Army researcher Anthony J. Roberts inflates a balloon with hydrogen produced from a chemical reaction between water and an aluminum nanomaterial powder discover at the U.S. Army Research Laboratory at Aberdeen Proving Ground, Maryland. (U.S. Army photo by David McNally) ABERDEEN PROVING GROUND, Md. (July 24, 2017) -- Army scientists and engineers recently made a discovery. An aluminum nanomaterial of their design produces high amounts of energy when it comes in contact with water, or any liquid containing water.
During routine materials experimentation at the U.S. Army Research Laboratory, a team of researchers observed a bubbling reaction when adding water to a nano-galvanic aluminum-based powder.
"We all as a team were very excited and ecstatic that something good had happened," said Dr. Anit Giri, a physicist with the lab's Weapons and Materials Research Directorate.
The team further investigated and found that water — two molecules of hydrogen and one of oxygen — splits apart when coming into contact with their unique aluminum nanomaterial.
The reaction surprised the researchers, but they soon considered its potential implications for future power and energy applications.
"The hydrogen that is given off can be used as a fuel in a fuel cell," said Scott Grendahl, a materials engineer and team leader. "What we discovered is a mechanism for a rapid and spontaneous hydrolysis of water."
Scientists have known for a long time that hydrogen can be produced by adding a catalyst (a substance that increases a chemical reaction rate) to aluminum. But these methods take time, elevated temperature, added electricity, and/or toxic chemicals such as sodium hydroxide, potassium hydroxide, or acid.
"In our case, it does not need a catalyst," Giri said. "Also, it is very fast. For example, we have calculated that one kilogram of aluminum powder can produce 220 kilowatts of energy in just three minutes."
That metric doubles if you consider the amount of heat energy produced by the exothermic reaction, he said.
"That's a lot of power to run any electrical equipment," Giri said. "These rates are the fastest known without using catalysts such as an acid, base or elevated temperatures."
The team demonstrated a small radio-controlled tank powered by the powder/water reaction. Moments after mixing the powder with to a small amount of water, a bubbling reaction produced a great deal of hydrogen, which was then used to power the model around the laboratory.
"We just take our material, put it in the water and the water splits down into hydrogen and oxygen," Grendahl said.
Grendahl said the discovery is dramatic in terms of what can be achieved.
"There are other researchers who have been searching their whole lives and their optimized product takes many hours to achieve, say 50 percent efficiency," Grendahl said. "Ours does it to nearly 100 percent efficiency in less than three minutes."
Additionally, since the nanomaterial powder has the potential to be 3-D printed, researchers envision future air and ground robots that can feed off of their very structures and self-destruct after mission completion.
Researchers said one possible application of the discovery that may help future Soldiers is the potential to recharge mobile devices for recon teams.
"These teams are out for a short number of days, three to five days, and a lot of that depends not only on their food supplies, but on how long their supplies last in terms of their equipment and right now that stems from lithium batteries," Grendahl said. "If we can recharge those batteries, they can stay out longer."
Giri said the Army Research Laboratory is all about giving Soldiers the advantage.
"We work here to help our Soldiers," Giri said. "That is our sole aim. This material we have developed will do so."
The next steps are to document the discovery with scholarly papers and intellectual property protections, some of which are ongoing, and to coordinate further applications with scientists and engineers across the laboratory.
"We all feel pretty good that this can contribute to a new kind of research to generate power at ease and at will," Giri said. "I come to work every day excited and enthusiastic."
The U.S. Army Research Laboratory, currently celebrating 25 years of excellence in Army science and technology, is part of the U.S. Army Research, Development and Engineering Command, which has the mission to provide innovative research, development and engineering to produce capabilities that provide decisive overmatch to the Army against the complexities of the current and future operating environments in support of the joint warfighter and the nation. RDECOM is a major subordinate command of the U.S. Army Materiel Command. „The important aspect of the approach is that it lets you make very compact systems. That would be very useful for systems which need to be very light or operate for long periods on hydrogen, where the use of hydrogen stored in a cylinder is prohibitive“, so Anthony Kucernak, ein Experte für Brennstoffzellen vom Imperial College London, gegenüber der Zeitschrift New Scientist.
Wasserstoff könnte die Antwort auf die Versuche der Menschheit sein, sich von fossilen Brennstoffen zu lösen. Das Problem: Für die Gewinnung von Wasserstoff ist ein relativ hoher Energieaufwand nötig, was die Nutzung des Stoffes als Treibstoff schwieriger macht. Die Wissenschaft arbeitet daher kontinuierlich an neuen Methoden, mit denen die Wasserstoffgewinnung effizienter abläuft. Wer den Film „Der Marsianer“ gesehen hat, der wird sich an eine Szene erinnern, in der der auf dem Mars zurückgelassene Astronaut Mark Watney aus einem Wasserstoff-Treibstoff Wasser gewinnt. Forscher des US Army Proving Ground Research Laboratory haben nun eine Methode entwickelt, bei der dieser Prozess umgekehrt wird, ohne dass dazu viel Energie benötigt wird.
Die Forscher der US Army ließen es sich natürlich nicht nehmen, die Methode auf eine Art und Weise zu demonstrieren, die ihnen entspricht.Foto: David McNally / U.S. Army
Wasserstoff-Reaktion ohne großen Energieaufwand
Die Wissenschaftler machten während der Entwicklung einer starken Aluminium-Legierung eine erstaunliche Entdeckung: Wasser, das mit der Legierung in Kontakt kam, begann ein Gas zu entwickeln, das sich als Wasserstoff entpuppte. Die Reaktion ist ungewöhnlich. Normalerweise oxidiert Aluminium beim Kontakt mit Wasser und bildet eine Art Schutzschicht, die weitere Reaktionen verhindert. Die von den Wissenschaftlern beobachtete Reaktion jedoch lief einfach weiter, solange es genügend Nachschub an Wasser gab. Möglicherweise sind die Forscher durch Zufall auf eine portable und energieeffiziente Methode zur Herstellung von Wasserstoff gestoßen.
Dank der neuen Aluminium-Legierung könnte Wasserstoff sozusagen unterwegs bei Bedarf gewonnen werden. Dies würde Wasserstoff-Brennstoffzellen deutlich attraktiver machen, da es nicht mehr nötig wäre, Wasserstoff unter Druck zu transportieren. Der benötigte Treibstoff könnte einfach unterwegs hergestellt werden – alles, was dazu nötig wäre, wäre ein Tank voller Wasser und ein paar Aluminium-Stücke.
Fast 100 Prozent Effizienz
Vorherige Versuche mit Aluminium-Wasser-Reaktionen waren immer auf einen Katalysator oder hohe Temperaturen angewiesen und zudem vergleichsweise langsam. Die Effizienz der Reaktionen lag bei maximal 50 Prozent und es dauerte Stunden, bis genug Wasserstoff gewonnen werden konnte. Die Methode, über die die Army-Forscher stolperten, ist deutlich schneller und erreicht eine Effizienz von nahezu 100 Prozent.
