συμβαίνει. Όταν λοιπόν έβλεπαν ότι οι συνθήκες πάνε να κάνουν τον ελληνισμό επικίνδυνο, έβαζαν τα εθνικά "βουβάλια" να κάνουν πόλεμο. Τα "βουβάλια" χτυπιόντουσαν μεταξύ τους, αλλά τσάκιζαν και το επικίνδυνο και "δηλητηριώδες" για το σύστημα "βατράχι".

Αυτό έκαναν πάντα και τα αποτελέσματα ήταν πάντα θετικά γι' αυτούς. Κάπου εκεί όμως μπερδεύτηκαν. Νόμισαν ότι τους αρκεί να ελέγχουν τα "βουβάλια" και έχασαν την "ουσία" τού σχεδιασμού τους ...Η "ουσία" ήταν ο πόλεμος και όχι ο έλεγχος. Ασφαλείς ήταν όταν μπορούσαν να προκαλούν πολέμους, άσχετα αν έλεγχαν ή όχι τους εμπλεκόμενους "βούβαλους" ...Εκεί μπερδεύτηκαν. Νόμιζαν ότι με τον απόλυτο έλεγχο των εμπλεκομένων θα μπορούσαν να προκαλούν πολέμους κατά βούληση, ενώ αυτό δεν συνέβαινε. Γιατί; ...Γιατί στο μεταξύ δεν έβλεπαν ότι με τις ενέργειές τους "ακύρωναν" τον ίδιο τον πόλεμο ως πρακτική. Δεν κατάλαβαν ότι ο πόλεμος δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο απολύτως δεδομένο ...Τον πόλεμο τον συντηρείς ως "εργαλείο", διατηρώντας κάποιες συνθήκες που τον κάνουν εκμεταλλεύσιμο. Αυτό αγνοούσαν και την "πάτησαν". Τον έλεγχο των κρατών τον απέκτησαν, αλλά κατέστρεψαν τις "σταθερές" εκείνες, οι οποίες κάνουν τον πόλεμο "διαθέσιμο" ως εργαλείο.

Τι σημαίνει αυτό; ...Σημαίνει το εξής απλό. Ο πόλεμος για το σύστημα ήταν απόλυτα χρήσιμος γιατί τους έδινε το δικαίωμα να κάνουν reset και να επαναλαμβάνουν διαρκώς με τον ίδιο τρόπο την ίδια "λανθασμένη" και ανθρωποκτόνα πολιτική, η οποία τους έδινε την εξουσία. Μόλις έφταναν στο αδιέξοδο, γινόταν ένας "πόλεμος", ο οποίος έφερνε ανάπτυξη ...Η σίγουρη λύση των σίγουρων προβλημάτων, που πάντα θα προκαλούσε η δική τους εξουσία. Η πείνα τού πολέμου "σκότωνε" τους γέροντες και άρα τα ασφαλιστικά ταμεία "ανάσαιναν". Οι απώλειες του πολέμου ήταν οι παλιοί άνεργοι, τους οποίους τους "ξεφορτωνόσουν". Οι καταστροφές του πολέμου ήταν οι "αγορές" οι οποίες άνοιγαν ...Ήταν αυτά, τα οποία έπρεπε μετά τον πόλεμο να ξαναφτιαχτούν, να ξανακατασκευαστούν και να ξαναπροσφερθούν στους επιζώντες εργάτες, οι οποίοι θα γίνονταν εκ νέου πελάτες ...Ήταν αυτά, τα οποία θα έδιναν εργασία στους "τυχερούς" επιβιώσαντες των πολέμων και οι οποίοι θα χαίρονταν ...μέχρι την επόμενη φορά.

Όμως, όλα αυτά προϋποθέτουν να πολεμάνε οι λαοί μεταξύ τους ...Οι ίδιοι οι λαοί "αυτοπροσώπως" και όχι δια "αντιπροσώπου" ...Οι ίδιοι οι λαοί ολοκληρωτικά και όχι μόνον οι επαγγελματικοί τους στρατοί ...Να χτυπιούνται τα "βουβάλια" μεταξύ τους μέχρι τελικής πτώσεως ...Να "ματώνουν" και να "ακρωτηριάζονται" σε όλο τους το κορμί. Τι προϋποθέτουν δηλαδή οι χρήσιμοι πόλεμοι για την εξουσία; ...Να μπουν οι λαοί μαζικά στην "κρεατομηχανή" τού πολέμου ...Να "γαζώνουν" τα πολυβόλα τους "υπεράριθμους" πρώην άνεργους εργάτες και νυν στρατιώτες ...Να πέφτουν "βροχή" οι βόμβες στο σύνολο των υποδομών και να καταστρέφουν ανθρώπινη εργασία εκατομμυρίων ανθρώπων ολόκληρων δεκαετιών ...Να μπλοκάρουν οι κρατικοί μηχανισμοί και να θερίζει η πείνα τους αμάχους.

Αυτοί είναι οι "χρήσιμοι" πόλεμοι για την εξουσία. Την εξουσία δεν την ενδιαφέρουν τα χειρουργικά "χτυπήματα" ή τα "έξυπνα" όπλα, γιατί δεν την ενδιαφέρει καν το αποτέλεσμα ...Η εξουσία είναι ΑΦΕΝΤΙΚΟ όλων των εμπλεκομένων και τα αποτελέσματα είναι εξ' αρχής αποφασισμένα. Την εξουσία την ενδιαφέρει ο ίδιος ο πόλεμος και ό,τι αυτός συνεπάγεται ως καταστροφική "λαίλαπα". Έτσι γίνεται το reset και αυτό ήταν που μετέτρεπε για χιλιάδες χρόνια τον πόλεμο στο τέλειο "εργαλείο" τής εξουσίας και το απόλυτο "μέσο" για να ελέγχονται οι Έλληνες ...Οι Έλληνες, τους οποίους πάντα φρόντιζε το σύστημα να διατηρεί στην εμπόλεμη "πλευρά". Όταν "ματώνουν" τα "βουβάλια", δεν μπορούν τα "βατράχια" να βγουν από τον "βάλτο" ως "ουδέτερα".

Αυτό ήταν μια από τις πλέον βασικές προϋποθέσεις τού προηγούμενου σχεδιασμού τού πολέμου. Δεν υπήρχε πόλεμος στον οποίο οι ισχυροί αυτού τού Κόσμου θα άφηναν τους Έλληνες να κάνουν τους "Σουηδούς". Πάντα οι πόλεμοι θα γίνονται γύρω ή πάνω στην Ελλάδα. Πάντα τα "βουβάλια" θα πήγαιναν πάνω στη "φωλιά" των "βατράχων" να λύσουν τις διαφορές τους. Από τη στιγμή που έλεγχαν τα "βουβάλια", ήταν εύκολο να τους πούνε πού θα πάνε να συγκρουστούν. Αν ήθελαν να εμπλακεί η Ελλάδα, αυτό θα γινόταν, είτε το ήθελαν οι Έλληνες είτε όχι. Το γερμανικό ναζιστικό "βουβάλι" δεν ήρθε από σύμπτωση το 1940 στην Ελλάδα να συγκρουστεί με τους εχθρούς του. Το σταλινικό κομμουνιστικό "βουβάλι" δεν έκανε από σύμπτωση τον ελληνικό "Εμφύλιο" εναντίον των υποτιθέμενων εχθρών του. Έπρεπε να "πατήσουν" όλοι οι πρωταγωνιστές τού σχεδιασμού το μικρόσωμο "βατράχι" και αυτό έκαναν. Το ίδιο προσπαθούν να κάνουν και τώρα ...Συγκρούεται το αμερικανικό "βουβάλι" με το ευρωπαϊκό - και πάλι πάνω από την Ελλάδα - και οι Έλληνες είναι σήμερα ο μόνος λαός, ο οποίος πληρώνει συνέπειες πολέμου, χωρίς να έχει πέσει ούτε μία σφαίρα.

Πού έγινε το σφάλμα, το οποίο δεν τους επιτρέπει σήμερα να απολαύσουν εκ νέου κέρδη, εξαιτίας τής σωτήριας γι' αυτούς τακτικής; ...Σε αυτό, το οποίο είπαμε πιο πάνω ...Κατέστρεψαν τις παραμέτρους εκείνες, οι οποίες καθιστούν τον πόλεμο χρήσιμο ως εργαλείο ...Προχώρησαν στην άνευ προηγουμένου ανάπτυξη της στρατιωτικής τεχνολογίας ...Ανέπτυξαν την πυρηνική τεχνολογία ...Ανέπτυξαν την πυραυλική τεχνολογία ...Ανέπτυξαν την αεροπορική τεχνολογία ...Ανέπτυξαν τη διαστημική τεχνολογία. Μπορούν να νικήσουν από τις βάσεις τους σε πόλεμο, ο οποίος εξελίσσεται στο άλλο ημισφαίριο της Γης. Έφτιαξαν ακόμα και όπλα με "έξυπνες" σφαίρες, με τα οποία μπορεί να σε σκοτώσει ακόμα και ένας τυφλός από ένα χιλιόμετρο απόσταση ...Όλα αυτά ήταν σφάλματα.