Und besser noch: Die Legierung ist relativ einfach, günstig und ohne viel Energieaufwand herzustellen. Als Ausgangsmaterial werden lediglich ein paar Aluminium-Abfälle benötigt.
Methode könnte Wasserstoff zum Durchbruch verhelfen
Wasserstoff wird seit längerem als eine Alternative zu fossilen Brennstoffen gehandelt. Bisher konnte sich Wasserstoff als Treibstoff aber nicht durchsetzen. Nicht nur, dass die Gewinnung des Stoffes ein energiehungriger Prozess ist, Wasserstoff kann auch nur unter Druck transportiert werden. Die neue Legierung hat das Potential, einige der Probleme mit Wasserstoff aus der Welt zu räumen.
Die Forscher der US Army glauben, dass der Prozess hochskaliert und in Brennstoffzellen verwendet werden kann. Im nächsten Schritt wollen sie die Methode im praktischen Einsatz testen.
Σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε μέσα από μια συνεργασία ελληνικής εταιρίας με βιομηχανία στην Κίνα, ενώ χρειάστηκαν τρία χρόνια, ώστε να ετοιμαστεί ένα τελικό προϊόν και τελικά να παρουσιαστεί για πρώτη φορά στους χώρους της 82ης ΔΕΘ.
Ο λόγος για το διθέσιο ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητο, με την ονομασία Ecocar, που «είναι σε γραμμή παραγωγής και όχι πρωτότυπο, καρπός συνεργασίας Ελλήνων και Κινέζων επιχειρηματιών, ενώ ήδη πωλείται στην ελληνική αγορά», όπως τόνισε μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΑΠΕ- ΜΠΕ, Πρακτορείο 104,9 FM o υπεύθυνος της εταιρίας Ecosun, Γιώργος Καζαντζίδης.
Η ελληνική εταιρεία είναι εκείνη που συμμετείχε στη διαδικασία εξέλιξης και δημιουργίας «του ηλεκτρικού τμήματος του οχήματος σε ότι αφορά τις ειδικές μπαταρίες, τους ελεγκτές και τα σχετικά υποσυστήματα του ηλεκτρικού τμήματος» του αμιγώς ηλεκτρικού διθέσιου οχήματος.
Με δυνατότητα μεταφοράς δύο ατόμων, το μικρό αυτοκίνητο έχει ήδη πάρει έγκριση για την Ελλάδα και την Ευρώπη, ενώ -σύμφωνα με τον κ.Καζαντζίδη- ήδη έχουν ταξινομηθεί τα πρώτα οχήματα στην ελληνική αγορά.
«Πρόκειται για δύο διαφορετικά οχήματα, το ένα από τα οποία είναι ένα όχημα πόλης, που παίρνει άδεια κυκλοφορίας ως τετράτροχο Ι.Χ αυτοκίνητο και το άλλο κυκλοφορεί στην κατηγορία των μοτοποδηλάτων» εξηγεί, με το ένα όχημα «να διαθέτει κινητήρα low speed και ισχύ 3KW και το έτερο να ανήκει στην κατηγορία των high speed με τελική ταχύτητα έως και 80 χλμ/ώρα».
Τα μοντέλα που έχουν προκύψει από την ελληνοκινεζική συνεργασία είναι κυρίως αυτοκίνητα πόλης, που έχουν ενσωματωμένο ειδικό φορτιστή και «με μια μέση ταχύτητα 40χλμ/ώρα μπορούν να κινηθούν για 100 έως και 120 χιλιόμετρα» σύμφωνα με τους δημιουργούς του.
Με τη χρήση των ειδικών φορτιστών που υπάρχουν σε δημόσιους χώρους δε, «θα μπορεί κάποιος να το φορτίσει εάν φτάσει για παράδειγμα από τη Θεσσαλονίκη στην Καβάλα σε έναν φορτιστή ταχείας φόρτισης, μέσα σε λεπτά, στο 80% της χωρητικότητας της μπαταρίας».
Για να «γεμίσει» με ενέργεια από μια κανονική παροχή ηλεκτρισμού στο 100% ένα όχημα, «χρειάζεται από έξι έως οκτώ ώρες» αναφέρει ο κ. Καζαντζίδης, που σημειώνει πως «με μήκος μικρότερο από δύο μέτρα και εικοσιπέντε εκατοστά για τα ηλεκτρικά διθέσια αυτοκίνητα και πλάτος ένα μέτρο και τριάντα εκατοστά, μειώνονται τα μεγάλα οχήματα στο κέντρο μιας πόλης».
Σημαντική εξέλιξη πάντως, σύμφωνα με τον κ. Καζαντζίδη, σε ό,τι αφορά τη χρήση αμιγώς ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην Ελλάδα, θα είναι η δημιουργία δικτύων φόρτισης σε δημόσιους χώρους.
Πού φορτίζει
«Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε πως έχουν εγκριθεί και αδειοδοτηθεί 120 σταθμοί στην Αθήνα, γίνονται κινήσεις και για τη Θεσσαλονίκη και αναμένεται να δημιουργηθούν και σε άλλες πόλεις της χώρας, ώστε όσοι διαθέτουν ηλεκτρικά οχήματα από πιο μακρινούς προορισμούς να έχουν τη δυνατότητα να βρεθούν σε αστικά κέντρα και να εξυπηρετούνται με γρήγορη φόρτιση και όχι μόνο την κανονική» κατέληξε.
Σύμφωνα με το άρθρο του Rise Earth: Ο Νίκολα Τέσλα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα μυαλά όλων των εποχών και θεωρείται ότι είναι ο πατέρας του 21ου αιώνα. Υπάρχουν φήμες ότι ο Τέσλα έλαβε τις εφευρέσεις του από Εξωγήινες πηγές. Aυτός ήταν ο κύριος λόγος που σε κάθε βήμα του ο Τέσλα ήταν υπό την παρακολούθηση της ελίτ;
Κρυμμένα σε κοινή θέα
Πολλές συσκευές που χρησιμοποιούμε σήμερα περιέχουν τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, τις ιδέες, τις έννοιες του Τέσλα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα ότι ο Τέσλα είναι πίσω από αυτές τις εφευρέσεις. Ωστόσο, σπάνια ακούμε να αναφέρεται το όνομά του, ιδιαίτερα στα σχολικά βιβλία. Η ιδιοφυΐα του ήταν συχνά υπερβολική τόσο για τους απλούς ανθρώπους όσο και για την ελίτ. Από τραπεζίτες, όπως ο JP Morgan μέχρι πολιτικοί, αντίζηλοι, επιστήμονες και άλλοι, είχαν ως στόχο να τον σταματήσουν, όχι μόνο από το να παραδώσει αυτές τις εφευρέσεις στην ανθρωπότητα αλλά και να τις κλέψουν κρατώντας τες ταυτόχρονα μακριά από το κοινό.