Αυτό ήταν το μέγα λάθος του συστήματος. Γιατί ήταν λάθος; ...Γιατί με αυτήν την τεχνολογία εκμηδενίζεται η ανθρώπινη πολεμική "αξία" σε σχέση με την αξία τού όπλου ...Εκμηδενίζεται ο ανθρώπινος παράγοντας στο τελικό αποτέλεσμα μιας πολεμικής σύγκρουσης ...Εξαλείφεται με λίγα λόγια το βασικό εκείνο στοιχείο, το οποίο σου επιτρέπει να "δουλεύεις" ανθρώπους και λαούς με γενναιότητες, πατριωτισμούς και υπερηφάνειες. Με αυτήν την τεχνολογία δεν διασφαλίζεται έστω και ένα δήθεν "απρόβλεπτο" αποτέλεσμα του πολέμου, που τον κάνει να μοιάζει με αμφίρροπο "παιχνίδι". Όμως, υπό αυτές τις συνθήκες δεν πολεμάνε οι λαοί μεταξύ τους. Πώς θα πολεμήσει ένας λαός, όταν μπορεί ο απέναντι να τον "εξατμίσει" με το πάτημα ενός κουμπιού; Πώς θα πολεμήσει ένας λαός, βλέποντας, για παράδειγμα, σήμερα τη Ρωσία να "βομβαρδίζει" τη Συρία από την Κασπία Θάλασσα; ...Δεν πολεμάς όταν μπορεί να σε σκοτώσει κάποιος, τον οποίον δεν τον αντιλαμβάνεσαι καν στο οπτικό σου πεδίο ως αντίπαλο ...Όταν το πεδίο μάχης είναι τόσο μεγάλο, που δεν σε αφορά ως ανθρώπινο όν.

Οι πόλεμοι έγιναν hi-tech και δεν αφορούν πλέον τους απλούς ανθρώπους. Έγιναν σε επίπεδα διηπειρωτικής κλίμακας. Χρησιμοποιούν διαστημικές τεχνολογίες. Αφορούν καλά εκπαιδευμένους επαγγελματίες στρατιωτικούς. Μοιάζουν με τα video games, τα οποία παίζουν τα παιδιά και απλά οι απώλειες είναι πραγματικές ανθρώπινες ζωές. Οι σύγχρονοι στρατηγοί πολεμάνε καθήμενοι σε κλιματιζόμενα σαλόνια και έχουν "επιτελικούς", οι οποίοι είναι άριστοι κομπιουτεράδες. Μπορεί να βάλουν στο κοντρόλ και κανέναν πιτσιρικά, ο οποίος είναι άσος στο gaming και να κερδίσουν ένα "παιχνίδι" πολέμου.

Γιατί να πάει να συμμετάσχει ένας απλός άνθρωπος σε έναν τέτοιο πόλεμο. Τι μπορεί να κάνει ο απλός ο άνθρωπος σε έναν τέτοιο πόλεμο; ...Τον στόχο; ...Το "κρέας", το οποίο θα "ζυγίσουν" στο μέλλον οι ιστορικοί, για να εκτιμήσουν τις συνέπειες; ...Τα νούμερα της στατιστικής; Άρα; ...Άρα δεν πολεμάει ο άνθρωπος και επομένως κι οι λαοί ...Ακόμα ψάχνει η Ουκρανία να βρει πού είναι αυτοί, οι οποίοι "επιστρατεύτηκαν" και δεν εμφανίστηκαν ποτέ. Άρα, τα "βουβάλια", όσο κι αν ελέγχονται, δεν μπορούν να ξεκινήσουν πλέον "καυγά" μέσα στον "βάλτο". Μπορούν να ξεκινήσουν "αψιμαχίες" με τα "εργαλεία" των επαγγελματιών στρατιωτικών, που είναι τα "κέρατα", αλλά αυτές οι αψιμαχίες δεν θα γίνουν ποτέ μάχες "κορμί" με "κορμί".

Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Νόμισαν ότι τους αρκούσε να ελέγχουν απόλυτα τα "βουβάλια", αλλά δεν κατάλαβαν ότι το μυστικό ήταν όχι τόσο στον έλεγχο της θέλησής τους όσο στη δυνατότητα να τους παρέχουν συνθήκες να παγιδευτούν στη μεταξύ τους σύγκρουση. Δεν μπορείς να παρασύρεις ένα βουβάλι να χτυπάει με το κεφάλι του ένα τανκ. Ακόμα και το ζώο αρνείται να συμμετάσχει σε μια μάχη, η οποία είναι εξ' αρχής χαμένη. Αυτό ήταν το λάθος τους. Μετέτρεψαν τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, τη Γαλλία ή τη Βρετανία σε "πυρηνικά τανκ" και δεν μπορούν πλέον να βάλουν κανέναν να πολεμήσει με κανέναν ...Ούτε μεταξύ τους ούτε με τους άλλους. Τα "τανκ" θα εξουδετερωθούν μεταξύ τους και οι υπόλοιποι δεν έχουν καμία διάθεση να "κοπανιούνται" πάνω τους.

Όμως, χάνοντας το πλεονέκτημα του πολέμου ως εφαρμογή και "εργαλείο", καθυστερούν ...Καθυστερούν όμως σε έναν ανοικτό "ωκεανό" προβλημάτων ...Έναν "ωκεανό", ο οποίος καθημερινά σκεπάζει όλο και πιο μεγάλο μέρος τού Πλανήτη και άρα πλημμυρίζει όλους τους λαούς και όχι μόνον τους φτωχούς ...Καθυστερούν, γιατί δεν μπορούν να κάνουν το επιθυμητό reset εις βάρος των λαών και βεβαίως και των Ελλήνων, τους οποίους θα τους "ματώσουν" κατ' εξαίρεση πολύ πιο έντονα από τους υπολοίπους. Αυτό είναι τραγικό όταν εκτός από τα δικά τους προβλήματα έχουν και το πρόβλημα της αδυναμίας "αστυνόμευσης" της Ελλάδας.

 Σε έναν ενιαίο κόσμο με ενιαία προβλήματα είναι θέμα χρόνου ν' αρχίσουν τα ελληνικά "θηρία" να γίνονται επικίνδυνα. Από τη στιγμή που δεν πρόλαβες να τα ντύσεις στο "χακί" και να τα στείλεις στα όπλα σου να τα μετατρέψουν σε ηρωικό "κιμά", κινδυνεύεις. Σε έναν κόσμο, ο οποίος αναζητεί λύσεις στα προβλήματα χωρίς πόλεμο, θα έχεις πρόβλημα. Σε έναν κόσμο, ο οποίος αναζητεί λύση τόσο στα θεωρούμενα σημαντικά όσο και στα λιγότερα σημαντικά, θα γίνει "διαγωνισμός" και εκεί οι μοναχικοί Έλληνες είναι ασυναγώνιστοι. Τότε ξεκινά ο αγώνας για τους "καρχαρίες". Εκεί τα "κοπάδια" δεν έχουν "υποψηφιότητες" για νίκη.

Όταν λοιπόν ο κόσμος φτάνει σε ένα "αδιέξοδο", οι Έλληνες είναι πηγή κινδύνου. Όλα τα προβλήματα, τα οποία σήμερα βασανίζουν τους ανθρώπους, γίνονται δυνάμει "διαγωνισμοί" γι' αυτούς τους γεννημένους αγωνιστές. Ως εκ τούτου όλα τα προβλήματα γίνονται "θανάσιμοι" κίνδυνοι για το σύστημα, από τη στιγμή που δεν κατόρθωσε να εκμεταλλευτεί τη "μάζα" του και να παρασύρει στον όλεθρο τον ελληνισμό. Θα βρει μπροστά του Έλληνες σε όλα τα θέματα. Αν ο κόσμος πρέπει να λύσει το ιδεολογικό του πρόβλημα - και αυτό μπορεί να το λύσει η ανθρώπινη ευφυΐα - , στην Ελλάδα υπάρχουν οι περισσότερες πιθανότητες να βρεθεί η απειλή.

Το ίδιο γίνεται σε όλους τους τομείς που τους ενδιαφέρουν ...Από τα οικονομικά μέχρι τα ενεργειακά ή τα οικολογικά προβλήματα ...Σε όλους τους τομείς στους οποίους οι ίδιοι προκαλούν "προβλήματα", για να πουλάνε ακριβά τις δικές τους "λύσεις", εξασφαλίζοντας έτσι την υπεροχή και βέβαια τα τεράστια κέρδη ...Ειδικά στους ευαίσθητους εκείνους τομείς, όπου οι ίδιοι προκαλούν τεχνητή "στέρηση" για να εκβιάζουν τα κράτη και τους λαούς ...Τους τομείς εκείνους, όπου η ανθρώπινη ευφυΐα μπορεί να δώσει λύση και άρα είναι "ευάλωτοι" στις επιθέσεις.