Η έρευνά του ήταν μια απειλή για ό,τι η ανθρωπότητα επιτρεπόταν να γνωρίζει. Θα μπορούσε να υπάρχει κάτι κρυφό για τον Τέσλα, το οποίο θα ήταν μια ακόμη μεγαλύτερη απειλή;
Η είσοδος του Τέσλα σε αυτόν τον κόσμο
Η γέννηση του Tesla αναφέρεται σε πολλές ιστορίες, ιδιαίτερα στην περιοχή των Βαλκανίων. Ο Τέσλα γεννήθηκε στις 10 του Ιούλη του 1856 σε ένα χωριό εκεί που ήταν τότε η Αυστρο-ουγγρική αυτοκρατορία, στην σύγχρονη Κροατία. Η μητέρα του είχε τη βοήθεια μιας μαίας εκείνη τη νύχτα, που ο Νίκολα ήταν έτοιμος να γεννηθεί. Υπήρχαν αμείλικτες βροντές έξω. Η ιστορία συνεχίζει λέγοντας ότι η μαία ήταν πολύ φοβισμένη, αλλά η μητέρα του Τέσλα της είπε να μην φοβάται και ότι το παιδί της θα είναι ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο. Όταν η μαία άρχισε να συνηθίζει τους αμείλικτους κεραυνούς έξω από το σπίτι, ρώτησε τη μητέρα του Τέσλα πώς ήξερε ότι το μωρό θα είναι ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο. Η μητέρα του Τέσλα απάντησε ότι δεν ήξερε το πώς, αλλά απλώς το ήξερε.
Η γέννησή του ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση διότι ο Τέσλα κυριολεκτικά έπαιζε με τους κεραυνούς στα πειράματά του και γεννήθηκε κατά τη διάρκεια παρόμοιων περιστάσεων. Ακριβώς όπως η μητέρα του ήξερε ότι το παιδί της θα γίνει ένα σημαντικό πρόσωπο, ο Τέσλα απλώς ήξερε τι να κάνει και δημιουργούσει πλήρεις συσκευές στο μυαλό του πριν από τα πειράματα. Ένα άλλο ενδιαφέρον πράγμα είναι ότι ο πατέρας του ήταν ένας Σέρβος Ορθόδοξος ιερέας και ο γιος του δεν ήταν τίποτε άλλο σαν τον πατέρα του, όσον αφορά την κατανόηση του σύμπαντος.
Ο Τέσλα γεννήθηκε επίσης σε μια περιοχή που δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστή για τίποτα εκείνη τη στιγμή. Εάν πιστέψουμε πολλούς οπαδούς του Τέσλα, ότι ο ίδιος ήταν ένας εξωγήινος που ενσαρκώθηκε σε αυτόν τον κόσμο, το ερώτημα είναι γιατί επέλεξε την οικογένεια και την περιοχή για τη γέννηση του και γιατί υπήρχε μια τέτοια καταιγίδα, ενώ γεννιόταν.
Η περίοδος κατά την οποία ο Τέσλα γεννήθηκε συνέπεσε με την παλιά Ζοχαρική προφητεία για το άνοιγμα των πυλών της σοφίας πάνω στη γη. Συμπτωματικά, ο Αϊνστάιν γεννήθηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, επίσης. Η παιδική ηλικία του Τέσλα
Η «ιδιοφυΐα που άναψε τον κόσμο», όπως κάποιοι τον αποκαλούν, είδε ένα τρομερό ατύχημα στην ηλικία των επτά. Το 1863 ο αδελφός του Danijel Tesla σκοτώθηκε σε ατύχημα ιππασίας. Ο Τέσλα ήταν σε κατάσταση σοκ και αναφέρθηκε ότι άρχισε να βλέπει οράματα. Πολλοί άνθρωποι έχουν πει ότι ο Tέσλα υπέστη διά βίου ψυχική ασθένεια που προκλήθηκε από την απώλεια του αδελφού του. Μια πιο λογική εξήγηση είναι ότι αυτό το σοκ λειτούργησε ως έναυσμα στο μυαλό του Tesla (όπως συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους που γίνονται μάρτυρες τρομερων πράγματων) και ότι τον προετοίμασε με μοναδικό τρόπο με το μυαλό του.
Η ζωή του Τέσλα ήταν πολύ δραματική. Σε νεαρή ηλικία έδειξε την ανωτερότητα του μυαλού του και γοητευόταν με τις καταιγίδες και τους κεραυνούς. Είναι πιθανό ότι αυτό προκλήθηκε επίσης από τις εντυπώσεις της καταιγίδας, όταν γεννήθηκε. Ο Νίκολα ήταν γοητευμένος με την ηλεκτρική ενέργεια και απολύτως αποφασισμένος ότι θα αξιοποιούσει τη δύναμη του σύμπαντος για να βοηθήσει την ανθρωπότητα.
Οι λήψεις του Tέσλα
Το 1882, η ιδέα ενός κινητήρα χωρίς ψήκτρες AC απλά ήρθε σ 'αυτόν καθώς περπατούσε. Σχεδίασε τις εικόνες στην άμμο. Αυτή είναι η πρώτη ιστορία για το πώς θα έπρεπε απλώς μια ιδέα σε μια στιγμή, πως δημιουργούσε το σύνολο του σχεδιασμού στο κεφάλι του και στη συνέχεια απλώς να αρχίσει να τη δημιουργεί από την αρχή.
Όταν ο Τέσλα μετακόμισε στη Νέα Υόρκη το 1884, προσελήφθη ως μηχανικός στην έδρα του Τόμας Έντισον. Ο Έντισον είχε εντυπωσιαστεί με τον Τέσλα και του είπε ότι του θα δώσει 50 χιλιάδες δολάρια για ένα καλύτερο σχεδιασμό του δυναμό DC. Ο Τέσλα πειραματίστηκε για μήνες. Ωστόσο, όταν παρουσίασε τη λύση του, ο Έντισον δεν του έδωσε τα χρήματα και ο Τέσλα παραιτήθηκε.
Ο Τέσλα στη συνέχεια αποφάσισε να δουλέψει μόνος και οι ιδέες συνέχισαν να του έρχονται η μια μετά την άλλη. Το 1887 και 1888 του χορηγήθηκαν περισσότερα από 30 διπλώματα ευρεσιτεχνίας για τις εφευρέσεις του. Ο George Westinghouse, σημαντικός ανταγωνιστής του Edison, ενδιαφέρθηκε πολύ για το έργο του Τέσλα. Αυτό που ακολούθησε είναι μία από τις μεγαλύτερες και πιο παράξενες ιστορίες όλων των εποχών.
Ο Τέσλα συνέχισε να δημιουργεί όλο και περισσότερο, να κοιμάται μόλις δύο ώρες τη νύχτα. Έμενε ξύπνιος 22 ώρες την ημέρα, λαμβάνοντας έναν υπνάκο 15-20 λεπτών κάθε τέσσερις ώρες. Αυτό ξεκίνησε όταν ήταν πολύ νέος. Όταν σπούδαζε στο Graz, στην Αυστρία, ο Tesla έγινε πολύ καλός στο να παίζει μπιλιάρδο. Μερικές φορές έπαιζε περισσότερο από 48 ώρες συνεχόμενα. Επίσης, μια φορά ο Τέσλα εργάστηκε στο εργαστήριο του επί 84 ώρες χωρίς ανάπαυση ή ύπνο.
Για τους ανθρώπους γύρω του αυτό ήταν απλώς απίστευτο. Ο Τέσλα είχε ασυνήθιστα ποσά ενέργειας και είχε πλήρη σχέδια σε μια στιγμή. Όλα αυτά και πολλά περισσότερα οδηγούν σε δύο πιθανά συμπεράσματα:
1. Ο Τέσλα ήταν Εξωγήινος ή
2. Ο Τέσλα μπορούσε να επικοινωνεί με Εξωγήινους και αόρατους κόσμους και κάπως έτσι έπαιρνε τις ιδέες και την ενέργειά του.
Πιθανώς το πιο διάσημο απόσπασμα του Τέσλα, όσον αφορά στην επικοινωνία του με άλλες σφαίρες είναι:
"Το μυαλό μου είναι μόνο ένας δέκτης. Στο σύμπαν υπάρχει ένας πυρήνας απ' τον οποίο αποκτούμε γνώσεις, δύναμη και έμπνευση. Δεν έχω διεισδύσει στα μυστικά αυτού του πυρήνα, αλλά ξέρω ότι υπάρχει"
Ο Τέσλα δήλωνε ανοιχτά ότι ο εγκέφαλός του ήταν ένας δέκτης και ότι η γνώση του ήρθε από έναν πυρήνα. Προσπαθούσε να καλύψει το γεγονός ότι ο ίδιος είχε επικοινωνία με εξωγήινη φυλή ή αυτό που πολλοί λένε ότι ήταν ένα μέρος της; Είναι πιθανό, αλλά είναι σίγουρα πολύ πιο εύκολο να εξηγήσει την απίστευτη δουλειά του στο κοινό με τον τρόπο αυτό, λέγοντας ότι έκανε κάτι για το οποίο ο Ντα Βίντσι και ο Αϊνστάιν ήταν επίσης διάσημοι - για την επικοινωνία με άλλους κόσμους.
Ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον απόσπασμα:
"Η μέθοδος μου είναι διαφορετική. Δεν βιάζομαι σε πραγματική εργασία. Όταν έχω μια νέα ιδέα, μπορώ να ξεκινήσω αμέσως την υλοποίηση στην φαντασία μου και να κάνω βελτιώσεις και να λειτουργήσω τη συσκευή στο μυαλό μου. Όταν έχω προχωρήσει τόσο πολύ ώστε να ενσωματώσω τα πάντα στην εφεύρεση μου, κάθε πιθανή βελτίωση που μπορώ να σκεφτώ και όταν δεν βλέπω κάποια βλάβη οπουδήποτε, τότε βάζω σε συγκεκριμένη μορφή το τελικό προϊόν του εγκεφάλου μου"
Η όλη διαδικασία εξηγεί με τα λόγια του, μια εφεύρεση του εγκεφάλου του, χωρίς σχέδιο, πειράματα, κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν μόνο να ονειρεύονται, αλλά και ήταν τόσο φυσικό για τον Τέσλα. Ήταν δυνατόν να επικοινώνησε με εξωγήινους, άλλες σφαίρες, τον πυρήνα, όπως αυτός τον ονόμαζε;
Ευφυή ηλεκτρικά σήματα από το διάστημα
Ο Νίκολα Τέσλα έχτισε ένα εργαστήριο στο Colorado Springs, του Κολοράντο, το 1899, για να πειραματιστεί με ηλεκτρικό ρεύμα υψηλής συχνότητας και άλλα φαινόμενα. Σε αυτό το εργαστήριο έλαβε και κατέγραψε κοσμικά ραδιοκύματα με τα ευαίσθητα όργανα του. Ο ίδιος ανακοίνωσε ότι έλαβε εξωγήινα ραδιοσήματα. Η επιστημονική κοινότητα το 1899 δεν τον πίστεψε, γιατί η γνώση των κοσμικών ραδιοσημάτων δεν υπήρχε εκείνη τη στιγμή.
Εδώ είναι τι είπε ο ίδιος ο Τέσλα για τα σήματα:
"Δεν μπορώ ποτέ να ξεχάσω την πρώτη αίσθηση που βίωσα όταν ξημέρωσε επάνω μου και είχα παρατηρήσει κάτι, ενδεχομένως, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την ανθρωπότητα. Ένιωσα σαν να ήμουν παρών κατά τη γέννηση μιας νέας γνώσης ή την αποκάλυψη μιας μεγάλης αλήθειας. Οι πρώτες μου παρατηρήσεις με τρομοκράτησαν θετικά καθώς υπήρχε σ 'αυτές κάτι το μυστηριώδες, για να μην πω υπερφυσικό και ήμουν μόνος στο εργαστήριο μου το βράδυ, αλλά την εποχή εκείνη η ιδέα ότι αυτές οι διαταραχές είναι έξυπνα ελεγχόμενα σήματα δεν είχε ακόμα παρουσιαστεί στον εαυτό μου. Οι αλλαγές που παρατήρησα λάμβαναν χώρα περιοδικά και με μια τέτοια σαφή υπόδειξη του αριθμού και της τάξης που δεν ήταν ανιχνεύσιμες σε οποιαδήποτε αιτία γνωστή σε μένα. Ήμουν εξοικειωμένος, βέβαια, με τέτοιες ηλεκτρικές διαταραχές παραγόμενες από τον ήλιο, το Βόρειο Σέλας και τα ρεύματα της γης και ήμουν τόσο βέβαιος, όπως θα μπορούσα να είμαι για κάθε γεγονός, ότι αυτές οι διαφορές δεν οφείλονταν σε καμία από αυτές τις αιτίες. Η φύση των πειραμάτων μου απέκλειε το ενδεχόμενο οι αλλαγές να παράγονται από ατμοσφαιρικές διαταραχές, όπως έχει απερίσκεπτα υποστηριχθεί από κάποιους. Ήταν κάποτε αργότερα, όταν η σκέψη άστραψε κατά τη γνώμη μου ότι οι διαταραχές που είχα παρατηρήσει μπορεί να οφείλονταν σε ευφυή έλεγχο. Αν και δεν θα μπορούσα τότε να αποκρυπτογραφήσω το νόημά τους, ήταν αδύνατο για μένα να σκεφτώ ότι ήσαν εντελώς τυχαίες. Το συναίσθημα ήταν συνεχώς ότι ήμουν ο πρώτος που άκουσε τον χαιρετισμό του ενός πλανήτη στον άλλο. Μια αιτία υπήρχε πίσω από αυτά τα ηλεκτρικά σήματα"
Είναι πολύ αποκαλυπτικό ότι ο Τέσλα δήλωσε ανοιχτά ότι είχε την αίσθηση ότι ήταν ο πρώτος που άκουγε το χαιρετισμό του ενός πλανήτη στον άλλο. Εδώ ο Τέσλα το πήγε παρακάτω και αντικατέστησε τον πυρήνα που είχε αναφέρει, με την απευθείας σύνδεση με την εξωγήινη ζωή. Φαίνεται ότι για ένα ανοικτόμυαλο πρόσωπο δεν μπορεί να γίνει περισσότερο σαφής.