Αν, για παράδειγμα, το σημερινό ενεργειακό πρόβλημα είναι τεχνητό, όπως ισχυριζόμαστε εμείς - και είναι αυτό το οποίο τους δίνει τη δυνατότητα να υπερέχουν παγκοσμίως - , είναι βέβαιο ότι βρίσκονται σε μια διαρκή εγρήγορση για να αντιμετωπίσουν την οποιαδήποτε απειλή. Επίσης ευνόητο είναι, όμως, ότι η απειλή τής λύσης που τους καταστρέφει θα έλθει από συγκεκριμένη κατεύθυνση. Αν αυτό το πρόβλημα το συντηρούν, μέσω της τρομοκράτησης της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας, ξέρουν από πού θα βρεθεί κάποιος που δεν τους υπολογίζει. Αν στη Δύση έχουν καταφέρει να πείσουν τους επιστήμονες πως είναι "ηθικό" και "θεμιτό" να πουλάνε τις ιδέες τους στις δικές τους πολυεθνικές εταιρείες, στην Ελλάδα είναι βέβαιο πως δεν το έχουν καταφέρει. Αυτά όλα, δηλαδή, τα οποία βλέπουμε σήμερα να συμβαίνουν στην Ελλάδα, δεν τους αιφνιδιάζουν.

 Γνωρίζουν ότι πάντα θα υπάρχει η πιθανότητα να υπάρξει κάποιος "παράλογος" Έλληνας, ο οποίος αυτό θα το θεωρήσει ελκυστική πρόκληση και θα μπει στην προσωπική του "Οδύσσεια" να το καταφέρει ...Κάποιος Έλληνας, ο οποίος θα προσπαθήσει να "χαλάσει" το παιχνίδι των πολυεθνικών, οι οποίες "θάβουν" τις λύσεις που δεν συμφέρουν ...Κάποιος Έλληνας, ο οποίος δεν θα ακολουθήσει την οργανωμένη "τακτική" τους και δεν θα παραδώσει την ιδέα του σε αυτές τις εταιρείες-"σκούπες" ...Κάποιος Έλληνας, ο οποίος θα καθίσει επί χρόνια να αγωνίζεται μόνος του, για να συναγωνιστεί ολόκληρες ομάδες με πανάκριβες συλλογικές δράσεις. Σε όλους τους τομείς γίνεται κάτι τέτοιο. Κανένας για παράδειγμα δεν ξέρει - τώρα που "μιλάμε" - πόσοι Έλληνες καθημερινά "κοπανιούνται" μόνοι τους, κυνηγώντας ένα τρελό "όνειρο" ...Πόσοι εγωιστές Έλληνες "θυσιάζουν" τις προσωπικές τους ζωές για ένα αποτέλεσμα, το οποίο μπορεί να μην έρθει ποτέ. Οι πολλοί θα χαθούν ...αλλά κάποιος απ' αυτούς μπορεί να το πετύχει.

Ο Ζωγράφος, με την ελληνική κοσμοπολίτικη σκέψη, αυτήν την απειλή εκφράζει. Είναι η ζωντανή απόδειξη αυτών των οποίων γράφουμε. Είναι ο Έλληνας, ο οποίος μόνος του, με δική του απόφαση, με δικό του ρίσκο και με δικά του έξοδα "κοπανιόταν" για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του για έναν στόχο, που, αν - όταν ξεκινούσε - τον κοινοποιούσε στο περιβάλλον του, θα τον έλεγαν τρελό. Είναι ο Έλληνας επιστήμονας, ο οποίος έθεσε έναν τόσο υψηλό στόχο, που, ακόμα κι αν ενημερωνόταν το σύστημα για τις προθέσεις του, δεν θα αντιδρούσε, γιατί απλούστατα δεν θα πίστευε ποτέ ότι θα μπορούσε να έχει το παραμικρό θετικό αποτέλεσμα. Επί χρόνια κλείστηκε σε ένα υπόγειο και δεν βγήκε παρά μόνο όταν ήταν έτοιμος να παρουσιάσει ένα δικό του ολοκληρωμένο προϊόν ...Όχι να δώσει την ιδέα του ως "κορόιδο", αλλά έχοντας στα χέρια του τη "δικαίωση" αυτής της ιδέας και βέβαια του εαυτού του ...Γι' αυτόν τον λόγο τον θεωρούμε το ζωντανό παράδειγμα αυτού, το οποίο τώρα προσπαθούμε εμείς να περιγράψουμε με λόγια.

Αν το ενεργειακό πρόβλημα λυθεί, θα έρθουν κι άλλα προβλήματα στην ίδια "σειρά", τα οποία θα αναζητούν λύση. Αυτός είναι ο εφιάλτης τού συστήματος. Αυτόν τον εφιάλτη απέφευγε το σύστημα με τους "ωραίους" παγκόσμιους πολέμους. Με τον Πρώτο δεν επέτρεψε στους Έλληνες να "μπουν" στο βιομηχανικό κεφάλαιο, τη στιγμή που το ίδιο το σύστημα είχε αποφασίσει να το αναπτύξει στο έπακρο. Με τον Δεύτερο δεν επέτρεψε στους Έλληνες να αλλάξουν τον σχεδιασμό τού υπάρχοντος πλέον βιομηχανικού κεφαλαίου, ο οποίος σχεδιασμός ήταν εις βάρος των μικρών λαών και άρα έθιγε και τους ίδιους. Με τον Τρίτο φιλοδοξεί να μην τους επιτρέψει να το διεκδικήσουν εκ νέου.

Εδώ ακριβώς βρίσκεται και το σημερινό πρόβλημά τους ...Αυτό, το οποίο περιγράψαμε πιο πάνω για την αξία τού πολέμου ως "εργαλείο". Με την ηλιθιότητα, την αλαζονεία και την ασχετοσύνη τους κατέστρεψαν το "εργαλείο" αυτό, το οποίο ονομάζεται πόλεμος. Όσο και να επιμένουν να "στήνουν" σκηνικό Τρίτου Παγκόσμιου Πολέμου στη Συρία, δεν θα το καταφέρουν. Η πολεμική τεχνολογία έχει ξεφύγει από τα "μέτρα" τού ανθρώπου και αυτό το πράγμα τον απομακρύνει από κάθε σκέψη συμμετοχής. Όπως ο πιο νευρικός και ευερέθιστος άνδρας τα "ξεχνάει" όλα και γίνεται "αρνάκι" μόλις τον σημαδέψει πιστόλι, έτσι και ο σύγχρονος άνθρωπος "καταπίνει" γενναιότητες, περηφάνιες και πατριωτισμούς μπροστά σε έναν θανάσιμο κίνδυνο, ο οποίος τον "ξεπερνά".

Κάθεται ήσυχος στον καναπέ του και παρακολουθεί ένα πολεμικό video game, το οποίο δεν τον αφορά προσωπικά. Παρακολουθεί την hi-tech σύγκρουση όπως παρακολουθεί έναν αγώνα ποδοσφαίρου ένας ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής, ο οποίος, άσχετα με το γεγονός ότι γνωρίζει και ο ίδιος τους κανονισμούς και τις τεχνικές, δεν φιλοδοξεί να συμμετάσχει ως παίκτης, γιατί απλά δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τους επαγγελματίες. Ως εκ τούτου δεν τον πειράζει να κάθεται στην κερκίδα και απλά να ζητωκραυγάζει και να είναι ικανοποιημένος με τον ρόλο αυτόν. Ακόμα και με τον ταπεινό αυτόν ρόλο παθιάζεται. Επιλέγει την "ομάδα" τής αρεσκείας του και περιμένει να δει τη σύγκρουση.

Αυτό, δηλαδή, το οποίο βλέπουμε στη Συρία να συμβαίνει με τον ISIS, προκαλεί, για παράδειγμα, στους Ευρωπαίους τα ίδια συναισθήματα που προκάλεσε η εισβολή τού Χίτλερ στην Πολωνία, αλλά δεν μπορεί να προκαλέσει τις ίδιες αντιδράσεις. Τότε ήθελαν οι λαοί να στρατευτούν, για να πάνε να σταματήσουν τον "φασίστα". Τώρα δεν σκέφτονται με ανάλογο τρόπο. Δεν θέλουν να στρατευτούν οι Ευρωπαίοι, για να πάνε να δώσουν ένα "μάθημα" στους ισλαμοφασίστες, οι οποίοι σφάζουν ανθρώπους. Τώρα - στην καλύτερη περίπτωση - σκέφτονται ότι δεν πειράζει να πληρώσουν οι ίδιοι ως φορολογούμενοι πολίτες τους δικούς τους επαγγελματίες στρατιώτες να πάνε εκεί και να δώσουν ένα εκτός έδρας "ματς" με ανθρωπιστικό σκοπό ...Ένα "ματς", το οποίο η υπεροχή τής τεχνολογίας θα το κάνει εύκολο ...και για τους ίδιους αναίμακτο.

Αυτή είναι η τραγωδία τού συστήματος και των εξουσιαστών τής Νέας Τάξης ...Όλα τα έχουν κάνει "τέλεια", αλλά το "τέλειο" αποτέλεσμα δεν έρχεται ...Η εγχείρηση ήταν απολύτως επιτυχής, αλλά ο ασθενής μάλλον θα πεθάνει. Ενώ δηλαδή κατάφεραν την τρίτη χιλιετία να δημιουργήσουν συνθήκες παγκόσμιου πολέμου - τον αναμενόμενο Αρμαγεδώνα - , δεν μπορούν να τον δρομολογήσουν. Ενώ κατάφεραν να ξαναφέρουν τον πόλεμο στην "αυλή" μιας ανθρωπότητας, η οποία μέχρι πριν λίγα χρόνια "ορκιζόταν" ότι δεν θα ξαναπολεμήσει, δεν μπορούν να το εκμεταλλευτούν. Μέχρι και η "ψευτομετανοήσασα" Γερμανία έπεισε τον λαό της να στείλει στρατιωτική αποστολή στη Συρία ....και αποτέλεσμα δεν έρχεται. Δεν μπορούν την αρχική προβοκάτσια να τη μετατρέψουν σε ολοκληρωτική σύγκρουση. Δεν μπορούν αυτήν τη σύγκρουση να τη μεταφέρουν "πάνω" στην ελληνική "βατραχοφωλιά", ώστε να ελέγξουν τον επικίνδυνο ελληνισμό.

Ενώ έχουν συγκεντρώσει όλα τα "βουβάλια" τού Πλανήτη σε έναν χώρο όπου είναι εύκολο να προκληθεί ένταση, ώστε να ξεκινήσει η "φασαρία" μεταξύ τους, δεν μπορούν να δημιουργήσουν τις συνθήκες εκείνες, οι οποίες τους ευνοούν. Ενώ έχουν καταφέρει να "διοχετεύσουν" όλες τις συνέπειες της σύγκρουσης πάνω στην Ελλάδα, ώστε εκεί να "μεταφερθεί" σταδιακά η μεταξύ τους σύγκρουση, δεν μπορούν να ξεκινήσουν το "παιχνίδι". Μπορούν να βάζουν τα "βουβάλια" να αλληλοπροκαλούνται με τα hi-tech "κέρατά" τους, αλλά μέχρι εκεί. Δεν μπορούν αυτήν την αλληλοπρόκληση να τη μετατρέψουν σε ολοκληρωτικό πόλεμο μεταξύ των λαών, ώστε να παρασύρουν στη δίνη του - και άρα στον όλεθρο - και τους Έλληνες. Στο μεταξύ, όμως, οι πρόσφυγες, οι οποίοι μετακινούνται προς την Ελλάδα, την "προσπερνάνε" όπως το νερό τον "τσίγκο" ...Την "προσπερνάνε", γιατί υπάρχει η αδυναμία που περιγράψαμε ...Δεν μπορεί να απειληθεί γενικευμένος πόλεμος και άρα δεν μπορεί η Ευρώπη να μπει σε γενική πολεμική "ετοιμότητα", ώστε να κλείσει τα σύνορά της και οι πρόσφυγες να εγκλωβιστούν στην ελληνική "ακτή" όπου αποβιβάζονται σε πρώτη φάση.

Γι' αυτόν τον λόγο η καθυστέρησή τους είναι τραγική. Ενώ μπορούν με προβοκάτσιες, όπως αυτήν της κατάρριψης του ρωσικού αεροπλάνου, να προκαλέσουν τις επιθυμητές "πολώσεις", δεν μπορούν να τις εκμεταλλευτούν. Ενώ μπορούν εύκολα από το "μέτωπο" της ISIS με τη Δύση να δημιουργήσουν "μέτωπο" μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ - και άρα να το "μεταφέρουν" αυτό στο Αιγαίο ή την Κύπρο - δεν έχουν την ανταπόκριση που επιθυμούν. Στο μεταξύ όμως οι πρόσφυγες "προσπερνάνε" την Ελλάδα και σταδιακά δημιουργούν πρόβλημα στα δικά τους κράτη. Η μεσανατολική κρίση δεν "εγκλωβίζεται" στην Ελλάδα, ώστε εκεί να "μαζευτούν" τα "βουβάλια" ...Η κρίση "απλώνεται" στην Ευρώπη ...και προσπερνά την Ελλάδα.

Τι μας θυμίζουν όμως όλα αυτά; Τι μας θυμίζει η μεγάλη παγκόσμια οικονομική κρίση, η οποία βυθίζει ολόκληρο τον κόσμο στη φτώχεια και την απελπισία; ...Μας θυμίζει την προφητεμένη εποχή τής Μεγάλης Θλίψης ...Τότε, που θα γίνει η μεγάλη Μάχη τού Θεού ...Ο περίφημος Αρμαγεδδών ...Αυτός, ο οποίος προβλέπεται να γίνει στην περιοχή τής Μέσης Ανατολής και άρα στην "καρδιά" της, που είναι η Συρία ...Το παλιό βασίλειο του Αντίοχου του Επιφανούς. Τότε θα συγκεντρωθούν ΟΛΟΙ οι "βασιλείς" τής Γης για τη μεγάλη μάχη, αλλά μάλλον θα την "πατήσουν" ...ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.

Ολική επαναφορά

Η Ελλάδα, με βάση ό,τι βλέπουμε να συμβαίνει καθημερινά, είναι απολύτως βέβαιο ότι πηγαίνει "φουλ" για την κορυφή τού κόσμου. Γι' αυτούς οι οποίοι γνωρίζουν τι συμβαίνει κάτω από αυτήν τη σκοτεινή "επιφάνεια" της τρομερής οικονομικής κρίσης, τα πράγματα δεν είναι καθόλου όπως φαίνονται. Η σχεδόν κατεστραμμένη Ελλάδα είναι πιο "οπλισμένη" από ποτέ ...Θέμα χρόνου είναι ν' "απασφαλίσει" και να "πυροβολήσει" ...Σε όλα τα θέματα ...Ακόμα και στα πιο απίστευτα και πιο απίθανα είναι απολύτως προετοιμασμένη. Σε μια εποχή που η ανθρωπότητα είναι απολύτως παγιδευμένη σε μια "μέγγενη" ανάμεσα στον Ναζισμό και στον Κομμουνισμό, η Ελλάδα έχει στην κατοχή της τον Υδροχοϊσμό ...Τον Υδροχοϊσμό, ο οποίος μπορεί ανά πάσα στιγμή να γκρεμίσει αυτά τα γελοία "φράγματα.

Σε αυτό το κείμενο βέβαια δεν θα μιλήσουμε για τον Υδροχοϊσμό, εφόσον άλλο είναι το αντικείμενό του ...Απλά το αναφέρουμε. Σε αυτό το κείμενο θα περιοριστούμε μόνον στο θέμα τής τεχνολογίας. Σε μια εποχή λοιπόν που ένα μικρό κράτος ή ένας μεμονωμένος επιστήμονας δεν μπορούν θεωρητικά να διεκδικήσουν τη μοναδικότητα ή την πρωτοπορία σε κανένα επίπεδο, έρχεται η Ελλάδα και πάλι να ταράξει την ησυχία κάποιων ...Να ταράξει εκείνους, οι οποίοι αγνοούν τη φύση των πραγμάτων ...Την ελληνική φύση των πραγμάτων συγκεκριμένα ...Τη φύση εκείνη, η οποία έχει την τάση να λειτουργεί με δικούς της κανόνες και να ανατρέπει αυτά τα οποία φαίνονται λογικά ή φυσιολογικά και σίγουρα προβλέψιμα.

Σε μια εποχή λοιπόν που οι "κορυφαίοι" τής τεχνολογίας Γερμανοί κινδυνεύουν να γκρεμιστούν από τον "θρόνο" τους, εξαιτίας της "βρόμικης" τεχνολογίας τους - την οποία με δόλο παρουσίαζαν σαν "καθαρή" - , η Ελλάδα έχει στην κατοχή της την πλέον "καθαρή" τεχνολογία καυσίμων που υπάρχει στον κόσμο. Αυτό και μόνο να το σκεφτεί κάποιος, ακούγεται σαν υπερβολή σε βαθμό παραλογισμού. Χωρίς υλικοτεχνικές υποδομές, χωρίς εξοπλισμένα εργαστήρια, χωρίς "γεναιόδωρα" funds, χωρίς τίποτε απολύτως έρχεται μια μικρή χώρα κι ένας μοναχικός επιστήμονας και απειλούν με "ανατροπή" των πάντων. Σε έναν κόσμο, όπου δεσπόζει η τεχνολογία των Προτεσταντών και τα "βρόμικα" ορυκτά καύσιμα, έρχεται η Ελλάδα και ανατρέπει όλες τις ισορροπίες...

...Όλες τις ισορροπίες και όχι μόνον αυτές των καυσίμων, που είναι και το προφανές. Ακόμα και την παγκόσμια παραγωγή μπορεί να επηρεάσει. Αυτό το πράγμα, το οποίο λέμε τώρα, είναι πολύ απλό αν το σκεφτεί κάποιος επάνω σε μια λογική βάση. Η επινόηση ενός νέου καυσίμου μπορεί να έχει τεράστιες συνέπειες στη διαμόρφωση του μελλοντικού παγκόσμιου παραγωγικού χάρτη ...Απλά πράγματα ...Ζούμε σε έναν κόσμο όπου - και πάλι εξαιτίας εσφαλμένης εκτίμησης των ισχυρών - η τεχνογνωσία έχει "απλωθεί" σε βαθμό απίστευτο.