Εκείνη την εποχή, διακεκριμένοι επιστήμονες είχαν συμπεράνει ότι ο Άρης είναι ένα πιθανό καταφύγιο ευφυούς ζωής στο ηλιακό μας σύστημα και ο Τέσλα αρχικά πίστευε ότι τα σήματα μπορεί να προέρχονται από τον κόκκινο πλανήτη. Θα αλλάξει αργότερα αυτή την άποψη, καθώς έγινε πιο έμπειρος στη μετάφραση των μυστηριωδών σημάτων. Κοντά στο τέλος της ζωής του, ο Τέσλα είχε αναπτύξει πολλές εφευρέσεις που υποτίθεται ότι θα μπορούσαν να στείλουν ισχυρά ποσά ενέργειας σε άλλους πλανήτες.
"Τα σήματα είναι πολύ ισχυρά για να έχουν διανύσει την μεγάλη απόσταση από τον Άρη στη Γη", έγραψε ο Τέσλα. "Έτσι είμαι αναγκασμένος να παραδεχτώ στον εαυτό μου ότι οι πηγές του πρέπει να προέρχονται από κάπου στο κοντινό χώρο ή ακόμη και το φεγγάρι. Είμαι βέβαιος, ωστόσο, ότι τα πλάσματα που επικοινωνούν μεταξύ τους κάθε βράδυ, δεν είναι από τον Άρη, ή, ενδεχομένως, από κάθε άλλο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος".
Ο Τέσλα είπε ότι αναβόσβηνε, κάποιο είδος φωτός και τότε ήρθαν οι ιδέες του. Ποτέ δεν είπε ότι οι εικόνες στο μυαλό του ήταν ολογραφικές, αλλά ορισμένοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι ήταν ακριβώς αυτό που συνέβαινε στο μυαλό του. Μπορεί να ήταν παρόμοιο με αυτό που οι υπολογιστές κάνουν σήμερα όταν δημιουργούν μοντέλα, τα περιστρέφουν και αναλύουν όλες τις δυνατότητες που απαιτούνται για να ολοκληρωθεί το έργο.
Ο Τέσλα έγραψε επιστολές σε φίλους στους οποίους μίλησε για τα μυστηριώδη σήματα. Ήταν πεπεισμένος ότι η επικοινωνία του ήταν με εξωγήινους. Ο Τέσλα δεν ήταν πολύ δημοφιλής εκείνες τις μέρες και πολλές εφημερίδες τον χλεύασαν λέγοντας ότι ήταν σε επαφή με κάποιο είδος του διαστημικής ευφυΐας. Ότι έγραψε ο τύπος ήταν σχεδόν βέβαιο ότι διετάχθει από εκείνους που δεν ήθελαν τον Τέσλα να πετύχει ως προς τις προθέσεις του. Έτσι, υπήρχε καλύτερος τρόπος για να τον μειώσουν από το να πουν ότι ήταν ένας τρελός επιστήμονας που νόμιζε ότι ήταν σε επαφή με εξωγήινους; Λειτουργεί συχνά στη λεγόμενη σύγχρονη εποχή μας, γι 'αυτό σίγουρα και λειτούργησε πριν από ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η πρώτη καθαρή ενέργεια
Όταν μιλάμε για τον Τέσλα, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τον πύργο που βρισκόταν στο Long Island της Νέας Υόρκης. Ο πύργος είχε ύψος 58 μέτρα από το έδαφος και 37 μέτρα μέσα στο έδαφος. Ο Τέσλα είχε στο μυαλό του διάφορα σημεία ασύρματων πομπών σε όλη τη Γη. Ήθελε να μετακινεί την ενέργεια από τον ένα πύργο στο επόμενο, ασύρματα. Όχι, δεν μιλάμε για την ασύρματη τεχνολογία, όπως την έχουμε σήμερα, η οποία είναι πολύ τοξική και επιβλαβής. Αυτή ήταν καθαρή ενέργεια για να χρησιμοποιηθεί διαπλανητικά.
Ερευνητές στο MIT κατάφεραν να μεταδώσουν ασύρματα ενέργεια μόλις 100 χρόνια μετά τον Tesla και σε πολύ μικρότερη απόσταση. 100 χρόνια είναι πολύ χρόνος και είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι πήρε τόσο πολύ χρόνο στους επιστήμονες να μιμηθούν τον Τέσλα σε κάποιο βαθμό.
Ο Τέσλα ήθελε να δώσει δωρεάν ενέργεια στην ανθρωπότητα, αλλά ο πύργος κατεδαφίστηκε το 1908. Ο JP Morgan ήταν ο ιδρυτής του έργου. Όταν ανακάλυψε ποιες ήταν οι προθέσεις του Τέσλα, έκανε τα πάντα για να τον σταματήσει. Ο Τέσλα εφηύρε επίσης όπλα δέσμης, την ασύρματη μετάδοση ηλεκτρικής ενέργειας, συσκευές αντιβαρύτητας, ασπίδες προστασίας για τον πόλεμο και μια πληθώρα άλλων κρυμμένων εφευρέσεων.
Μπορούμε να αποδείξουμε ότι ο Τέσλα είχε έρθει σε επαφή με εξωγήινη νοημοσύνη; Αν ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στο τι έκανε ο Τέσλα, τι είπε και τι δημιούργησε, μπορούμε τουλάχιστον να πούμε ότι είχε την ικανότητα να συντονίζεται με τον πυρήνα για τον οποίο μιλούσε.
Η ζωή του ήταν γεμάτη δράμα, ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, συγχρονικότητες και πολλά ενδιαφέροντα πράγματα και γεγονότα. Αλλά υπάρχει απόδειξη ότι ο Τέσλα είχε κάποια εξωγήινη επαφή; Αν δεχτούμε το γεγονός ότι ζούμε μέσα στο ορατό φως σε αυτό το μικρό κλάσμα αυτού που αποκαλούμε χώρο, μπορούμε να δεχθούμε ότι κάποιοι θεωρούν την πραγματικότητά μας σαν να είναι μια προβολή στο μυαλό μας. H απόδειξη είναι μόνο στη φυσική σφαίρα που αποκωδικοποιούμε, όμως ο Τέσλα δεν περιοριζόταν από το ορατό φως. Η ιδιοφυΐα του μπορεί σχεδόν σίγουρα να αποδοθεί στην επικοινωνία του με άλλες σφαίρες και πιθανώς τους ίδιους τους εξωγήινους.