Στην προηγούμενη εποχή, για παράδειγμα, αυτοκίνητα, υπολογιστές, τηλέφωνα, ηλεκτρικές συσκευές κατασκεύαζαν μόνο οι λεγόμενες Μεγάλες Δυνάμεις τού χριστιανισμού. Τώρα, στην παντοκρατορία των Εβραίων εμπόρων και τοκογλύφων της Νέας Τάξης οι ΠΑΝΤΕΣ μπορούν να παράγουν τα ΠΑΝΤΑ. Έσπασαν δηλαδή τα "στεγανά" τής τεχνογνωσίας παγκοσμίως. Αυτοκίνητα, για παράδειγμα, παράγουν οι ΗΠΑ ή η Γερμανία και η Γαλλία - όπως συνέβαινε πάντα - , αλλά τώρα πλέον παράγουν και η Κορέα, η Ιαπωνία, η Κίνα κλπ. ...Πολλοί, δηλαδή, έχουν μια παραπλήσια τεχνογνωσία και όλοι οι υπόλοιποι επίσης μπορούν να την διεκδικήσουν αν δεν την έχουν ...Θέμα κόστους είναι και όχι στρατηγικής. Δεν αποκλείεται κανένας πλέον από την τεχνογνωσία παραγωγής. Αν η Αλβανία είναι φτηνή, μπορεί να διεκδικήσει βιομηχανία, όπως μπορεί να κάνει και η Τουρκία, οι Φιλιππίνες, η Βραζιλία ή η Ινδία. Αν μπορείς να κατασκευάζεις φτηνά, έχεις τη δυνατότητα να αποκτήσεις βιομηχανία. Ο ανταγωνισμός των ομοίων είναι τεράστιος και κρίνεται στις λεπτομέρειες.

Τι γίνεται όμως τώρα με την ελληνική εφεύρεση, η οποία εμφανίζεται με μια ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ και μπορεί να επηρεάσει τον παγκόσμιο ανταγωνισμό; ...Αυτό είναι που βάζει την Ελλάδα επικεφαλής τής παγκόσμιας τεχνογνωσίας, εφόσον αυτό το μοναδικό της χαρακτηριστικό την καθιστά ρυθμιστή τής παγκόσμιας "τάξης" ...Την καθιστά ρυθμιστή, γιατί μιλάμε για καύσιμο ...Την καθιστά μοναδικό παράγοντα, γιατί ο ρόλος τής ενέργειας - και άρα και του καυσίμου - στην παραγωγή είναι μοναδικός.

Οποιαδήποτε άλλη τεχνογνωσία σε οποιοδήποτε άλλο προϊόν θα διατηρούσε την Ελλάδα αδύναμη να δρομολογήσει εξελίξεις ...Αδύναμη, γιατί υπάρχουν παραπλήσιες τεχνογνωσίες και επιπλέον κανέναν προϊόν δεν έχει τόση καθοριστική σημασία για την παραγωγή όσο έχει η ενέργεια. Το καλύτερο κομπιούτερ, τηλέφωνο, πλοίο, γερανό, θερμοσίφωνα να έχεις στην κατοχή σου, δεν μπορείς να εκβιάσεις κανέναν παράγοντα της παραγωγής με την ανταγωνιστικότητά του, γιατί όλοι μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν τη ανταγωνιστική δουλειά τους και με τα λιγότερο καλά ομοειδή μέσα.

Το μόνο μέσο, το οποίο δεν μπορεί σε αυτήν την κατάσταση να παρακαμφθεί, είναι ένα φτηνό καύσιμο, το οποίο εξασφαλίζει φτηνή ενέργεια. Η μοναδικότητα της τεχνογνωσίας σε ένα αγαθό τόσο "κομβικό" για την παγκόσμια παραγωγή, καθιστά την ισχύ τής Ελλάδας μοναδική και βέβαια "ρυθμιστική". Δεν υπάρχει άλλο αγαθό ή προϊόν, το οποίο να το έχουν ΟΛΟΙ τόση μεγάλη ΑΝΑΓΚΗ, για να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Γι' αυτόν τον λόγο θεωρούμε σφάλμα των ισχυρών, που "άπλωσαν" τη βιομηχανική παραγωγή σε ολόκληρο τον κόσμο. Στηρίχτηκαν στο γεγονός ότι, ελέγχοντας το μονοπώλιο των καυσίμων δεν θα είχαν πρόβλημα να ελέγχουν το σύνολο της παραγωγής. Όμως, το να παρακαμφθεί το μονοπώλιο αυτό των καυσίμων τους με ένα άλλο καύσιμο, μάλλον δεν το υπολόγισαν ως ενδεχόμενο.

 Μάλλον υπερεκτίμησαν τις δυνατότητες να μπορούν ν' αρπάζουν και να εξαφανίζουν όποια τεχνογνωσία καυσίμων τους απειλούσε. Γι' αυτόν τον λόγο έκαναν ένα παράτολμο "άλμα", χωρίς να έχουν εξασφαλίσει την άμυνά τους σε όλες τις πιθανές απειλές, οι οποίες θα μπορούσαν να εκδηλωθούν εναντίον τής επιλογής τους. Όμως, ένα νέο διαφορετικό καύσιμο, σε συνδυασμό με πολλά και διαφορετικά συμφέροντα που υπάρχουν σήμερα στον Πλανήτη, είναι ένα μείγμα εκρηκτικό. Όταν ο ένας ισχυρός σε απειλεί, κάποιος άλλος ισχυρός σε θέλει σύμμαχό του και αυτό κάνει την κατάσταση ένα αμφίρροπο "ντέρμπι". Αυτή είναι η ασφάλειά σου και αυτή σήμερα είναι δυνατή, λόγω της αλλαγής τού παγκόσμιου βιομηχανικού σχεδιασμού.

Σε παλαιότερες εποχές η ελληνική τεχνογνωσία θα ήταν εξ' αρχής χαμένη για τους Έλληνες. Όπως συνέβη, για παράδειγμα, με την τεχνογνωσία τού ραντάρ. Αυτό ήταν λογικό. Κάποτε οι μόνοι ενδιαφερόμενοι για την τεχνογνωσία ενός νέου καυσίμου θα ήταν οι λεγόμενες Μεγάλες Δυνάμεις, γιατί μόνον αυτές ήταν εκβιομηχανισμένες και άρα μόνον αυτές είχαν τη δυνατότητα να το αξιοποιήσουν στο έπακρο ...Οι Μεγάλες Δυνάμεις, οι οποίες πάντα ήταν οι δήθεν "εταίροι" και "προστάτες" τής Ελλάδας.

Αν δεν άλλαζε στις ημέρες μας ο παγκόσμιος βιομηχανικός σχεδιασμός, αυτές οι Μεγάλες Δυνάμεις - δήθεν σαν "σύμμαχοι", και για το καλό τής "συμμαχίας" - θα άρπαζαν χωρίς αντίσταση την τεχνογνωσία, χωρίς να ρωτήσουν τον "προστατευόμενό" τους. Σήμερα αυτό δεν μπορεί να γίνει και αυτό είναι ασφαλές για την Ελλάδα. Σήμερα όλοι οι λαοί έχουν συμφέρον να μην "εξαφανιστεί" σε κάποιο συρτάρι αυτή η εφεύρεση. Όλοι οι λαοί είναι ενδιαφερόμενοι, γιατί όλοι έχουν βιομηχανική παραγωγή, η οποία - για λόγους ανταγωνιστικότητας, αλλά και περιβαλλοντικής ευαισθησίας - έχει την ανάγκη για μια γνώση νέου και καθαρού καυσίμου αυτού του τύπου. Άρα, η Ελλάδα είναι στοιχειωδώς ασφαλής μέσα σε αυτήν την τεράστια σύγκρουση συμφερόντων ομοίων "θηρίων".

Αυτό είναι βέβαια και το σύγχρονο ελληνικό "θαύμα". Από το "πουθενά", λοιπόν, εμφανίζεται με ρόλο καθοριστικό και ρυθμιστικό ...Ρόλο πραγματικά παγκόσμιο, ο οποίος μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία των μεγάλων κρατών. Αυτό, το οποίο λέμε, όσο ακραίο κι αν ακούγεται, δεν είναι τέτοιο. Οι Έλληνες, έχοντας κάτι ΜΟΝΑΔΙΚΟ στα χέρια τους, το οποίο επηρεάζει την ανταγωνιστικότητα των παραγωγών ομοειδών προϊόντων, μπορούν να λειτουργήσουν "καταλυτικά" ...Μπορούν να "σπρώξουν" την πορεία τής ανθρωπότητας προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Με αυτόν τον τρόπο ένα πραγματικά μικρό κράτος και ένας πραγματικά ολιγομελής λαός μπορούν να "σπρώξουν" ολόκληρη την ανθρωπότητα προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.

"Όνειρα θερινής νυκτός...", θα έλεγε κάποιος απαισιόδοξος "...Είναι δυνατόν να έχει μόνον η Ελλάδα μια τέτοια τεχνολογία;" Ο ίδιος ο Ζωγράφος σε δημόσιες δηλώσεις του μας πληροφόρησε πως το πιο πιθανό είναι να μην είναι η γνώση του μοναδική στον κόσμο. Σύμφωνα με τη δική του γνώμη - η οποία συμφωνεί με τη δική μας αρχική εκτίμηση και την οποία καταθέσαμε στην αρχή του κειμένου - οι ισχυροί έχουν ομοειδείς γνώσεις, αλλά τις αποκρύπτουν για τους λόγους που ήδη περιγράψαμε. Ακόμα όμως και εμείς να έχουμε άδικο - και η Ελλάδα να έχει πράγματι μοναδική γνώση - το πραγματικό πρόβλημα των ισχυρών δεν είναι η κατοχή αυτής της γνώσης από τους Έλληνες ...Το πρόβλημά τους είναι ότι οι Έλληνες αποκάλυψαν στην ανθρωπότητα ότι υπάρχει τέτοια γνώση.

Είτε με τον έναν είτε με τον άλλο τρόπο, μπορούν βραχυπρόθεσμα να της αφαιρέσουν την πρωτοποριακή αυτή τεχνογνωσία και άρα και τον καταλυτικό - όπως λέμε - ρόλο. Όμως, αυτό δεν έχει πλέον καμία σημασία.. Ό,τι και να γίνει, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και είναι καταστροφικό γι' αυτούς. Είτε διατηρήσει η Ελλάδα τον έλεγχο της τεχνογνωσίας είτε όχι, δεν χει καμία σημασία. Η Ελλάδα έτσι κι αλλιώς αυτό, το οποίο επέβαλε ο ρόλος της να κάνει, το έκανε ήδη ...Η Ελλάδα έπαιξε για άλλη μία φορά τον ρόλο που της αρέσει και είναι ο ρόλος τού "Προμηθέα" ...Ήδη έκανε την μη αναστρέψιμη ζημιά στο σύστημα. Γιατί; ...Γιατί, εξαιτίας ενός Έλληνα ανοίγει μια "κουβέντα", την οποία δεν ήθελε να κάνει το σύστημα ...Το σύστημα, το οποίο έχει επενδύσει στον έλεγχο του πετρελαίου, προκειμένου να ασκεί ιμπεριαλισμό.

Μέχρι τώρα "εξαφάνιζε" αυτήν την τεχνογνωσία και "παραμύθιαζε" τον κόσμο για την ακριβή υδρογονική υπόθεση, μεταθέτοντάς την στο απώτερο μέλλον ...Το ίδιο πάντα "παραμύθι". Παντού βρίσκει ανυπέρβλητα "εμπόδια" και μεγάλες δυσκολίες, τις οποίες θα λύσει μελλοντικά με μια άλλη τεχνολογία, την οποία προς το παρόν ισχυρίζεται πως δεν διαθέτει. Στην πραγματικότητα αυτό ήταν το "άλλοθί" του για να μην κάνει τίποτε και να διαιωνίζει την κατάσταση που το βόλευε.

Αγόραζε, άρπαζε ή έκλεβε όποια γνώση πλησίαζε στο μεγάλο του "μυστικό" και τα πάντα παρέμεναν στο επίπεδο που βόλευε τους ισχυρούς. Απειλούσε, τρομοκρατούσε και στα όρια σκότωνε όποιον επιχειρούσε να ανατρέψει αυτήν την κατάσταση ...Ένα θέατρο "σκιών", το οποίο τρόμαζε την ανθρωπότητα με τις ανάγκες της. Αυτή όμως η "παράσταση" - όπως και όλες οι ομοειδείς παραστάσεις, οι οιποίες βασίζονται στο ψέμα και την εξαπάτηση - δεν έχει μεγάλες αντοχές απέναντι στις απρόβλεπτες αποκαλύψεις τής αλήθειας. Αν μέσα στο σκοτάδι ανάψει έστω και στιγμιαία ένα φως, παύει το σκοτάδι αυτό να διατηρεί την αποτελεσματικότητα που είχε. Αν αποκαλυφθεί ακόμα κι ένα "ίχνος" αλήθειας, το ψέμα κλονίζεται, όσο ισχυρό κι αν είναι.

Αν ο κόσμος δει ότι το "θηρίο" που τον τρομάζει είναι "χάρτινο", το "θρίλερ" εύκολα μετατρέπεται κωμωδία και οι κραυγές τρόμου εύκολα γίνονται τρανταχτά γέλια ...Αρκεί ν' ανάψει ένα φως ...Άρα, στην περίπτωσή μας αρκεί να εμφανιστεί ΜΙΑ και μόνον μέθοδος φτηνής παραγωγής Υδρογόνου, για να καταρρεύσει το "θρίλερ" τής ενεργειακής μας "φτώχειας" ...Αυτό και έγινε και με τον Ζωγράφο ...Ο Ζωγράφος άναψε ένα "φως" και φάνηκε η γύμνια του σχεδιασμού τους ...Φάνηκε το ψέμα που καλλιεργούν, προκειμένου να εξουσιάζουν και να γίνονται πλούσιοι. Ακόμα κι αν όλες οι πατέντες που κατά καιρούς έχει εξαγοράσει το σύστημα είναι καλύτερες από τη δική του, η ζημιά έγινε πλέον, γιατί ο κόσμος είδε με τα μάτια του να παράγεται Υδρογόνο με φτηνό τρόπο ...Είδε αυτό, το οποίο μέχρι τώρα δεν μπορούσε να δει, γιατί απαγορευόταν να το δει ...Είδε ότι δεν χρειάζεται ν' ανησυχεί ούτε για τη δική του ποιότητα ζωής - που συνδέεται με την ενέργεια - ούτε με το μέλλον τού Πλανήτη - ο οποίος απειλείται από τη χρήση των ορυκτών καυσίμων—.

Αυτό και μόνον αρκεί, για να μην έχουν "άλλοθι" αυτοί, οι οποίοι απαγορεύουν την παραγωγή του υδρογόνου και εμποδίζουν την ανθρωπότητα να κάνει το επόμενο "βήμα". Αυτό και μόνον να είναι η προσφορά τού Ζωγράφου στην ανθρωπότητα, είναι αρκετό για να τον κάνει "αθάνατο" ...Να τον κάνει ένα ζωντανό "κύτταρο" του αθάνατου Προμηθέα. Εκ των πραγμάτων λοιπόν θα πρέπει το σύστημα ν' αντιδράσει ...Θα "σπρωχθεί" από έναν Έλληνα ν' αλλάξει τακτική ...Αναγκαστικά ...Άθελά του ...Αυτή είναι η ήττα του, και είναι τελεσίδικη. Δεν μπορεί το σύστημα ν' αφήσει τον Έλληνα να γίνει μονοπώλιο, αν και εφόσον έχει και το ίδιο στη διάθεσή του ανάλογη τεχνογνωσία ...και αν επιχειρήσει να τον "προσπεράσει" στον αγώνα δρόμου προς την αγορά, θα αυτοκαταστραφεί ...Αυτή είναι η "ήττα" του ...Η αποκάλυψη που θα έρθει. Αν υπάρχουν ανάλογες πατέντες κρυμμένες στα συρτάρια των πολυεθνικών τού πετρελαίου, θα πρέπει να βγουν και αν βγουν, θα καταστρέψουν αυτούς που τις έβγαλαν ...Όλα αυτά θα γίνουν, εξαιτίας ενός Έλληνα επιστήμονα.

 Έτσι κι αλλιώς λοιπόν είναι χαμένοι. Είτε εξαιτίας τής μεθόδου παραγωγής Υδρογόνου μέσω της ελληνικής πατέντας είτε μέσω των δικών τους μεθόδων, η ανθρωπότητα θα μπει στην εποχή του Υδρογόνου ...Θα μπει στην εποχή τής φτηνής ενέργειας ...Της ελεύθερης ενέργειας ...Όχι της δωρεάν ενέργειας ...Της ελεύθερης, η οποία είναι ακόμα χειρότερη για την εξουσία. Ακόμα και η δωρεάν ενέργεια δίνει στην εξουσία κάποια περιθώρια ελέγχου των ανθρώπων μέσω του εκβιασμού. Της δίνει το δικαίωμα να ελέγχει τα "δίκτυα". Μπορεί να επιλέγει, για παράδειγμα, ποιους θα "τιμωρεί" με τον αποκλεισμό τους από το "δίκτυο" και άρα τη δωρεάν παροχή ενέργειας. Μπορεί να επιλέγει ποιους θα "αποβάλλει" από την υψηλή ποιότητα ζωής, καταδικάζοντάς τους στην αθλιότητα.

Στην περίπτωση της ελεύθερης ενέργειας δεν υπάρχει αυτή η πιθανότητα. Οι άνθρωποι θα μπουν σε μια άλλη φάση τής ιστορίας τους. Θα παράγουν μόνοι τους την ενέργεια, για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Δεν θα ελέγχονται από κανέναν και δεν θα απειλούνται ούτε θα εκβιάζονται εξαιτίας των αναγκών τους. Θα είναι η πρώτη φορά μετά τη βιομηχανική επανάσταση που οι κοινωνίες θα "απελευθερωθούν" από τα "δεσμά" τους. Η "ομηρία" των κρατών και των λαών με μέσον τα πεπερασμένα αποθέματα ορυκτών καυσίμων θα λάβει τέλος ...Μια "ομηρία", η οποία ξεκίνησε από το κάρβουνο στη Βρετανία και έφτασε μέχρι τις μέρες μας με το αργό πετρέλαιο ...Μια "ομηρία", η οποία συνέδεσε - κάποτε στις ΗΠΑ του Ροκφέλερ και του Ρούσβελτ - την ενέργεια με το τραπεζικό σύστημα, δημιουργώντας το σημερινό νεοταξίτικο "θηρίο", το οποίο "ματώνει" την ανθρωπότητα. Οι ισχυροί αυτού του κόσμου, οι οποίοι έχουν "επενδύσει" σε αυτήν τη μορφή ενέργειας, αναγκαστικά θα "εξαλειφθούν" ως τέτοιοι ...Η ανθρωπότητα βαδίζει προς την απόλυτη "απελευθέρωσή" της...