Ο Τέσλα ήταν ο πιο λαμπρός επιστήμονας που πιθανόν είδε ποτέ η Γη και δεν φοβόταν να πει ότι πίστευε στην πνευματικότητα. Αυτό δεν είναι ακόμα διαδεδομένο στην επιστημονική κοινότητα σήμερα. Ήταν ένας πνευματικός επιστήμονας σε επικοινωνία με άλλες σφαίρες και πιθανώς εξωγήινους και άφησε μια κληρονομιά πίσω που ακόμα και σήμερα προκαλεί αμηχανία και δέος στην αληθινή ιστορία της ανθρωπότητας.
Απόσπασμα από το βιβλίο μου που θα εκδοθεί το ερχόμενο Φθινόπωρο με τίτλο «Από τη Γένεση στον Κατακλυσμό».
Τον Φεβρουάριο και τον Ιούνιο του 2016 οι ερευνητές των εργαστηρίων LIGO (Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory) στη Λουιζιάνα και την Ουάσιγκτον επιβεβαίωσαν περίτρανα την θεωρία του Einstein για την ύπαρξη των βαρυτικών κυμάτων αλλά και για τα παράξενα λείψανα γιγάντιων άστρων που ονομάζουμε Μαύρες Τρύπες. Στην πρώτη ανακοίνωση αναφέρθηκε ότι στις 14 Σεπτεμβρίου 2015 εντοπίστηκε ένα σήμα βαρυτικών κυμάτων που προκλήθηκε από την σύγκρουση δύο μαύρων τρυπών, η μία με μάζα 36 ηλιακών μαζών και η άλλη με 29 ηλιακές μάζες, σε απόσταση 1,3 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη.
Η σύγκρουση εκείνη δημιούργησε μια μεγαλύτερη Μαύρη Τρύπα 62 ηλιακών μαζών, ενώ τρεις από τις ηλιακές τους μάζες μετετράπησαν σε ενέργεια βαρυτικών κυμάτων η οποία, αν εκπέμπονταν ως ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, θα ήταν ίση με 50 φορές την ενέργεια που εκπέμπουν όλοι οι γαλαξίες του Σύμπαντος!
Μια δεύτερη ανακοίνωση έγινε μερικούς μήνες αργότερα, στα μέσα Ιουνίου του 2016, και αφορούσε τον εντοπισμό (στις 26 Δεκεμβρίου 2015) ενός ακόμη σήματος, το οποίο προέρχονταν από την σύγκρουση δύο μικρότερων μαύρων τρυπών, 14 και 8 ηλιακών μαζών αντίστοιχα, σε απόσταση 1,4 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη.
Η σύγκρουση αυτή είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας μαύρης τρύπας 21 ηλιακών μαζών ενώ τα υλικά μιας ολόκληρης ηλιακής μάζας είχαν μετατραπεί, σε κλάσμα του δευτερολέπτου, σε βαρυτική ενέργεια η οποία έφτασε στη Γη με την μορφή κυματισμών στο χωροχρονικό συνεχές του Σύμπαντος, και η οποία αντιστοιχούσε με την εκπομπή ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας ίσης μ’ αυτήν που εκπέμπουν ένα τρισεκατομμύριο γαλαξίες σαν τον δικό μας.
Η πιθανότητα να υπάρχει κάποιο λάθος στις παρατηρήσεις αυτές είναι μία στο εκατομμύριο, γεγονός που ισοδυναμεί με απόλυτη σχεδόν βεβαιότητα!
Με όλα αυτά αποδεικνύεται ότι τα βαρυτικά κύματα του LIGO μάς ανοίγουν ένα καινούργιο παράθυρο ανακαλύψεων αφού μπορούμε πλέον να “ακούσουμε” τους ψιθύρους του Σύμπαντος να μάς “μιλάνε”, μια και οι συχνότητες των βαρυτικών κυμάτων είναι συχνότητες που μπορεί να ακούσει το ανθρώπινο αυτί.
Την ύπαρξη των ψιθυρισμών αυτών του Σύμπαντος από την βίαιη μετακίνηση μεγάλων μαζών είχε προβλέψει ο Einstein πριν από 100 χρόνια υποστηρίζοντας ότι θα είχαν την μορφή πτυχώσεων ή ταλαντώσεων στη δομή του χωρόχρονου από τις βίαιες μεταβολές διαφόρων σωμάτων με τεράστιες μάζες.
Καταστροφικά κοσμικά φαινόμενα, όπως η εκρηκτική κατάρρευση ενός ετοιμοθάνατου γιγάντιου άστρου, ή η σπειροειδής σύγκρουση ενός ζεύγους άστρων νετρονίων ή μαύρων τρυπών θα πρέπει να εκπέμπουν κύματα βαρύτητας στο Διάστημα, με ταχύτητα ίση με την ταχύτητα του φωτός. Ο Einstein, όμως, θεωρούσε ότι ο εντοπισμός τους θα ήταν μάλλον αδύνατος αφού η Βαρυτική δύναμη είναι 100 τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων τρισεκατομμύρια φορές μικρότερης έντασης από την Ηλεκτρομαγνητική δύναμη.
Η ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων του LIGO αποδεικνύει, επί πλέον πως οι Μαύρες Τρύπες δεν είναι απλώς μαθηματικά μόνο κατασκευάσματα της θεωρίας του Einstein αλλά υπάρχουν πράγματι στο Σύμπαν ακόμη και σε διπλά συστήματα τέτοιων αντικειμένων. Μέχρι τώρα δεν είχαμε ποτέ μια τόσο άμεση πληροφόρηση που να προέρχεται από τις ίδιες τις Μαύρες Τρύπες, αν και είχαμε φυσικά ενδείξεις για την ύπαρξή τους από άλλες πηγές.
Εκτός αυτού τα βαρυτικά κύματα μπορούν να περιγράψουν επίσης και τη βίαιη προέλευσή τους, ενώ η συχνότητα και η έντασή τους στον χρόνο μάς αποκαλύπτουν την ιστορία της πηγής που τα δημιούργησε, τη μάζα, την ταχύτητα περιστροφής, το σχήμα της τροχιάς, τη θέση της και την απόστασή της. Κι όχι μόνο αυτό, αφού μπορούν επίσης να μας αποκαλύψουν και το τι συνέβη στα πρώτα κλάσματα του δευτερολέπτου μετά τη γέννηση του Σύμπαντος.
Γιατί, όπως η μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου είναι η ηλεκτρομαγνητική υπογραφή της Μεγάλης Έκρηξης, μπορεί να υπάρχει επίσης κι ένα υπόβαθρο βαρυτικών κυμάτων που ίσως να δημιουργήθηκε με την απότομη διόγκωση του Σύμπαντος, στη φάση της πληθωριστικής του διαστολής, στα πρώτα τρισεκατομμυριοστά του πρώτου δευτερολέπτου της ύπαρξής του.