Πλησιάζουμε το ΤΕΛΟΣ;

Οι σύγχρονοι Έλληνες, όπως δείχνουν καθημερινά πλέον τα πράγματα, "επιστρέφουν" πολύ πιο ισχυροί κι απ' τους αρχαίους προγόνους τους ...Σε όλους τους τομείς - όπως συνέβαινε πάντα - ...Πρωτοπόροι και πανίσχυροι όχι μόνον στον πνευματικό τομέα, αλλά και στον τεχνολογικό τομέα ...Όχι μόνον σε έναν τομέα, στον οποίο μπορεί να διακριθεί ένα άτομο μόνο του, αλλά και σε έναν τομέα όπου το απόλυτο πλεονέκτημα το έχουν τα μεγάλα κράτη, με τις μεγάλες οικονομίες και τις μεγάλες βιομηχανίες. Ανοίγουν οι Πύλες τής Κολάσεως για τους ισχυρούς αυτού του κόσμου.

Είναι απίστευτο, όμως, το πόσο "πλάκα" κάνει η ιστορία στους βαρβάρους. Η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα που "σκάει" στα μούτρα τους. Στη μεγαλύτερη επίθεση που δέχθηκε ποτέ ο αρχαίος ελληνισμός, οι βάρβαροι νικήθηκαν ολοκληρωτικά από έναν Αθηναίο στη Σαλαμίνα ...Πάνω στο "νεράκι" τής Σαλαμίνας "έσπασαν" τα "μούτρα" τους και στη συνέχεια άνοιξε ο δρόμος για τον ελληνικό θρίαμβο του μεγάλου Μακεδόνα Αλέξανδρου ...Στη Σαλαμίνα αμύνθηκε ο ελληνισμός και από τη Μακεδονία ξεκίνησε η "αντεπίθεσή" του. Το ίδιο "σενάριο" βλέπουμε να επαναλαμβάνεται και σήμερα.

Στη Σαλαμίνα σήμερα κατασκευάστηκε η "ήττα" αυτών, οι οποίοι θέλησαν - και για σύντομο χρονικό διάστημα κατάφεραν - να κατακτήσουν ολόκληρο τον πλανήτη με το "όπλο" τής ενέργειας ...Στη Σαλαμίνα η Ελλάδα "αντιστέκεται" σήμερα σε αυτήν την προέλαση των βαρβάρων ...Με το "νεράκι" τής Σαλαμίνας δοκιμάζονται οι αντοχές τους. Αν σταματήσουν εδώ την προέλασή τους, θα δουν και τη μακεδονική συνέχεια του έργου "παρακάτω". Ο Ζωγράφος είναι ο νέος "Θεμιστοκλής" τής ενέργειας ...Αυτός, ο οποίος με τη μικρή και ευέλικτη κατασκευή του θα νικήσει τα βαριά και θηριώδη τάνκερ των βαρβάρων. Η Ελλάδα για άλλη μία φορά αγωνίζεται υπέρ του συνόλου τής ανθρωπότητας, για να καταφέρει το αδύνατο. Αντιστέκεται με πάθος τώρα, που όλοι τη θεωρούν "τελειωμένη" και απολύτως νικημένη.

Γιατί είμαστε αισιόδοξοι; ...Γιατί πιστεύουμε στον Θεό ...Γιατί δεν πιστεύουμε ότι η ανθρωπότητα "τιμωρείται" από τον Θεό για αμαρτίες του παρελθόντος ....παρά εργάζεται υπό την Καθοδήγησή Του για ένα καλύτερο μέλλον ...Γιατί δεν πιστεύουμε ότι όλο αυτό το αίμα και το δάκρυ χύθηκε άνευ λόγου και σκοπού ...Γιατί πιστεύουμε στο Μυστικό Σχέδιο τού Θεού ...Γιατί πιστεύουμε σ' αυτό το οποίο μας "λένε" οι Γραφές, οι οποίες περιγράφουν με τρόπο μυστηριώδη το Σχέδιο αυτό ...Οι ιερές Γραφές όλων των θρησκειών ...Οι Γραφές των Ελλήνων ...Οι Γραφές τού χριστιανικού κόσμου, στον οποίον ανήκουν οι Έλληνες όπως κι άλλοι λαοί ...Οι Γραφές των μωαμεθανών "γειτόνων" των Ελλήνων, οι οποίοι ζουν όλους αυτούς τους αιώνες "παράλληλα" μ' αυτούς.

Όλα αυτά περιγράφουν το ίδιο πράγμα ...Περιγράφουν το τέλος και τον θρίαμβο του ανθρώπου ...Τον θρίαμβο του ανθρώπου, ο οποίος πίστεψε και βοηθήθηκε από τον Θεό. Αυτό περιγράφουν τα Ομηρικά Έπη. Αυτά είναι οι Ιερές Γραφές των αρχαίων Ελλήνων, αλλά και των σύγχρονων ...Οι Ιερές Γραφές, οι οποίες τους αφορούν ως άτομα μέσα στον δικό τους κόσμο-οίκο...Οι Γραφές, οι οποίες θέλουν τον όμοιό τους Οδυσσέα να "επιστρέφει" όταν ακριβώς παίρνονται οι αποφάσεις για την απόλυτη "ήττα" του μέσα στο Παλάτι του ...Όχι στο "παρά πέντε", αλλά και στο "και πέντε"...

...Όταν οι ξένοι άρπαγες έχουν εξασφαλίσει μια "νόμιμη" διαδικασία να αποκτήσουν το παλάτι του και είναι πλέον καθαρά στα δικά τους "χέρια" η τύχη του ...Τότε επιστρέφει ο Οδυσσέας ...Όταν δεν έχει δικαίωμα να δηλώσει συμμετοχή ούτε καν σαν Μνηστήρας και ο ίδιος ...Όταν όλα φαίνονται χαμένα ...Όταν κανένας δεν θα "πόνταρε" τίποτε πάνω του ...Τότε επιστρέφει ο μεγάλος ήρωας και λυτρωτής των Ελλήνων ...Επιστρέφει ως "γνήσιος" Έλληνας την τελευταία στιγμή - και εκτός προθεσμιών - για να αγωνιστεί με την "πλάτη στον τοίχο" ...Επιστρέφει να διεκδικήσει μια υπόθεση, η οποία για όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους είναι χαμένη ...Να κερδίσει ένα στοίχημα, το οποίο δεν θα το έπαιζε ούτε ισοβίτης.

Τα ανάλογα περιγράφονται και από τις χριστιανικές Ιερές Γραφές ...Τις Ιερές Γραφές, οι οποίες αφορούν τους Έλληνες ως λαό ανάμεσα σε ομόθρησκους λαούς ...Τις Ιερές Γραφές, οι οποίες σε αυτήν την περίπτωση περιλαμβάνονται στο Ευαγγέλιο ...Πότε επιστρέφει ο Κύριος των χριστιανικών λαών και άρα και των Ελλήνων; ...Την τελευταία στιγμή ...Κι αυτός στο "και πέντε" επιστρέφει ...Όταν ακόμα και οι "Παρθένες", οι οποίες είχαν ταχθεί να περιμένουν, θα δοκιμάζονται για την υπομονή τους και την πίστη τους ...Όταν κάποιες απ' αυτές δεν θ' αντέξουν να περιμένουν και θα αμελούν τα καθήκοντά τους ...Όταν θα έχουν χάσει την υπομονή τους και θα Τον αμφισβητούν ...Τότε θα επιστρέψει... Όταν οι μωρές Παρθένες θα ανακαλύψουν πως δεν είχαν αρκετό "λάδι" για ν' αντέξουν στην καθυστέρηση.

Οι "παρθένες" είναι οι χριστιανικοί λαοί ...Οι λαοί, οι οποίοι "περιμένουν" τον Κύριο, αλλά που έχουν το περιθώριο ο καθένας ν' αναπτύξει τη δική του ιδιαίτερη συμπεριφορά σ' ό,τι αφορά την πίστη του και βέβαια την αφοσίωσή του. Κάποιοι απ' αυτούς, χάνοντας την υπομονή τους, έχουν πάψει τον τελευταίο καιρό να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα ή να πενθούν το ΠΑΣΧΑ, γιατί δεν "βλέπουν" επιστροφή ...Κυρίως αυτοί, οι οποίοι είχαν την τάση να "διαμαρτύρονται" και να δέχονται τις απόψεις των Δαρβίνων και των Σιωνιστών τύπου Μαρξ κλπ.. Οι Έλληνες σε αυτήν τη "βιασύνη" και την αμφισβήτηση δεν συμμετείχαν ποτέ. Οι Έλληνες ήταν πάντα ανάμεσα στους ευσεβείς λαούς και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα μείνουν από καύσιμο "λάδι" ...Πόσο μάλλον τώρα, που έχουν πλέον το άπειρο "υδρογόνο" και κάποιοι άλλοι έχουν το πεπερασμένο "πετρέλαιο" - το οποίο επιπλέον ρυπαίνει - και οι οποίοι φέτος έχουν αποφασίσει να μην γιορτάσουν Χριστούγεννα.