Και κάτι τελευταίο, παρ’ όλο που δεν διαθέτω αυτό που ορισμένοι αποκαλούν «κληρονομικό χάρισμα» θα μου επιτρέψετε να κάνω μία πρόβλεψη! Σε μερικούς μήνες όταν το ερχόμενο Φθινόπωρο θα ανακοινωθεί το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής 2017 αυτοί που θα το λάβουν θα είναι οι τρεις πρωτοπόροι φυσικοί Ronald Drever, Kip Thorne και Rainer Weiss που πολέμησαν για την δημιουργία και την συνεχή υποστήριξη των εργαστηρίων LIGO στα οποία εντοπίστηκαν τα Βαρυτικά Κύματα.
του Διονύση Σιμόπουλου: επίτιμου διευθυντή του Ευγενιδείου Πλανηταρίου
Χρόνια τώρα, ακούμε για τη σημασία των δονήσεων ή της συχνότητας του ανθρώπου. Είναι αλήθεια ότι το σύμπαν είναι ενέργεια. Αυτή η ενέργεια όμως έχει πολλές όψεις και πολλές συχνότητες, ακριβώς όπως τα FM στο ραδιόφωνο. Εμείς είμαστε οι δέκτες. Γιατί λοιπόν έχει τόση πολύ σημασία η συχνότητά μας; Μα γιατί φυσικά θα έλκουμε κοντά μας την ανάλογη πραγματικότητα. Ναι, θα έλκουμε την πραγματικότητα με την οποία είμαστε συντονισμένοι.
Ίσως η μεγαλύτερη άγνοια του ανθρώπινου είδους είναι ότι ακόμα πιστεύει πως είναι έρμαιο της ζωής και των εξωτερικών συνθηκών. Η αντίληψη αυτή όμως αλλάζει σταδιακά καθώς ο άνθρωπος παρατηρεί ότι καθώς αλλάζει ο ίδιος, αλλάζει και η πραγματικότητά του. Αν δεν είστε εξοικειωμένοι με αυτές τις ιδέες, δείτε δωρεάν το ντοκιμαντέρ «Τι στο Μπιιπ ξέρουμε» και την ταινία «Το Μυστικό».
Εάν λοιπόν θέλετε να διαπιστώσετε σε ποια συχνότητα εκπέμπετε και άρα τι πραγματικότητα έλκετε κοντά σας, υπάρχουν 4 εξαιρετικά απλοί τρόποι για να το διαπιστώσετε:
Αναρωτηθείτε σε τι κόσμο ζείτε
Είναι ο κόσμος στον οποίον ζείτε ένας δυστυχισμένος κόσμος; Βλέπετε παντού σκοτάδι, κακό και καταστροφή; Ή μήπως βλέπετε πιο συχνά την αλληλεγγύη, την αγάπη και την καλοσύνη; Ο κόσμος τον οποίο βλέπετε είναι ο καθρέφτης σας. Αυτό που βλέπετε γύρω σας είναι αυτό που υπάρχει μέσα σας. Είναι φυσικό να βλέπετε όλες τις πλευρές του κόσμου. Η καταστροφή και η δημιουργία, το μίσος και η αγάπη, η χωριστικότητα και η ενότητα συνυπάρχουν ταυτόχρονα. Το ίδιο συνυπάρχουν και μέσα μας. Το ερώτημα είναι, ποια πλευρά υπερισχύει στη δική σας αντίληψη; Όταν σκέφτεστε τον κόσμο, ποιες εικόνες έρχονται αυθόρμητα στο νου σας; Όσο πιο υψηλές οι ποιότητες που αντικρίζετε, τόσο υψηλότερη είναι η δική σας συχνότητα…
Πως αισθάνονται οι άνθρωποι κοντά σας κατά κοινή ομολογία;
Όλοι θέλουμε να βρισκόμαστε κοντά σε ανθρώπους που εκπέμπουν ηρεμία, γαλήνη, αγάπη. Αυτός είναι ο λόγος που όσοι εκπέμπουν σε υψηλές συχνότητες κάνουν τους ανθρώπους γύρω τους να αισθάνονται άνετα. Το πιο απλό πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να ρωτήσετε τους κοντινούς σας ανθρώπους πως αισθάνονται όταν είναι κοντά σας. Αναρωτηθείτε, ποια είναι η ποιότητα των συζητήσεων με τους φίλους σας; Υπερισχύουν οι συζητήσεις που αφορούν τη διάλυση, τη χωριστικότητα και το φόβο ή υπερισχύουν αυτές που αναφέρονται στις δημιουργικές δυνάμεις, τη φιλία, την αγάπη;
Ποιο συναίσθημα κυριαρχεί μέσα σας κατά τη διάρκεια της μέρας;
Λέγεται ότι εάν αναλύσουμε όλα τα συναισθήματα, θα καταλήξουμε ότι υπάρχουν μόνο δύο: Η Αγάπη και ο Φόβος. Κάποιοι, προχωρούν πιο πέρα και αναγνωρίζουν μόνο την Αγάπη και την έλλειψη Αγάπης, όπως το σκοτάδι θα μπορούσε να είναι απλά η έλλειψη του φωτός, η άγνοια, η έλλειψη της γνώσης κ.ο.κ. Εάν λοιπόν χωρίσετε όλα τα συναισθήματα σε δύο κατηγορίες: Όλα τα θετικά σε Αγάπη και όλα τα αρνητικά σε φόβο, τότε τι κυριαρχεί στην καθημερινότητά σας; Είστε περισσότερο ήρεμοι, χαρούμενοι, γελαστοί, αισιόδοξοι ή αγχώδεις, φοβισμένοι, βυθισμένοι στις ανησυχίες; Παρατηρήστε τις σκέψεις σας για λίγες μέρες και θα καταλάβετε.
Πως αισθάνεστε μετά από 30 λεπτά μέσα σε απόλυτη σιωπή;
Ο λόγος που πολλοί άνθρωποι δεν σταματούν ποτέ να απασχολούνται με κάτι, είναι γιατί δεν μπορούν και δεν θέλουν να ακούν τις σκέψεις μέσα στο κεφάλι τους. Θέλουν συνέχεια να απασχολούνται με το εξωτερικό περιβάλλον τους για να μην κοιτάξουν το εσωτερικό. Δοκιμάστε το εξής πείραμα εάν δεν το έχετε κάνει ήδη. Καθίστε κάπου άνετα, κλείστε κάθε πηγή ήχου (όσο είναι αυτό εφικτό στις μεγαλουπόλεις) και παραμείνετε σε απόλυτη σιωπή με ανοιχτά ή κλειστά μάτια για 30 λεπτά. Παρατηρήστε πως αισθάνεστε. Νιώθετε άβολα; Θέλετε να κινηθείτε; Τι ποιότητας σκέψεις έρχονται στο μυαλό σας; Όσο περισσότερες σκέψεις γαλήνης και ηρεμίας έρχονται στο νου σας, τόσο υψηλότερη είναι και η συχνότητά σας…
Σύμφωνα με τον Δρ Hawkins, στο βιβλίο του “The Eye of I”
Ένα Άτομο Που Ζει Και Δονείται Στην Ενέργεια Της Αισιοδοξίας Και Της Προθυμίας Να Μην Κρίνει Τους Άλλους, Θα Εξισορροπήσει Την Αρνητική Ενέργεια 90.000 Ατόμων Που Κινούνται Στα Κατώτερα, Αποδυναμωτικά Επίπεδα!
Ένα Άτομο Που Ζει Και Δονείται Στην Ενέργεια Της Καθαρής Αγάπης Και Του Σεβασμού Για Κάθε Είδος Ζωής Θα Εξισορροπήσει Την Αρνητική Ενέργεια 750.000 Ατόμων Που Κινούνται Στα Κατώτερα, Αποδυναμωτικά Επίπεδα.
Ένα Άτομο Που Ζει Και Δονείται Στην Ενέργεια Της Φώτισης, Της Ευδαιμονίας Και Της Άπειρης Ειρήνης, Θα Εξισορροπήσει Την Αρνητική Ενέργεια 10 Εκατομμυρίων Ανθρώπων.
Ένα Άτομο Που Ζει Και Δονείται Στην Ενέργεια Της Χάρης, Του Καθαρού Πνεύματος Που Υπερβαίνει Το Σώμα, Σε Ένα Κόσμο Που Δεν Υπάρχει Δυαδικότητα Ή Όπου Υπάρχει Απόλυτη Ενότητα, Θα Εξισορροπήσει Την Αρνητική Ενέργεια 70 Εκατομμυρίων Ανθρώπων Που Κινούνται Στα Κατώτερα, Αποδυναμωτικά Επίπεδα.
Και Το Πιο Εκπληκτικό:
Ένας Και Μόνο Αβατάρ Που Ζει Στη Δική Μας Ιστορική Περίοδο, Κινούμενος Στο Ανώτερο Επίπεδο Συνειδητότητας, Κάποιος Στον Οποίο Θα Άρμοζε Ο Τίτλος Του Δασκάλου Όπως Ο Βούδας Και Ο Χριστός, Θα Εξισορροπούσε Τη Συλλογική Αρνητική Ενέργεια Ολόκληρης Της Σημερινής Ανθρωπότητας!
Η Αρνητική Ενέργεια Ολόκληρου Του Ανθρώπινου Πληθυσμού Θα Οδηγούσε Σε Αυτοκαταστροφή, Αν Δεν Υπήρχε Η Εξισορροπητική Επίδραση Αυτών Των Ανώτερων Ενεργειακών Πεδίων!
Δεν γνωρίζουμε εάν τα πράγματα είναι έτσι όπως τα λέει ο Δρ Hawkins, ξέρουμε όμως ότι η συχνότητα στην οποία εκπέμπουμε καθορίζει το παρόν και το μέλλον μας και ως εκ τούτου αξίζει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να την διατηρήσουμε σε υψηλά επίπεδα. Και μπορεί η εποχή να δυσχεραίνει αυτή τη διαδικασία, όμως σήμερα η ανάγκη είναι πιο μεγάλη από ποτέ, για εμάς και για όλους τους άλλους.
«Αν θέλετε να ανακαλύψετε τα μυστικά του σύμπαντος, αντικρίστε το σύμπαν υπό το πρίσμα της ενέργειας, των συχνοτήτων και των δονήσεων». – Nikola Tesla
Προσωπικα, δεν πιστευω στην κυριολεκτικη σημασια της βιβλου, οπως για παραδειγμα το οτι ο θεος ειναι ενας τυπος που μοιαζει με εμας βρισκεται σε ενα εναλλακτικο βασιλειο στα συνεφα και μας παρακοπουθει ολους. Αλλα θα μπορουσαμε να πουμε οτι ειναι μια μορφη ενεργειας που δημιουργησε τα παντα. Ειναι παντου και πουθενα ταυτοχρονα. Ο θεος, ή η ενεργεια, ζει μεσα μας. Μεσα απο εμας. Και ειναι εμεις. Αν δεις στην διαστασιακη θεωρια, εχουμε την μοναδικοτητα στο ξεκινημα του συμπαντος, που ειναι ενεργεια. Και τελικα αυτο επιβραδυνεται σε δονηση, εξαιτιας της εντροπιας ή καποιου αλλου παρομοιου νομου και μετα αρχικα εχεις το φωτονικο φως και οταν αυτο επιβραδυνεται, τοτε εχουμε την υλη και οταν αυτη επιβραδυνεται, τοτε ποιος ξερει τι ακολουθει; Μετα εχουμε την βαρυτητα, τον χρονο. ολα αυτα.
Scientists in Belgium have come up with a way of capturing polluted air and converting it into power in the form of hydrogen gas, a technology that could prove a two-pronged environmental panacea. The device is only at the proof-of-concept stage right now, but the researchers hope to scale it up for industrial applications and have it produce clean energy in a similar way to a solar panel, cleaning the surrounding air while it's at it.
One way to produce hydrogen gas today is through the process of electrolysis, where an electrical current is applied to water to split it into hydrogen and oxygen. Using clean water as a starting point for this process is appealing – we have even seen desktop hydrogen extraction kits for the home – but what if you could do it without the energy source, and pull harmful particles from the air at the same time?
"One of the main differences with electrolysis, is that in our setup no additional electrical energy is required," the University of Leuven's Sammy Verbruggen explains to New Atlas. "The device runs on contaminated air and light, that's it. The invention began with the discovery by the team members at University of Leuven, who found out that production of hydrogen gas using this device does not necessarily require clean liquid water, but it can also be done by capturing water molecules out of mid-air. Here we take the next step by using polluted air and this seems to work even better."
The device consists of two chambers separated by membrane. On one side, a titanium-dioxide-based photocatalyst is activated by light to break down organic molecules and purify the air. These molecules then migrate through the membrane to the second chamber, Verbruggen explains, where a chemical reaction involving a platinum-based catalyst turns them into hydrogen gas, which can be stored and used as fuel. So, what kind of pollutants are we talking about exactly?
"In fact we target all different kinds of volatile organic compounds," says Verbruggen. "Here we specifically studied the applicability for methanol, ethanol and acetic acid, but the field of application will certainly not be limited to those three compounds."
Verbruggen notes that actual storage of hydrogen is not a function of this device, and it in itself is an entire field of research. In any case, the actual power yield at this stage of development is quite low. He also points out, however, that it requires no external power source and therefore every molecule of hydrogen gas produced can be considered a net gain. And that's not to mention the benefits of removing of pollutants from the air.
In its current form, the team is working on a scale of a few square centimeters. It says the processes underlying the technology resemble those found in solar panels, and for this reason it plans to optimize the materials to use sunlight to activate the device.
"We are now working to improve the cell's performance toward industrial relevance," says Verbruggen. "For instance, one of the key aspects we are looking at is to improve the light-efficiency of the catalyst that drives the gas-purification reactions. We want to be able to effectively use a larger fraction of incoming solar light."
The research was published in the journal ChemSusChem.