Τα ανάλογα επίσης περιγράφονται και από τις μωαμεθανικές Ιερές Γραφές ...Τις Ιερές Γραφές, οι οποίες αφορούν τους Έλληνες μέσα στον χριστιανικό κόσμο ...με το μάτι ενός "γείτονα" ...Τις Ιερές Γραφές, οι οποίες περιγράφουν την πορεία των Ρωμιών, γιατί οι Έλληνες ήταν και είναι οι Ρωμιοί τού χριστιανισμού. Οι Ιερές Γραφές σε αυτήν την περίπτωση περιλαμβάνονται στο Κοράνι ...Το Κοράνι περιγράφει με τον ίδιο απόλυτα τρόπο τον τελικό ελληνικό θρίαμβο, ο οποίος οδηγεί σε γενική λύτρωση όλου του Κόσμου και όχι μόνον των Ελλήνων. Από τον θρίαμβο των Ελλήνων δεν θα επωφεληθούν μόνον οι Χριστιανοί, αλλά και οι ίδιοι οι πιστοί τού Αλλάχ.

Θα επιβεβαιωθεί το ΚΟΡΑΝΙ που στη Σούρα ελ Ρουμ, που αφορά τους Ρωμιούς, μάς "ανακοινώνει" τα μελλούμενα μέσα από τους στίχους του.

Σούρα (30)

ΡΩΜΙΟΙ

1) Α.Λ.Μ. (Έλιφ, Λαμμ, Μιμμ)

2) "Νικήθηκαν οι Ρωμιοί".

3) Σε μια γη πολύ κοντινή.

Αλλά αυτοί και μετά την ήττα τους σύντομα θα ξανανικήσουν.

4) Σε λίγα χρόνια όμως.

Με τον ΑΛΛΑΧ βρίσκεται η απόφαση και για (ό,τι έγινε) στο παρελθόν

και για (ό,τι θα γίνει) στο μέλλον.

Θα είναι η Ημέρα που οι Πιστοί θα χαίρονται.  

Αυτό μας λέει το Κοράνι ...Οι Ρωμιοί, όταν θα ηττηθούν, θα νικήσουν ...Μας διαβεβαιώνει ότι οι ΠΑΝΤΕΣ θα χαρούν τη νίκη τους ...Όλοι οι Πιστοί και Ευσεβείς αυτού του Κόσμου και άρα και οι Μωαμεθανοί. Πότε όμως υπάρχει πιθανότητα να χαρούν όλοι μαζί οι άνθρωποι σε αυτόν τον Πλανήτη; ...Όταν ολοκληρωθεί αυτό το οποίο ονομάζουμε Μυστικό Σχέδιο ...Όταν το σύστημα χάσει τον έλεγχο και η Ελλάδα αλλάξει τα δεδομένα ...Τότε θα έχουμε εξελίξεις ...Η Ελλάδα θα πραγματοποιήσει τη μεγαλύτερη δωρεά που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στην ιστορία τού Κόσμου ...Τη μεγαλύτερη δωρεά ανθρώπων σε ανθρώπους ...Τη μόνη δωρεά που μπορεί να συγκριθεί με τη Δωρεά του Θεού ...Ο μεγαλύτερος "κατακλυσμός" από την εποχή τής Δημιουργίας ...Ο μεγαλύτερος "κατακλυσμός" γνώσης όλων των τύπων και ειδών. Η Ελλάδα θα δώσει στην ανθρωπότητα καί "ενέργεια" να "ζήσει", αλλά και ενέργεια για να ζήσει.

Η Ελλάδα θα "λάμψει", όπως ο ΗΛΙΟΣ τού Υδρογόνου

Ε Λ Λ Α Σ  =   Φ Ω Σ

Η ανθρωπότητα θα βγει επιτέλους από το "σκοτάδι".

Καλά ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ σε όλον τον ΚΟΣΜΟ.

Τραϊανού Παναγιώτης

Δημιουργός της Θεωρίας του Υδροχόου

ΥΓ.

Για την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία τού Υπουργείου Εθνικής Άμυνας επιφυλάσσομαι να εκφράσω την άποψή μου, γιατί δεν έχω "εικόνα" του τι συμβαίνει. Ούτε τους είδα ούτε τους άκουσα, ώστε να τους κρίνω τόσο σε επίπεδο συμπεριφορών όσο και σε επίπεδο λόγων. Έχω μια κατ' αρχήν καλή εντύπωση για τις προθέσεις τους, αλλά θα περιμένω να δω τις εξελίξεις. Επιφυλάσσομαι, γιατί δεν έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στα τελευταία κολλητηλίκια με το Ισραήλ ...Ειδικά μετά τις καταγγελίες για τους S300.

Παραμένω όμως καχύποπτος. Γιατί; ...Γιατί το Υπουργείο Άμυνας, το οποίο διαπίστωσε όλη αυτήν την "αξία", δεν έκανε μια αντίστοιχης αξίας ενημερωτική "καμπάνια" για να βοηθήσει την εφεύρεση να γίνει γνωστή στο κοινό και να αποκτήσει καλύτερη "άμυνα" ...Δεν είδα να εξαντλούν την επιρροή τους στα ΜΜΕ, προκειμένου να κάνουν γνωστή αυτήν την εξέλιξη. Προς το παρόν ας προσέχουν τι θα κάνουν με τα θέματα των πατεντών και των δωρεών τού Ζωγράφου, γιατί υπάρχει μεγάλος κίνδυνος ...Υπάρχει κίνδυνος να θεωρηθεί η πατέντα κρατική περιουσία και να περάσει με συνοπτικές διαδικασίες στα χέρια των δανειστών ...Υπάρχει περίπτωση να τη δούμε σε κανένα εκπτωτικό "ράφι" τού ΤΑΙΠΕΔ μαζί με στρατόπεδα και άλλα στρατιωτικά περιουσιακά στοιχεία.

Σε αυτήν τη φάση, δηλαδή, είναι καλύτερα να δοθεί το ποσοστό αυτό, -το οποίο θέλει ο Ζωγράφος να κάνει δωρεά στο Υπουργείο Άμυνας-, σε ένα ιδιωτικού δικαίου ίδρυμα, το οποίο θα ιδρυθεί γι' αυτό τον σκοπό, ώστε να μην μπορεί να γίνει η πατέντα "λεία" των δανειστών ...Ένα ίδρυμα αυτόνομο - το οποίο δεν θα ανήκει στο Υπουργείο Άμυνας - , το οποίο θα εμφανίζεται ως ιδιώτης ιδιοκτήτης τής δωρεάς τού Ζωγράφου και το οποίο θα έχει ως καταστατικό του στόχο να "ευεργετεί" τον ελληνικό στρατό. Στο μεταξύ θα περιμένω να καταλάβω ποιοι ήταν αυτοί, οι οποίοι "έσπρωξαν" το Υπουργείο Άμυνας σε αυτόν τον εναγκαλισμό με την "πατέντα" ...Να μάθω - λόγου χάρη - και τις προθέσεις των δανειστών σε αυτό το θέμα. Έχει μεγάλη σημασία η αποκάλυψη αυτών των προθέσεων, εφόσον - με βάση τη λογική - αυτός ήταν ο μόνος τρόπος να βάλουν "χέρι" σε μια ιδιωτική "πατέντα".

Περιμένω επίσης να μάθω νέα και από την ισραηλινή "πατέντα". Πολύ περίεργο μου φαίνεται το γεγονός ότι το στρατοκρατικό Ισραήλ με τα τεράστια μέσα που διαθέτει κάλεσε δήθεν μια ιαπωνική εταιρεία για συνεργασία. Αυτοί, οι οποίοι δεν μοιράζονται ούτε την "αρρώστια" τους, έχουν πρόθεση να μοιραστούν ένα τέτοιο κολοσσιαίας αξίας στρατηγικό μυστικό; Γιατί; ...Για να "μοιραστούν" το κόστος τής εξέλιξης; Αυτοί, οι οποίοι αγοράζουν ή κλέβουν ό,τι τεχνογνωσία υπάρχει στον κόσμο, πήγαν και μοιράστηκαν με ξένους τη δική τους; Είχε δηλαδή το Ισραήλ απόρρητη τεχνογνωσία υψίστης εθνικής σημασίας και του έλλειπαν τα χρήματα; ...Έλλειπαν τα χρήματα από τους Εβραίους και μοιράστηκαν με τρίτους ένα κολοσσιαίας στρατηγικής και οικονομικής αξίας "μυστικό"; ...Περίεργα πράγματα.